The Inner World, νέο adventure που μας άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις

Το θρυλικό adventure της LucasArts, ένα από τα κορυφαία σημεία του gaming, έμεινε στην ιστορία γιατί κατάφερε να πλάσει και να ζωντανέψει το δικό του μυθικό κόσμο, με τους δικούς του κανόνες και λογική, αφηγούμενο παράλληλα μια φιλοσοφημένη ιστορία γεμάτη αιχμηρά σημεία. Το The Inner World προσπαθεί να κάνει το ίδιο, και τηρουμένων των αναλογιών δεν τα καταφέρνει καθόλου άσχημα. Σε ένα άλλο σύμπαν σε έναν άλλο κόσμο, η ύπαρξη περιβάλλεται από χώμα. Στο κέντρο της υπάρχει ένα κενό, όπου ζουν όλα τα πλάσματα αυτού του κόσμου. Τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά όμως, καθώς οι άνεμοι που ξεπηδούσαν από τις πηγές τους έχουν κοπάσει εδώ και χρόνια. Σα να μην έφτανε αυτό, οι κάτοικοι μαστίζονται από τις επιθέσεις των Basylians, ιπτάμενων τεράτων που πετρώνουν τα θύματά τους.

Ο Abbott Conroy είναι το μόνο σταθερό σημείο αναφοράς σε αυτό το χάος, ένας αξιωματούχος που κηρύσσει την λιτότητα, την υπακοή και το σεβασμό στην αρχή. Ο νεαρός Robert είναι ο βοηθός του και κάτι σα θετός γιός, ένα καλοκάγαθο πλάσμα που δεν έχει αφήσει ποτέ το παλάτι και βλέπει τον Conroy σα θεό του, παρά την άσχημη συμπεριφορά και τις τιμωρίες του τελευταίου. Όταν, λοιπόν, ένα περιστέρι κλέψει το αγαπημένο φυλαχτό του Conroy, ο Robert θα πληρώσει τη νύφη καθώς ο επίσκοπος θα το πετάξει έξω από το παλάτι στέλνοντάς τον να το φέρει πίσω. Καθώς ο μικρός όμως είναι τελείως άπειρος, αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως τα πράγματα δεν είναι όπως τα φαντάζεται ειδικά όταν συναντά την όμορφη καταζητούμενη Laura. Μαζί λοιπόν θα ξεκινήσουν για ένα ταξίδι που αποκαλύπτει πολλά ένοχα και ξεχασμένα μυστικά. Το πρώτο πράγμα που νιώθει ο παίκτης όταν ξεκινά το Inner World, και φέρνει κατευθείαν στη μνήμη το Grim Fandango, είναι το ίδιο αίσθημα πως τα πράγματα είναι πιο βαθιά απ'όσο φαίνονται. Ναι, τα γραφικά είναι σχεδιασμένα στο χέρι με καρτουνίστικο στυλ και υπάρχει χιούμορ, αλλά κάτω από το κάλυμμα κρύβονται πολλά. Ένας κόσμος εξαθλιωμένος, παραιτημένος και τρομαγμένος, χαρακτήρες που έχουν οδηγηθεί στην τρέλα για να ξεφύγουν από τις ενοχές τους, η δίψα για εξουσία, η πράξη της αντίστασης και μια όμορφη μεταφορά ουσίας για τη σχέση ζωής και τέχνης σχηματίζουν ένα γλυκόπικρο καμβά που δε μένει στην εμφάνιση.

Διαβάστε τη συνέχεια της παρουσίασης εδώ.