Κάτι παραπάνω από ένας μήνας έχει περάσει από το φινάλε μιας ονειρικής σεζόν για την ΑΕΚ: Επιστροφή στο σπίτι της ύστερα από 19,5 χρόνια, πρώτη θέση στο πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα των τελευταίων δεκαετιών, νταμπλ -το πρώτο της μετά το 1978- και όλα αυτά συνδυασμένα με σύγχρονο και κυριαρχικό ποδόσφαιρο.
Ωστόσο, τα όνειρα των ανθρώπων και των φίλων των νταμπλούχων δεν σταματούν εδώ. Κι αυτό διότι πλέον σειρά παίρνει η Ευρώπη, πέρα φυσικά από την προσπάθεια διατήρησης των εν Ελλάδι σκήπτρων.
Και η αλήθεια είναι πως τα όνειρα αυτά όχι μόνο είναι βάσιμα, αλλά κάλλιστα (στο μυαλό των «Ενωσιτών» και του φίλαθλου κόσμου) θα μπορούσαν να συνοδευτούν και από ένα «κρίμα» σε περίπτωση που δεν ευοδωθούν.
Δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια. Ούτε οι ίδιοι οι «κιτρινόμαυροι» τα επιδιώκουν κι ας είναι αισιόδοξοι, ούτε υπάρχει και κάποιο νόημα να γράφονται ή να ειπώνονται… καλοκαιρινές φανφάρες.
Ωστόσο, η ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα, η ΑΕΚ της υπέρβασης «Ορμπελίν Πινέδα», δείχνει ότι μπορεί να πετύχει κάτι στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (όπου οι φίλοι της στην πορεία των χρόνων την έχουν δει να κατορθώνει σπουδαία πράγματα). Είτε καταφέρει τη συμμετοχή της στους ομίλους του Champions League -με τον «Πελάδο» να δηλώνει εσχάτως ότι οι «κιτρινόμαυροι» θέλουν πολύ να ακούσουν αυτήν την περίφημη μουσική- είτε βρεθεί στο Europa League, είτε στο Conference League που έχει εξασφαλισμένο και τον φετινό τελικό του οποίου θα φιλοξενήσει η OPAP Arena.
Τι να πετύχει; Μια παρουσία, μια πορεία, που στο τέλος θα αφήνει το αποτύπωμα «ναι, κάτι έκανε» ή ακόμα καλύτερα «τα κατάφερε». Ανεξάρτητα του ποιος θα είναι ο τερματικός σταθμός και έχοντας πάντα στο μυαλό μας το πού βρίσκεται το ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία (αρκετά) χρόνια.
Κάτι, φυσικά, που δεν αφορά μόνο την ερχόμενη σεζόν (όχι πως δεν είναι εφικτό), αλλά και τις επόμενες. Μην ξεχνάμε ότι οι «κιτρινόμαυροι» έχουν θέσει τις βάσεις (γήπεδο-κάστρο, προπονητής... ευλογία, εξαιρετικό ρόστερ δεμένο με μακροχρόνια συμβόλαια κτλ) για να έχουν την ίδια ομάδα -με τις αναγκαίες προσθαφαιρέσεις- για χρόνια.
Τα «κιτρινόμαυρα» εχέγγυα που δικαιολογούν το «πρέπει»
Πού βασίζεται όμως αυτό το «πρέπει» του τίτλου του κειμένου και, γενικότερα, η αισιοδοξία που δικαιούνται να έχουν οι «κιτρινόμαυροι»;
*Διατήρηση του κορμού και με το παραπάνω:
Δεν ήταν λίγοι οι φίλοι της ΑΕΚ, οι οποίοι προς το φινάλε της σεζόν θα «αγόραζαν» ενόψει της ερχόμενης την επιλογή του να παραμείνει ίδιο το ρόστερ της ομάδας τους. Δηλαδή, η μοναδική (αλλά όχι προφανώς εύκολη) κίνηση του «δικεφάλου» να ήταν η απόκτηση των δικαιωμάτων του Πινέδα.
Τελικά, η υπέρβαση από πλευράς Δημήτρη Μελισσανίδη έγινε (περισσότερα από 6,5 εκατ. ευρώ στη Θέλτα, ξέχωρα από το συμβόλαιο του διεθνούς Μεξικανού χαφ), προηγήθηκε μία μέρα πριν και η ανακοίνωση Άμραμπατ, καθώς και εκείνη του Χατζισαφί πριν ολοκληρωθεί η σεζόν. Έτσι, η επιθυμία τους ικανοποιήθηκε. Και μάλιστα με το ημερολόγιο να γράφει 1η Ιουλίου!
