Ο Φερνάντες που ίσως αποτελούσε την… πρώτη μεταγραφή της ΑΕΚ και ο «κιτρινόμαυρος» σχεδιασμός

Με κακό μαντάντο άρχισε το καλοκαίρι για τον Πάολο Φερνάντες και για την ΑΕΚ.

Πρώτα και κύρια για τον παίκτη φυσικά. Πάνω από όλα η υγεία. Και άπαντες εντός και εκτός «κιτρινόμαυρου» οργανισμού εύχονται να επιστρέψει δυνατότερος. Τελικά, ο 24χρονος άσος δεν απέφυγε τα χειρότερα και την ολική ρήξη αχιλλείου.



Κάτι που σημαίνει ότι θα χάσει το μεγαλύτερο κομμάτι της επόμενης σεζόν.

Μιας σεζόν που κάλλιστα θα μπορούσε να αποδειχθεί και ως μια… νέα μεταγραφή για τους νταμπλούχους, οι οποίοι πλέον αναπόφευκτα αναπροσαρμόζουν τον μεταγραφικό τους σχεδιασμό.

Ο Φερνάντες που ίσως αποτελούσε την… πρώτη μεταγραφή της ΑΕΚ

Δεν υπάρχει καλό τάιμινγκ για έναν τραυματισμό, πόσω μάλλον για έναν σοβαρό. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που το «γιατί τώρα;» έρχεται αυθόρμητα είτε στον ίδιο τον παίκτη είτε σε κάποιον τρίτο που εξετάζει την κατάσταση.

Το φετινό καλοκαίρι θα ήταν ιδιαίτερο και συνάμα σημαντικό για τον Φερνάντες. Η πρώτη του -μισή- σεζόν στην ΑΕΚ θα μπορούσε δικαίως να χαρακτηριστεί ως «αναγνωριστική» ή και «προσαρμογής». Συνέβαλε σ' αυτό και το -σημαντικό εντέλει- διάστημα που τον κράτησε εκτός η θλάση που υπέστη τέλη Γενάρη, στη ρεβάνς με τον Πανσερραϊκό στο Κύπελλο.

Σίγουρα, διαφορετικά τα δεδομένα. Άλλο το επίπεδο απαιτήσεων στον Βόλο (με όλον τον ποδοσφαιρικό σεβασμό στην ομάδα της Μαγνησίας, αφού και η παρουσία της ήταν εξαιρετική αλλά και υπερβατική) και άλλο σε ένα κλαμπ με τους στόχους της «Ένωσης», της οποίας ο τρόπος παιχνιδιού μάλιστα είναι δύσκολος και ιδιαίτερος. Στο τελευταίο ας κολλήσουμε και τη μη παρουσία του 24χρονου άσου στην προετοιμασία του «δικεφάλου» το περασμένο καλοκαίρι. Σημαντική παράμετρος (κι ας ανταπεξήλθαν άλλοι συμπαίκτες του στην ΑΕΚ -κυρίως πιο έμπειροι- που επίσης δεν βρέθηκαν πέρυσι στην Ολλανδία).

Είτε από τα λεπτά συμμετοχής του (19 εμφανίσεις, μόνο μία ως βασικός στο πρωτάθλημα) είτε από την εν γένει παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο, φαινόταν ότι ο Ισπανός μεσοεπιθετικός το… έψαχνε άκομη. Το πώς δηλαδή θα αφομοιωθεί στον τρόπο παιχνιδιού του συνόλου του Ματίας Αλμέιδα, αναδεικνύοντας και τα δικά του ξεχωριστά χαρακτηριστικά (ορισμένα εκ των οποίων ελάχιστοι ή και κανείς δεν διέθετε στους νταμπλούχους).





Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι δεν είχε παρουσιάσει δείγματα του ταλέντου του συνδυάζοντάς τα ανά περιπτώσεις μάλιστα και με ουσία, αρχής γενομένης από την ασίστ στη Νίκαια για το γκολ της ισοφάρισης. Αποκορύφωμα φυσικά η… αλήτικη ντρίπλα που σημάδεψε τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος και η οποία θα μνημονεύεται για χρόνια.





Συν τοις άλλοις, ίσως και μόνο τυχαία να μην ήταν η συχνή χρησιμοποίηση του βραχύσωμου άσου στα αριστερά της μεσοεπιθετικής γραμμής στις ασκήσεις τακτικής στα Σπάτα (αλλά και σε μερικούς αγώνες). Ο Ματίας Αλμέιδα ενδεχομένως και να τον προόριζε για εκείνη τη θέση. Ένας παίκτης που παίζει παντού πίσω από τον επιθετικό, ένας ποδοσφαιριστής που -δεδομένης και της ηλικίας του και της διάρκειας του συμβολαίου του (μέχρι το 2027)- αποτελεί και πρότζεκτ για την «Ένωση».



Στο προκείμενο. Από τη μία, το μομέντουμ που βρισκόταν μετά τον τελικό. Από την άλλη, η περίοδος προσαρμογής που μέτρησε στην «Ένωση», κυρίως όμως η ευκαιρία του να κάνει προετοιμασία με τους νταμπλούχους και τον Ματίας Αλμέιδα. Το φετινό καλοκαίρι θα συνιστούσε σημαντική ευκαιρία τόσο για τον Φερνάντες, όσο και για την ομάδα του, η οποία ουσιαστικά θα είχε πιθανώς μια… έξτρα μεταγραφή ενόψει της νέας σεζόν.

Όπως και να 'χει, το κακό δυστυχώς έγινε. Πλέον, το σημαντικό πρώτα και κύρια είναι να στηριχτεί ο παίκτης -κάτι που οι «κιτρινόμαυροι» έχουν αποδείξει ότι ξέρουν να κάνουν- και από εκεί και πέρα η ΑΕΚ να καλύψει το κενό.

