Ο χρόνος κυλά, μα το ρολόι έχει μείνει σταματημένο εδώ και 49 χρόνια σε εκείνη τη στιγμή. Στις 9 Μαρτίου, στις 9 ακριβώς, 9 λεπτά πριν από τη λήξη του αγώνα με την Έβερτον στο Λονδίνο, με το νούμερο 9 του Παναθηναϊκού στη πλάτη, ο Αντώνης Αντωνιάδης σημειώνει το 9ο γκολ του στο Κύπελλο Πρωταθλητριών.
Ο «απόπλους» προς το παραμυθένιο έπος του «Γουέμπλεϊ» για τον Παναθηναϊκό ξεκίνησε στις 16 Σεπτεμβρίου 1970 και οι «πράσινοι» είχαν φτάσει αισίως στα προημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Έμελλε να προκριθούν στον τελικό, όμως εκεί υποτάχθηκαν στην ανωτερότητα του Άγιαξ (2-0).
Στους προηγούμενους γύρους είχαν αποκλείσει αρχικά τη πρωταθλήτρια Ζενές Ες από το Λουξεμβούργο με ισάριθμες νίκες, δηλαδή 2-1 εκτός έδρας (Αντωνιάδης 6’, Ντι Τζένοβα 11’, Ελευθεράκης 35’) και 5-0 εντός έδρας (Ελευθεράκης 17’, Αντωνιάδης 26’, 29, 37’, 58’).
Στη συνέχεια, την Κυπελλούχο Ευρώπης του 1969 Σλόβαν Μπρατισλάβας που είχε θριαμβεύσει απέναντι στην Μπαρτσελόνα στον τελικό με 3-2. Η αρμάδα του Φέρεντς Πούσκας έθεσε τα θεμέλια πρόκρισης από το πρώτο ματς στην Αθήνα, αφού το τριφύλλι επικράτησε με σκορ 3-0 (Δομάζος 3’, Αντωνιάδης 55’, Δεληγιάννης 82’) και η ήττα στο δεύτερο παιχνίδι με σκορ 2-1 άφησε γλυκιά γεύση (Μούτερ 33’, Αντωνιάδης 52’, Τσάπκοβιτς 58’).
Η κληρωτίδα στον επόμενο γύρο έπαιξε άσχημο παιχνίδι στην ελληνική ομάδα, καθώς έφερε στο δρόμο της, την πρωταθλήτρια Έβερτον, των πέντε διεθνών ποδοσφαιριστών και των αστέρων παγκοσμίου εμβέλειας, όπως ο Τζο Ρόιλ και ο Αλάν Μπολ, πρωταθλητής κόσμου ο τελευταίος με την Αγγλία το 1966.
Το πρώτο ημίχρονο κύλησε με το τριφύλλι να δέχεται ασφυκτική πίεση από την Έβερτον. Η ιδιοφυής επινόηση του «Καλπάζοντα Συνταγματάρχη» να ρίξει στη μάχη τον άπειρο, μα εμποτισμένο με τον νεανικό ενθουσιασμό Άνθιμο Καψή, δίνοντάς του εντολή να κολλήσει σαν… γραμματόσημο πάνω στον Ρόιλ αποδείχθηκε ιδιοφυής. Ο Καψής αντεπεξήλθε απόλυτα στα καθήκοντα και απορρύθμισε πλήρως τον ταλαντούχο κυνηγό.
O «Ψηλός», ο οποίος εκείνη τη χρονιά αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών με 10 γκολ, αφηγείται στην αυτοβιογραφία του.
«Θείο δώρο για μένα»
«Το ματς το έδειχνε η ελληνική τηλεόραση και απ’ ό,τι μάθαμε επιστρέφοντας όλη η Αθήνα είχε ερημώσει εκείνες τις δύο ώρες. Όλη η Ελλάδα.
{…} Ας αφήσω όμως τον στενό μου φίλο Ανδρέα Καλογερόπουλο να θυμηθεί εκείνη τη βραδιά στο Λίβερπουλ.
«Οι πανηγυρισμοί στο ‘’Γκούντισον Παρκ’’, μετά το γκολ του Αντωνιάδη στη φωτογραφία με τα ‘’εννιάρια’’, είναι ιστορικό ντοκουμέντο για το ελληνικό ποδόσφαιρο λόγω της σημαντικότητας του αγώνα, αλλά και επειδή η ελληνική ομάδα πήρε ανέλπιστα θετικό αποτέλεσμα. Η αξία της φωτογραφίας γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, επειδή οι συμπτώσεις έπαιξαν ένα εκπληκτικό παιχνίδι με το νούμερο 9.
{...} Ήταν, αν θυμάμαι καλά, ένα φάουλ που εκτέλεσε δυνατά ο Καμάρας λίγο έξω από την περιοχή του Παναθηναϊκού, ‘’γεμίζοντας’’ στην περιοχή των αντιπάλων. Ο Αντωνιάδης με τον Γραμμό έκαναν σχεδόν αστραπιαία το ‘’ένα- δύο’’ και ο ‘’Ψηλός’’ με ένα άπιαστο σουτ, λύγισε τα χέρια του τερματοφύλακα, στέλνοντας την μπάλα στη γωνία της εστίας των «ζαχαρωτών». Γκολ! Οι παίκτες του Παναθηναϊκού το πανηγύρισαν με πολύ πάθος.