Μόνο ο τιμιότατος Γιώργος Τζαβέλλας αποτελεί ουσιαστικά παρελθόν, με την «Ένωση» όμως να επιδιώκει αναβάθμιση στη θέση (η αποχώρηση του, συμπαθέστατου κατά τα άλλα, Αλεξάντερ Φράνσον δεν γίνεται να προσμετρηθεί λόγω μηδαμινής συμμετοχής).
Φυσικά, η διατήρηση του κορμού σε τόσο μεγάλο βαθμό -που μόνο αυτονόητη ή εύκολη υπόθεση δεν είναι για ένα κλαμπ- βοηθά στον σημαντικότατο τομέα της ομοιογένειας. Στο τέλος βεβαίως δεν λέει και πολλά εάν αυτοί που… διατηρούνται δεν είναι και καλοί. Στην περίπτωση της ΑΕΚ, όμως, το ποδοσφαιρικό «ποιόν» του ρόστερ της έχει αποδειχθεί. Όπως και του προπονητή της που προφανώς θα είναι επίσης ο ίδιος. Για πολλά χρόνια ακόμη!
*Συν ένας χρόνος δουλειάς:
Σε άμεση συνάρτηση με το παραπάνω. Διότι μπορεί η δουλειά που έγινε πέρυσι από τον Ματίας Αλμέιδα και το επιτελείο του να απέδωσε αμέσως, αλλά σίγουρα κάθε… μέρα που περνά μπορεί να γίνεται όλο και καλύτερη.
Άλλωστε, υπάρχουν παίκτες του ρόστερ που δεν ήταν στην περσινή προετοιμασία. Φέτος, όλοι μαζί οι παλιοί (ξέχωρα φυσικά από τους νέους) έχουν την ευκαιρία να αφομοιώσουν ακόμα καλύτερα την ποδοσφαιρική φιλοσοφία του «Πελάδο», συν τα όποια καινούργια στοιχεία πιθανώς επιλέξει να τους περάσει ο Αργεντινός τεχνικός.
*Η αναβάθμιση του ρόστερ:
Η ΑΕΚ, λοιπόν, διατηρεί σχεδόν σε απόλυτο βαθμό το ρόστερ της. Ωστόσο, παράλληλα θα προχωρήσει και σε αναβαθμίσεις, είτε ποιοτικές (βλ. περίπτωση Τζαβέλλα) είτε ποσοτικές. Κινήσεις που είχε προαναγγείλει και ο ίδιος ο διοικητικός της ηγέτης, ο οποίος αποδεικνύει ότι ικανοποιεί όλα τα «θέλω» του Αλμέιδα.
Εξάλλου, φέτος οι νταμπλούχοι θα έχουν και δέκα τουλάχιστον περισσότερα παιχνίδια ελέω Ευρώπης και μάλιστα μαζεμένα στο πρώτο μισό της σεζόν. Και, ο απαιτητικός τρόπος παιχνιδιού τους χρειάζεται και τα ανάλογα -σε ποσότητα (σε συνδυασμό φυσικά με ποιότητα)- κορμιά.
Ήδη, πέρα από τις ανανεώσεις Χατζισαφί-Άμραμπατ και την παραμονή του Πινέδα, ο «δικέφαλος» έχει αποκτήσει τον Σταύρο Πήλιο, ενώ βάσει του «κιτρινόμαυρου» ρεπορτάζ κινείται και για στόπερ, εξτρέμ και πιθανώς για ένα φορ, ενώ δεν αποκλείεται να πάρει και έναν τερματοφύλακα να πλαισιώνει τους Στάνκοβιτς και Αθανασιάδη αφού ο Χατζηεμμανουήλ θα δοθεί δανεικός. Συν, από εκεί και πέρα, την κάλυψη όποιας ανάγκης ενδεχομένως προκύψει. Οι Χρυσόπουλος, Ρόκσον και Λαμαράνα υπολογίζονται αρχικά για την ΑΕΚ Β', χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να τους δούμε -ειδικά τον πρώτο- και στην πρώτη ομάδα. Δεν είναι τυχαία η παρουσία τους στην προετοιμασία.
