Πρώτο δείγμα θετικό για ΑΕΚ και Φερνάντες! Η «Ένωση» επικράτησε 2-0 επί της Σερένγκ στην Ολλανδία, κάνοντας τους φίλους της να χαμογελούν για αρκετούς λόγους.
Δεδομένου πάντα ότι το επίπεδο του αντιπάλου της δεν ήταν κάτι το... τρομακτικό (ουραγός στο βελγικό πρωτάθλημα), η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα έδειξε συνέπεια στις αγωνιστικές της αρχές -θυμίζοντας την εν Ελλάδι παρουσία της- αλλά και μια στασιμότητα στο βασικό της αρνητικό. Κι όλα αυτά στον... αστερισμό του Πάολο Φερνάντες, ο οποίος πραγματοποίησε εξαιρετικό ανεπίσημο ντεμπούτο.
Αναλυτικά, τα συμπεράσματα από το πρώτο χειμερινό φιλικό της ΑΕΚ:
Ο Φερνάντες που «κούμπωσε» αμέσως και εξελίσσει
Η αλήθεια είναι ότι οι φίλοι της ΑΕΚ ανυπομονούσαν γενικότερα να δουν την αγαπημένη τους ομάδα μετά το απότομο… στοπ που έβαλε το Παγκόσμιο Κύπελλο στην εξαιρετική της παρουσία. Ωστόσο, κακά τα ψέματα, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον έγκειτο στο ανεπίσημο ντεμπούτο του Πάολο Φερνάντες. Και ο Ισπανός μεσοεπιθετικός δικαίωσε και με το παραπάνω τις προσδοκίες, βγάζοντας επί χόρτου στοιχεία που μας έχει δείξει κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στα ελληνικά γήπεδα.
Μόνο και μόνο το ότι ο 24χρονος άσος έχει συμμετοχή -με τις ποιοτικές του σέντρες- και στα δύο γκολ των «κιτρινόμαυρων», τα λέει όλα. Ανέλαβε εξαρχής πρωταγωνιστικό ρόλο στο δημιουργικό παιχνίδι της «Ένωσης». Τα στοιχεία που έδειξε ότι μπορεί να εξελίξει ακόμα περισσότερο την ομάδα του -χωρίς φυσικά να σημαίνει ότι χωλαίνει σ' αυτά η ΑΕΚ- είναι η ικανότητά του στο ένας εναντίον ενός αλλά και στο κάθετο (και παράλληλο) παιχνίδι. Εκκινούσε τις προσπάθειές του από το δεξί άκρο της μεσαίας γραμμής, ωστόσο συχνά συνέκλινε και προς τον άξονα. Εξάλλου, στο 2-0 έχει βρεθεί στην αριστερή πλευρά (σε στατική φάση βέβαια). Έπαιζε την μπάλα με τη μία, έβγαζε καλές συνεργασίες (και τριγωνάκια) με τους συμπαίκτες του, ενώ έδειχνε να δένει εξαρχής με τον Ρότα από τη δεξιά πλευρά. Παράλληλα, συμμετείχε στο πρέσινγκ του «δικεφάλου».
Εν ολίγοις, ο Φερνάντες έδειξε να «κουμπώνει» εξαρχής στο αγωνιστικό σχέδιο του Ματίας Αλμέιδα. Μόνο «νέο» παίκτη δεν φάνταζε. Μπορεί το δικαίωμα συμμετοχής του να ξεκινά την 1η Γενάρη, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα χρειαστεί παραπάνω χρόνο προσαρμογής. Η ΑΕΚ έχει βρει ήδη τον (προσωρινό) αντικαταστάτη του Ελίασον. Κι όταν επιστρέψει και ο Σουηδός άσος, πιθανή κοινή τους παρουσία στην ενδεκάδα δύναται να βγάλει ακόμα περισσότερα… γούστα.
Διατηρήθηκαν οι αγωνιστικές αρχές…
Τις προηγούμενες μέρες τα ρεπορτάζ από την Ολλανδία ανέφεραν ότι ο Ματίας Αλμέιδα επέμενε στη βελτίωση των αγωνιστικών αρχών που είχε επιδείξει η ομάδα του στις εγχώριες διοργανώσεις πριν τη διακοπή. Παρά τις πολλές απουσίες, οι «κιτρινόμαυροι» έδειξαν συνεπείς στα όσα έχουν μάθει εξαρχής, με στόχο μάλιστα να τα βελτιώσουν.