{…} Εγώ με τον τηλεφακό, τραβώντας γρήγορα όσο πιο πολλά ‘’κλικ’’ μπορούσα, έπιασα τους πανηγυρισμούς στον αγωνιστικό χώρο.
Αργότερα μπαίνοντας στο σκοτεινό θάλαμο για να εμφανίσω, τι να δω;
Σε μια από τις φωτογραφίες μου έπιασα τους πανηγυρισμούς, αλλά και το ρολόι του «Γούντισον Παρκ» πίσω και πλάγια από την εστία της Έβερτον.
Το ρολόι έδειχνε 9 ακριβώς. Ο ωροδείκτης στο εννιά και ο λεπτοδείκτης στο δώδεκα.
Οι συμπτώσεις ήταν εκπληκτικές. Στις 9 το βράδυ, στις 9 Μαρτίου, ο παίκτης με το νούμερο 9 στην πλάτη, σημείωνε το 9ο προσωπικό του γκολ στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, 9 λεπτά πριν λήξει το ματς.
Είναι η πασίγνωστη πλέον φωτογραφία με τα πέντε γούρικα ‘’εννιάρια’’ του Αντωνιάδη και του Παναθηναϊκού. Τη δημοσίευσαν εφημερίδες σε όλο σχεδόν τον κόσμο.
{…} Παρήγγειλε μάλιστα ο Αντώνης και μεγάλωσαν τη φωτογραφία για να την έχει και να την καμαρώνει στο γραφείο του!
Δεν είμαι προληπτικός, αλλά μέσα στις αναμνήσεις μου δεν μπορώ να μη θυμηθώ ότι όπως στο ματς του Λίβερπουλ, έτσι και σε όλους τους αγώνες που φωτογράφιζα, έψαχνα το θέμα. Ήθελα ο φακός μου να βρει το πολύ ενδιαφέρον στιγμιότυπο. Έψαχνα να βρω αυτό που δεν μπορούσαν να δουν οι άλλοι. Πέρασαν χρόνια για να αποκτήσω και πείρα και ετοιμότητα γι’ αυτό.
Η ζωή τα έφερε έτσι, που στο Λίβερπουλ το ‘’θέμα’’ ήρθε και με βρήκε. Φαίνεται ο Θεός, που είδε να παιδεύομαι επί χρόνια για ένα καλό φωτορεπορτάζ, μου έστειλε τα πέντε ‘’εννιάρια’’.
Διότι είναι αλήθεια πως ούτε το ρολόι του γηπέδου σημάδευα εκείνη την ώρα των ξέφρενων πανηγυρισμών, ούτε σε ποιο λεπτό ήταν ο αγώνας μπορούσα να ξέρω, ούτε βέβαια ήξερα από στατιστική για να βρω ότι επρόκειτο για το ένατο γκολ του «ψηλού» στο θεσμό. Όσο για την ημερομηνία, τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Ήταν λοιπόν ένα θείο δώρο για μένα».
Ο Τότης Φυλακούρης, μέλος επίσης της θρυλικής ομάδας των «πρασίνων», στη δική του αυτοβιογραφία του με τίτλο «Της ζωής μου το φιλμ» θυμάται:
«Σοκαρίστηκα! Φτάνοντας στο «Γκούντισον Παρκ», είδα απίστευτα πολλές αγγλικές σημαίες, αλλά τα μάτια μου συνέλαβαν και αρκετούς φίλους του Ολυμπιακού. Δεν θέλω να αναφερθώ σε ονόματα, αλλά ήταν πολύ τιμητικό για μας τότε, που όλοι οι Έλληνες άφησαν τα οπαδικά αισθήματα και έγιναν Παναθηναϊκοί, έστω και για ένα βράδυ.
{…} Έκανα τραγικό λάθος και ουσιαστικά με την επιπολαιότητά μου να κάνω ντρίμπλες μέσα στην περιοχή μας, ενώ μου φώναζαν να διώξω, η μπάλα έφτασε δίπλα στο δοκάρι μας. Ο Οικονομόπουλος προσπάθησε να απομακρύνει, όμως δέχτηκε μια κλοτσιά στο κεφάλι…
Ο διαιτητής δεν έδωσε το φάουλ. Κέρδισαν κόρνερ οι Άγγλοι και από εκεί δεχτήκαμε το γκολ στο 91’ από τον Τζόνσον.
Ναι, νιώθω τύψεις ακόμα για εκείνο το λάθος που μας στοίχισε, αλλά και για το γεγονός του τραυματισμού του Τάκη.
Αν έδιωχνα την μπάλα θα κερδίζαμε…
Έφταιγα και έκανα λάθος. Φεύγοντας από το γήπεδο έβαλα τα κλάματα και ήμουν απαρηγόρητος…
Προσπάθησα να το κρύψω, αλλά μάταια…»
Έβερτον: Ράνκιν, Ράιτ, Κένον, Χάρβεϊ, Κένταλ, Νιούτον, Μπολ, Χάσμπαντ (8’ Τζόνσον), Ρόιλ, Χαρστ, Μόρισεϊ
Παναθηναϊκός: Οικονομόπουλος, Τομαράς, Βλάχος, Ελευθεράκης, Καμάρας, Σούρπης, Γραμμός, Φυλακούρης, Αντωνιάδης, Δομάζος, Καψής
Επιμέλεια: Παναγιώτης Ιωάννου