Έτσι γινόταν τότε. Γύρισα από το σχολείο, προσποιήθηκα στη μάνα μου ότι έφαγα και εν ριπή οφθαλμού «διάβασα», ντύθηκα, πήρα αγκαζέ τη μπάλα και ξεκίνησα να μαζέψω την παρέα.
Ανυπομονούσα να δουν οι φίλοι μου τα καινούρια μου ποδοσφαιρικά παπούτσια, μεγάλη μέρα για μένα. Ήταν θυμάμαι μάρκας diadora, εκείνα με τις «βιδωτές» τάπες και στα μάτια ενός εννιάχρονου παιδιού φάνταζαν μαγικά.
Ο ένας είχε την tango, την «επαγγελματική», ο άλλος εμφάνιση ποδοσφαιρική, εγώ τα παπούτσια που μετά από πολλές ώρες διαπραγμάτευσης και ατέλειωτης υποσχεσεολογίας μου αγόρασε ο πατέρας μου. Είχαμε τρελαθεί όλοι εκείνη τη χρονιά με το ποδόσφαιρο, φωνάζαμε στο σχολείο «Βρυξέλλες – Βρυξέλλες, έρχονται οι βαζέλες» κι ας μην ήμασταν Παναθηναϊκοί.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο Sport-Retro.gr
Zastro: Ο τελικός της χαμένης αθωότητας
«29 Μαΐου 1985: είχα βγει από νωρίς το απόγευμα στη γειτονιά χωρίς καν προσυνεννόηση με τους υπόλοιπους.
Τελευταία ενημέρωση 29/05/2018, 12:12
Το Euro 1996 ήταν μια ποδοσφαιρική πανωλεθρία για όλα τα φαβορί
To «κύκνειο άσμα» του ΠΑΟΚ στην Ευρώπη
Ο Ραούλ έδωσε «εντολή σιωπής» στο «Καμπ Νόου»
Η αποχώρηση των αδερφών Λάουντρουπ από τη Δανία και το «θαύμα» που ακολούθησε
O Ντιέγκο Μαραντόνα τερματοφύλακας
Η καριέρα του Κλάιντ Ντρέξλερ «σώθηκε» από έναν πρωταθλητή Ευρώπης
Ο Βλάντιμιρ Ντούρκοβιτς σκοτώθηκε από μεθυσμένο Ελβετό αστυνομικό
Ντοκουμέντο: Τουρκικό δημοσίευμα από το πρώτο ματς με την Ελλάδα
Η μεταγραφή Μπέκαμ στη Ρεάλ προκάλεσε το ντόμινο που καθόρισε δύο δεκαετίες