Η ένταση, οι ανακτήσεις μετά από πρέσινγκ και οι συνδυαστικές προσπάθειες -παρά τον βαρύ αγωνιστικό χώρο- διέκριναν το παιχνίδι του συνόλου του Ματίας Αλμέιδα, κυρίως στο καλό του πρώτο ημίχρονο. Σύμφωνοι, ο αντίπαλος δεν αποτελούσε κάποιο φόβητρο, αλλά σημασία έχει η συνέπεια που έδειξε η «Ένωση» σ' αυτά τα κομμάτια. Όπως φυσικά και η διάθεση. Την ίδια στιγμή, ο «δικέφαλος» είχε πολύ καλές επιστροφές, σβήνοντας τους κινδύνους που πήγαν να δημιουργήσουν στην κόντρα οι Βέλγοι, εκμεταλλευόμενοι κυρίως το ότι η άμυνα της ΑΕΚ έπαιζε ψηλά. Εξάλλου και στα ελληνικά γήπεδα είχε αποδείξει ότι μπορεί να διαχειριστεί τον φαινομενικά ρισκαδόρικο τρόπο με τον οποίο πρεσάρει. Πολύ καλή η παρουσία του Μήτογλου σ' αυτόν τον τομέα, με τον Έλληνα κεντρικό αμυντικό να καθαρίζει τις περισσότερες εξ αυτών των φάσεων.
Σε σχέση ειδικά με τις προηγούμενες σεζόν, η «Ένωση» έχει δείξει μεγάλη βελτίωση στις στατικές φάσεις, ακόμα κι αν δεν έχει πάρει όσα θα μπορούσε. Το σημαντικό είναι ότι βγάζει ευκαιρίες (και) μ' αυτόν τον τρόπο. Και το έκανε σε μεγάλο βαθμό και στο φιλικό με τη Σερένγκ. Έτσι ήρθε το 2-0 με τον Μήτογλου στο 20'. Παρένθεση: Ο 23χρονος στόπερ το… έχει με τα γκολ στα φιλικά (είχε πράξει αναλόγως και με την Γκενκ το καλοκαίρι). Επίσης, η ΑΕΚ είχε και δοκάρι με τον Μουκουντί (22') αλλά και μια εξαιρετική ευκαιρία με κεφαλιά-ψαράκι του Γκαρσία (33').
Από εκεί και πέρα, οι πολλές αλλαγές του δεύτερου μέρους έριξαν το ρυθμό, με την ΑΕΚ να αρχίζει να περιορίζει αυτά τα καλά δείγματα γραφής. Συνεχίζοντας όμως να έχει τις στιγμές της.
…αλλά και η αναποτελεσματικότητα
Χωρίς πολλά-πολλά. Αποτελεί τη μεγάλη αγωνιστική ανορθογραφία της «Ένωσης» σ' αυτό το πρώτο μισό της σεζόν: Η σημαντική σπατάλη ευκαιριών. Το είδαμε και σήμερα. Βέβαια, όπως έχει σημειώσει πολλάκις ο Αλμέιδα, το πραγματικά ανησυχητικό θα ήταν να μη δημιουργεί η ομάδα του.
Στα αρνητικά θα μπορούσε να μπουν και ορισμένες φάσεις που δέχτηκε προς το φινάλε η ΑΕΚ. Ωστόσο, η «Ένωση» αγωνιζόταν με μια ενδεκάδα που αποκλείεται να συνεργαστεί κάποια στιγμή σε επίσημο παιχνίδι. Μέχρι εκείνο το σημείο οι μόνες απειλές που δέχτηκε το σύνολο του Αλμέιδα ήταν από στατικές φάσεις, με τον Στάνκοβιτς να προβαίνει σε εξαιρετικές επεμβάσεις (ο Αθανασιάδης στο πρώτο ημίχρονο δεν δέχθηκε καμιά πίεση).