Πώς επηρεάζεται ο «κιτρινόμαυρος» μεταγραφικός σχεδιασμός

Ο τραυματισμός του Φερνάντες έφερε νέα δεδομένα στον σχεδιασμό των νταμπλούχων. Με την επιθυμία τους βέβαια για ένα πλήρες ρόστερ -προσαρμοσμένο και στις αυξημένες, λόγω Ευρώπης, υποχρεώσεις (μίνιμουμ +10 παιχνίδια)- να παραμένει σταθερή.

Οπότε…

*Η ΑΕΚ πλέον πάει και για δεξί και για αριστερό χαφ

Η κυρίαρχη λογική έλεγε ότι ο πλάγιος χαφ που θα αποκτούσε σίγουρα ο «δικέφαλος» θα προοριζόταν για τα αριστερά μαζί με τον Γκατσίνοβιτς, εκεί όπου υπάρχει και ο Μαχαίρας. Βέβαια, εφόσον τελικά αποχωρούσε ο Άμραμπατ (υπόθεση που δεν έχει τελειώσει), δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί (βάσει και των δοκιμών που σημειώθηκαν παραπάνω) η κίνηση να γινόταν για δεξιά και ο Φερνάντες να υπολογίζοταν κυρίως για την απέναντι πλευρά.

Πλέον, με τα νέα δεδομένα, θα πρέπει να θεωρούνται σίγουροι ένας για δεξιά -είτε αυτός είναι ο Άμραμπατ μέσω της παραμονής του είτε ο αντικαταστάτης του- και ένας για αριστερά. Για τον Ολλανδομαροκινό άσο δεν γίνεται να το αποκλείουμε. Εξάλλου, εν αντιθέσει με την περίπτωση Τζαβέλλα, η ΑΕΚ ακόμη δεν τον έχει αποχαιρετήσει.

Σε κάθε περίπτωση, η «Ένωση» θα χρειαστεί μέσω αυτών των κινήσεων να φέρει στο σύνολό της και στοιχεία που θα κουμπώνουν με τον τρόπο παιχνιδιού της αλλά και τα οποία δεν διαθέτουν οι εναπομείναντες ακραίοι (δεδομένων και των όσων πιθανώς… πάρει μαζί του ο Άμραμπατ εάν αποχωρήσει). Όπως για παράδειγμα, την εκτελεστική δεινότητα που δεν έχει δείξει ο -εξαιρετικός κατά τα άλλα- Ελίασον (που επίσης μπορεί να παίξει αριστερά).

*Οι εκ των έσω επιλογές και ο Αλμέιδα

Βέβαια, η σύνθεση μιας πιθανής 4άδας-5άδας ακραίων μεσοεπιθετικών μπορεί να ολοκληρωθεί και με εκ των έσω επιλογές. Η ΑΕΚ διαθέτει παίκτες που μπορούν να προσφέρουν και εκεί. Και εάν δεν τους έχει, τους… φτιάχνει ο Αλμέιδα («μανούλα» στο να αξιοποιεί και να αναδεικνύει χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών του).

Διότι, πριν προχωρήσουμε στους «σίγουρους», ίσως να υπάρχει ο... πασπαρτού Πινέδα, ο οποίος πέρυσι αξιοποιήθηκε για σημαντικό διάστημα στα αριστερά. Αλλά και ο Μεξικανός άσος να μην παραμείνει στον «δικέφαλο», θεωρητικά ο αντικαταστάτης του θα έχει στοιχεία του παιχνιδιού του (σύμφωνοι, τρομερά δύσκολο στον απόλυτο βαθμό).



Από την άλλη, θα υπάρχει σίγουρα ο Τσούμπερ, που στο πρώτο κομμάτι της περσινής σεζόν υπολογιζόταν από τον Αργεντινό τεχνικό ως αριστερό χαφ (σιγά-σιγά άρχισε να παίζει και στη δυάδα μπροστά, για να καλύψει στη συνέχεια την απουσία του Αραούχο πραγματοποιώντας κομβικές εμφανίσεις). Επίσης, ο Αλμέιδα έχει στη διάθεσή του τον Λιβάι (τον είχε χρησιμοποιήσει δεξιά ακόμη και μετά την καθιέρωσή του στην κορυφή, όπως τον Δεκέμβρη στο Πανθεσσαλικό Στάδιο), τον Μάνταλο αλλά και τον… Χατζισαφί. Ο Ιρανός άσος έχει την εν λόγω θέση στο βιογραφικό του, τη στιγμή που η ΑΕΚ διαθέτει τρία αριστερά μπακ μετά την απόκτηση του Σταύρου Πήλιου (ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του ως αριστερός μέσος).

Όλοι οι παραπάνω αναφέρονται ως επιλογές που έχουν (ή μπορεί να έχουν) οι νταμπλούχοι για το... γέμισμα των άκρων της μεσοεπιθετικής τους γραμμής (παίκτες που τελικά μπορεί να συμπληρώνουν και... 5άδα-6άδα επιλογών). Ποδοσφαιριστές που έχουν αποδείξει φυσικά -άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο- ότι μπορούν να προσφέρουν σ' αυτόν τον ρόλο.

Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε ομάδα του Ματίας Αλμέιδα. Ενός προπονητή που, όπως σημειώθηκε και σε πρόσφατο κείμενο, έχει αποδείξει το ότι μπορεί να προχωρά (και) σε επιλογές που δύσκολα θα… φανταζόμασταν. Και το σημαντικότερο: Αυτές να καθίστανται απόλυτα επιτυχημένες!

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube