Πρώτη σε μια σειρά από στατιστικές κατηγορίες της Stoiximan Super League είναι φέτος η ΑΕΚ.
Υπάρχουν, μεταξύ άλλων, εκείνες που αφορούν τις επιθετικές επιδόσεις του «δικεφάλου: Καλύτερη επίθεση, περισσότερες τελικές, πρώτο σκόρερ (Λιβάι, μαζί με τον Καρέλη του Παναιτωλικού), πρώτο σε ασίστ (Αραούχο) κτλ. Διακρίσεις που -παρότι δύσκολες- δένουν αρμονικά με το κυριαρχικό ποδόσφαιρο που παίζει το σύνολο του Ματίας Αλμέιδα.
Ωστόσο, υπάρχει ακόμα μία, η οποία σε πρώτο χρόνο… ξαφνιάζει. Συγκεκριμένα, οι «κιτρινόμαυροι» είναι πρώτοι και με διαφορά στη λίστα με τα φάουλ. Προσοχή: Όχι τα υπέρ, αυτά που δέχονται δηλαδή από τον αντίπαλο, αλλά εκείνα στα οποία υποπίπτουν κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Διότι, ναι, η ΑΕΚ συνήθως νικά και έχει κάνει τα περισσότερα φάουλ (18,2 κατά μέσο όρο ανά αγώνα έναντι 14,9 που δέχεται από τον αντίπαλο). Μάλιστα, στην τελευταία της αναμέτρηση, κόντρα στον Άρη στη Νέα Φιλαδέλφεια, έπιασε... ταβάνι με 28 φάουλ κατά.
Το ότι, τυπικά, είναι παράδοξο να βρίσκεται στην κορυφή της σχετικής λίστας η προπορευόμενη ομάδα του πρωταθλήματος φαίνεται από το εξής: Τις θέσεις «2» έως «5» κατέχουν οι τέσσερις τελευταίες του βαθμολογικού πίνακα, ήτοι οι Ιωνικός, Λαμία, Λεβαδειακός και ο ΟΦΗ (που ισοβαθμεί με τον ΠΑΣ Γιάννινα).
Βέβαια, η «Ένωση» και οι προαναφερθείσες ομάδες έχουν φτάσει σε τόσο κοντινά νούμερα με αρκετά διαφορετικό στυλ παιχνιδιού.
Και όντως βγάζει απόλυτο νόημα για την ΑΕΚ…
Φυσικά, τα παραπάνω πρωτεία για τους «κιτρινόμαυρους» δεν στηρίζονται σε... αντιποδόσφαιρο ή σε αντιαθλητικό παιχνίδι. Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζονται πάνω από 1-2 παιχνίδια της ΑΕΚ για να διαπιστώσει κανείς τον λόγο.
Έχουν γραφτεί πολλά για το ασφυκτικό πρέσινγκ και το υψηλό επίπεδο έντασης στο παιχνίδι της ομάδας του Ματίας Αλμέιδα. Στοιχεία που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του… αγωνιστικού της DNA. Ακόμα κι αν πρεσάρει με διαφορετικό τρόπο από παιχνίδι σε παιχνίδι ή ακόμα και κατά τη διάρκεια του ίδιου αγώνα (άλλοτε πιο ψηλά, άλλοτε πιο χαμηλά), η ουσία είναι ότι οι παίκτες του Αργεντινού τεχνικού πιέζουν στο… φουλ. Κάτι που αναπόφευκτα επιφέρει και περισσότερα φάουλ, καθώς δεν γίνεται όλα τα μαρκαρίσματα να είναι πάντα πετυχημένα (άρα και καθαρά). Αυτοί οι δύο παράγοντες είναι που οδηγούν τον «δικέφαλο» και στα περισσότερα φάουλ κατά.