Βέβαια, ακόμη και έτσι να πήγαινε η ΑΕΚ στα προκριματικά -που δεν αναμένεται να πάει- ο Αλμέιδα έχει στα χέρια του από την 1η Ιουλίου ένα ρόστερ ικανό να ανταποκριθεί στις καλοκαιρινές δοκιμασίες.
*Η αύρα της OPAP Arena:
Δεν χρειάζονται υπεραναλύσεις. Η ΑΕΚ του καλοκαιριού του 2021 εάν έπαιζε με τη Βελέζ στο παλάτι της Νέας Φιλαδέλφειας, δεν θα αποκλειόταν. Χωρίς αυτό να συνιστά δικαιολογία για το τότε. Σε καμία περίπτωση.
Ένα γήπεδο που έδωσε… νόημα και χώρο στη ζωή των ΑΕΚτζήδων, με αύρα που -δανειζόμενοι και... επεκτείνοντας την ατακάρα του Δημήτρη Μελισσανίδη- εάν… αμοληθεί δύναται να κοιμίσει και τους Ευρωπαίους.
*Ομάδα με τρόπο ποδοσφαίρου… ταμάμ για Ευρώπη:
Last but not least που λέμε. Για την ακρίβεια, συνιστά τον πιο σημαντικό αστερίσκο για το παρόν θέμα.
Γιατί, ακριβώς αυτός ο σύγχρονος τρόπος παιχνιδιού της «αγέλης» του Αλμέιδα, σε προδιαθέτει να θες να δεις αυτό το σύνολο και στην Ευρώπη. Μια ομάδα με -σεμιναριακό για τα ελληνικά δεδομένα- πρέσινγκ, τρομερή ένταση στο παιχνίδι της, μεταβάσεις, άμεσο και γρήγορο ποδόσφαιρο, μεταξύ άλλων.
Σύμφωνοι, άλλα τα επίπεδα δυσκολίας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις όσο προχωράς. Αλλά, αυτή η ομάδα σε… ψήνει να τη δεις να τα δοκιμάζει.
Αισιοδοξία αλλά και χαμηλά την μπάλα
Αρκετοί οι λόγοι, οπότε, για να μπορούν να αισιοδοξούν στην ΑΕΚ για κάτι καλό στην Ευρώπη. Εξού και το «πρέπει», το οποίο ουσιαστικά αντανακλά την ευκαιρία που έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι οι νταμπλούχοι για τον εαυτό τους και η οποία είναι κρίμα να πάει χαμένη.
Φυσικά, έχουν τη σημασία τους και οι κληρώσεις. Οι πιθανοί αντίπαλοι του «δικεφάλου» στον 3ο προκριματικό γύρο δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση ανυπέρβλητα εμπόδια, με τη Γαλατά φυσικά να διαθέτει λαμπερό ρόστερ.
Σε κάθε περίπτωση, με πίστη προφανώς στις δυνατότητες της ομάδας, η μπάλα πρέπει να παραμείνει χαμηλά.
Εξάλλου, υπάρχουν και οι εγχώριοι στόχοι για την ΑΕΚ και τον τόνο τον έδωσε ο ίδιος ο Αλμέιδα στο ξεκίνημα της προετοιμασίας: «Νταμπλ; Ξεκινάμε από την αρχή». Και το να διατηρηθείς στην κορυφή ίσως είναι και πιο δύσκολο από το να φτάσεις σε αυτή. Κλισέ, αλλά έχει βάση. Άλλωστε, η «Ένωση» το έχει βιώσει από πρώτο χέρι, μετά το πρωτάθλημα του 2018. Άλλη ΑΕΚ βέβαια τότε. Τελείως διαφορετική.
Παρεμπιπτόντως, στην ΑΕΚ της σεζόν 2017-2018 έκανε καλό η ταυτόχρονη πορεία της στην Ευρώπη. Τη διατηρούσε στην… τσίτα στη διαδρομή της προς την κατάκτηση του τίτλου. Με ό, τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται και για φέτος.
Οι φίλοι της ΑΕΚ ανυπομονούν γι' αυτήν την επιστροφή της ομάδας τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Όχι μόνο γιατί εκεί ανήκει η «Ένωση» ως κλαμπ, αλλά κυρίως επειδή καταλαβαίνουν ότι αυτή η… αγέλη δεν γίνεται να περιορίσει τα «δόντια» της μόνο εντός των συνόρων. ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
_002655.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