Σιντιμπέ από… Λειβαδιά και ΟΦΗ
Με τους Μοχαμάντι και Χατζισαφί απόντες ελέω Παγκόσμιου Κυπέλλου, ο Σιντιμπέ κλήθηκε να υπερασπιστεί το αριστερό άκρο. Και ο Γάλλος μπακ έδειξε αυτό που είχαμε δει στις δύο γεμάτες εμφανίσεις του στο πρωτάθλημα. Είτε ως αριστερό μπακ με ανάποδο πόδι (όπως έγινε στο εκτός έδρας παιχνίδι με Λεβαδειακό) είτε ως δεξί (κόντρα σε ΟΦΗ στην «OPAP Arena»), ο εν ενεργεία Πρωταθλητής κόσμου είναι ένα έξτρα «όπλο» στο επιθετικό κομμάτι. Το μαρτυρούν και οι κινήσεις του (ειδικά όταν συγκλίνει προς τον άξονα) και οι συνεργασίες του κόντρα στη Σερένγκ (και παρά τα ορισμένα λαθάκια που έκανε). Βρέθηκε μέσα σε σημαντικές ευκαιρίες, όπως ήταν εκείνες του 36' και του 48', ειδικά η πρώτη όπου έκανε εξαιρετική κίνηση κρυφού φορ.
Ο Ρότα βρίσκεται σε εξαιρετικό μομέντουμ από την αρχή της σεζόν. Ωστόσο, όσο αναβαίνει ο Σιντιμπέ, ο ευχάριστος πονοκέφαλος του Αλμέιδα όλο και θα αυξάνεται.
Ο… πολυθεσίτης και ψυχωμένος Αραούχο, ο εξαιρετικός Μάνταλος και ο Φαν Βέερτ
Και πάμε και σε ορισμένα άλλα πρόσωπα. Αρχής γενομένης από τον Αραούχο. Ο Αργεντινός φορ έκανε εξαιρετικά αυτά που μας έχει συνηθίσει (κυρίως, αλλά όχι μόνο) επί Αλμέιδα: Πίεζε ψηλά, κατέβαινε μέχρι και πίσω από τη σέντρα για να πάρει μπάλα, τραβιόταν στα άκρα, μεταφερόταν στον άξονα και συνέβαλλε στις συνδυαστικές προσπάθειες. Κερασάκι; Σκόραρε με υπέροχο πλασέ. Θα δείξει εάν το τελευταίο θα σημάνει το… ξεμπούκωμά του. Σε κάθε περίπτωση, όμως, συνέχισε να επιτελεί τον -τόσο κομβικό για το σχέδιο του «Πελάδο»- ρόλο που περιγράφτηκε παραπάνω.
Μάλιστα, μετά τις μαζικές αλλαγές, τοποθετήθηκε και με τη… βούλα στο αριστερό άκρο της μεσαίας γραμμής, δείχνοντας ενδεχομένως πράγματα που έχει στο μυαλό του ο προπονητής του (σε συνθήκες μαζεμένων απουσιών). Και δεν είναι τόσο παράλογη η χρησιμοποίησή του εκεί, μιας και του επιτρεπόταν/ζητούταν να κάνει αυτά που ξέρει καλά, να συγκλίνει αλλά και να βοηθά με το πρέσινγκ του (μέχρι την περιοχή της ομάδας του έφτασε για να ανακόψει προσπάθεια των αντιπάλων με τρομερό τάκλιν). Στο μεσοδιάστημα είχε προκαλέσει σύρραξη με δυναμικό μαρκάρισμά του. Ο, κατά τα άλλα ήρεμος, κάπτεν της «Ένωσης» δίνει τον τόνο και στα φιλικά...
Από εκεί και πέρα, ο Μάνταλος -που αρχικά χρησιμοποιήθηκε στο αριστερό άκρο ως αντι-Γκατσίνοβιτς- πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση στο δημιουργικό κομμάτι, με σωστές πάσες (από δικά του πόδια το δοκάρι του Μουκουντί αλλά και η φάση του Σιντιμπέ) και συμμετοχή σε συνδυαστικές προσπάθειες. Από την άλλη, ο Φαν Βέερτ έδειξε ότι χρειάζεται ακόμα λίγο χρόνο. Εάν και η αλήθεια είναι ότι αγωνίστηκε το διάστημα που το ματς άρχισε να σβήνει…
