Τα πολλά φώτα, λογικά, πέφτουν στον εξαιρετικό Ολυμπιακό μετά και τη σπουδαία του νίκη επί της Μπαρτσελόνα, αλλά η ΑΕΚ με το νέο μεγάλο «διπλό» που πέτυχε στο Basketball Champions League έδειξε ότι αξίζει τον σεβασμό και την προσοχή όλων.
Η «Ένωση» είχε δείξει από την αρχή της σεζόν ότι χτίζει κάτι καλό, σε υγιείς βάσεις. Από τη στιγμή που απαλλάχθηκε από τον βραχνά των ban και με τις διορθωτικές κινήσεις που έγιναν στο ρόστερ, πλέον μοιάζει ικανή όχι απλώς για κάποιες σποραδικές καλές εμφανίσεις, αλλά και για μεγάλες νίκες και διακρίσεις στο Basketball Champions League. Άλλωστε στις εγχώριες διοργανώσεις τα περιθώρια διάκρισης απέναντι στους «αιώνιους», ειδικά με τον φετινό Ολυμπιακό, δεν είναι πολλά, συνεπώς μοναδική δίοδος για μεγαλεία είναι η Ευρώπη.
Ο Ηλίας Καντζούρης έχει βάλει τις αρχές του από την προετοιμασία, με την πιεστική άμυνα και τις καλές αποστάσεις στην επίθεση να έχουν κομβικό ρόλο. Πλέον διαθέτει και τα κατάλληλα εργαλεία για να εφαρμόσουν καλύτερα το πλάνο του. Μετά τις χρήσιμες προσθήκες των Γιάνκοβιτς και Γόντικα, που αύξησαν το βάθος στο ροτέισον, η απόφαση να αντικατασταθούν οι ανεπαρκείς Φρέιζερ και ΜακΓκρίφ αποδείχτηκε καίρια και σοφή και ήδη αποδίδει καρπούς. Λεμάρ και Οριόλα από τις πρώτες κιόλας στιγμές τους με τα κιτρινόμαυρα έχουν κάνει διαφορά και πλέον είναι προφανές πως παρακολουθούμε την αναβαθμισμένη έκδοση της ομάδας, μιας ΑΕΚ… 2.0, που είναι πλέον πολύ κοντά στην πρόκριση στα playoffs του Basketball Champions League. Και στη διαδρομή έχει αφήσει πίσω της ομάδες με πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ, όπως η Τόφας, η Καρσίγιακα και η Γαλατάσαραϊ. Αλλά και παρουσιάζοντας πολύ ανταγωνιστική εικόνα απέναντι στη Μάλαγα, που-θυμίζουμε-κατέκτησε το Κύπελλο Ισπανίας νικώντας στη διαδρομή ολάκερες Μπαρτσελόνα και Ρεάλ.
Οι δύο νέες προσθήκες αποδεικνύονται πολύ εύστοχες, έστω κι αν το δείγμα γραφής είναι μικρό ακόμη. Ο Μπρίντον Λεμάρ ήρθε για να προσφέρει στην ΑΕΚ αθλητικότητα στα γκαρντ, κάθετο παιχνίδι, προσωπική φάση και σκορ, ενώ εντυπωσιάζει ως τώρα με την συνέπειά του στην άμυνα, όπου κάθε άλλο «κλέβει» δυνάμεις για την επίθεση σε αντίθεση με το συνήθειο πολλών ξένων γκαρντ. Ο Πιέρ Οριόλα μπορεί αρκετοί να βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν… παλαίμαχο, αλλά είναι μόλις 30, παίζει περισσότερο με το μυαλό και την εμπειρία παρά με τα πόδια και αν αποφύγει τους τραυματισμούς που τον έριξαν επίπεδο στην καριέρα του θα κάνει-συχνά αθόρυβα-τη διαφορά.
Όταν ο MVP της φετινής ΑΕΚ, Ακίλ Μίτσελ, βρει τα πατήματά του μετά το πρόβλημα στο πέλμα που τον πήγε πίσω, αλλά και ο Άλεξ Μάντσεν ξαναβρεί τον εαυτό του μετά τη μακρά απουσία του, η «Ένωση» θα έχει πλέον ένα γεμάτο ρόστερ, ικανό-υπό την καθοδήγηση του πολύ καλού προπονητή της-να την οδηγήσει ψηλά.
Για μια ομάδα που ταλαιπωρήθηκε τόσο τα τελευταία δύο χρόνια, η πορεία της μέχρι τώρα στο BCL είναι ήδη υπερβατική. Κι ασφαλώς θα χρειαστεί να τρυπήσει ξανά το ταβάνι της για να φτάσει στα playoffs κι εν συνεχεία, πιθανότατα και μειονέκτημα έδρας απέναντι σε πιθανούς αντιπάλους όπως η Τενερίφη, η Βόννη ή η Χάποελ Ιερουσαλήμ, να διεκδικήσει την πρόκριση στο Final 4. Όμως για την ανανεωμένη έκδοση της ΑΕΚ τίποτα δεν είναι ανέφικτο.
Ας μην προτρέχουμε όμως… Την επόμενη Τετάρτη, ο αγώνας με την Γαλατάσαραϊ στα Λιόσια θα είναι πραγματικός τελικός πρόκρισης στα playoffs. Και μπορεί η «Ένωση» να τα κατάφερε περίφημα και στα τρία ματς κεκλεισμένων που έδωσε, αλλά ο κόσμος της καλείται να κάνει το καθήκον του και να επιβραβεύσει την καλή δουλειά που γίνεται τους τελευταίους μήνες στην ομάδα, σε όλα τα επίπεδα.
ΥΓ: Ο Ολυμπιακός αποκαμωμένος από δυνάμεις, με βασικά του όπλα σε κακή βραδιά, άστοχος και από το -11, κατάφερε να κερδίσει την Μπαρτσελόνα με πανομοιότυπο σενάριο με αυτό που έγραψε κόντρα σε Εφές και Ρεάλ στο ΣΕΦ και με 45 πόντους από τους αναπληρωματικούς του. Αν αυτό δεν είναι εχέγγυο για πρόκριση στο Final 4, τι είναι;