Εξάλλου, είναι χαρακτηριστική η εικόνα του συγκινητικού Αραούχο -του μεγαλύτερου εκφραστή του πρέσινγκ της ΑΕΚ- να τρέχει… ΠΑΝΤΟΥ, προκειμένου να ανακτήσει την μπάλα. Άλλωστε σε ατομικό επίπεδο, δείγμα κι όλων των παραπάνω, ο Αργεντινός άσος είναι ο πρώτος στη σχετική κατηγορία στη Λίγκα (με 60 φάουλ έναντι 42 του δεύτερου Ντέλετιτς)! Ακόμα κι αν ορισμένα από τα υπέροχα τάκλιν του «Τσίνο» θα τα ζήλευαν και τα καλύτερα «6άρια»…
Το ασφυκτικό πρέσινγκ της ΑΕΚ ξεκινά από το επιθετικό της δίδυμο. Εξού και δεν προκαλεί τελικά εντύπωση, βάσει και των προαναφερθέντων, ότι η «Ένωση» έχει διπλή εκπροσώπηση στην πρώτη δεκάδα της λίστας παικτών με τα περισσότερα φάουλ (κατά) στο πρωτάθλημα, δηλαδή τους Αραούχο και Λιβάι Γκαρσία.
Η πρώτη δεκάδα στη λίστα παικτών με τα περισσότερα φάουλ (κατά) στο πρωτάθλημα:
Το «φλερτ» με το αρνητικό αποτέλεσμα στα περισσότερα ματς που δεν επιβεβαιώθηκε το στατιστικό
Για να είναι πρώτη στη σχετική λίστα η ΑΕΚ, είναι λογικό στους περισσότερους αγώνες της να υπερέχει στα φάουλ κατά. Συγκεκριμένα, το εν λόγω στατιστικό έχει επιβεβαιωθεί στις 15 από τις 20 φετινές της αναμετρήσεις στο πρωτάθλημα. Το επίσης ενδιαφέρον όμως είναι ότι στις τέσσερις από τις πέντε υπόλοιπες περιπτώσεις, η ΑΕΚ δυσκολεύτηκε ή απέτυχε να φτάσει στο θετικό αποτέλεσμα.
Μιλώντας με… στοιχεία, τα πέντε αυτά ματς είναι: Τα στραβοπατήματα με Βόλο στη Ριζούπολη (0-1) και με Αστέρα στην Τρίπολη (1-1), η δραματική εκτός έδρας νίκη (1-2) επί του Ιωνικού στις καθυστερήσεις, το «τρίποντο» (1-0) στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στην OPAP Arena που δεν ήρθε με ευκολία και, οκ, η ευρεία επικράτηση (4-1) επί του Ιωνικού στο εναρκτήριο παιχνίδι στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας.
Σημαίνει απαραίτητα κάτι το ότι η ΑΕΚ δυσκολεύτηκε στους περισσότερους αγώνες που δεν είχε παραπάνω φάουλ; Όχι απόλυτα. Καταρχάς, παίζει ρόλο και το επίπεδο του αντιπάλου και ο τρόπος παιχνιδιού του. Εξάλλου, υπήρξαν περιπτώσεις που η «Ένωση» εμφάνισε κυρίως άλλες αδυναμίες (σε σχέση με μια πιθανή απουσία της κλασικής της έντασης), όπως η αναποτελεσματικότητα (Τρίπολη) ή η έλλειψη δημιουργίας (με Βόλο στη Ριζούπολη που η ομάδα βρισκόταν ακόμη σε πρώιμο στάδιο χτισίματος και ο Αλμέιδα το έψαχνε).
Από την άλλη, τα συμπεράσματα του εν λόγω στατιστικού μάλλον έρχονται και κουμπώνουν καλύτερα στα δύο πρόσφατα παραδείγματα, με Ιωνικό και Παναθηναϊκό. Εκεί όπου οι «κιτρινόμαυροι» -μη έχοντας τη συνηθισμένη τους προσέγγιση/ένταση (που, όπως σημειώθηκε, συνδέεται και με τα φάουλ)- κοπίασαν πολύ για να φτάσουν στη νίκη (χωρίς βέβαια να μην υπάρχουν κι άλλες αγωνιστικές αιτίες γι' αυτό).
Διότι, εντέλει, για μια ομάδα υψηλής έντασης όπως η ΑΕΚ, μερικές φορές εξηγούν/αποδεικνύουν πολλά πράγματα ακόμα και τα φάουλ...
Τα φάουλ (κατά) στους φετινούς αγώνες της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα:
_002655.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
