Tαχύτητα σκέψης με Σιμάο και Ζεράλδες - Θέλει ακόμα ένα στόπερ

Πολύ ενθαρρυντικά τα μηνύματα από το πρώτο φιλικό επί ελληνικού εδάφους για την ΑΕΚ. Κι επειδή γνωρίζετε πως δεν είμαι από εκείνους που θα του βγει εύκολα η καλή κουβέντα, αποτέλεσε πράγματι ένα πρώτο καλό δείγμα για το τι θα δούμε από την ομάδα του Καρντόσο την φετινή χρονιά, το φιλικό με τον Βόλο στο ΟΑΚΑ. Με άξονες τον Σιμάο και τον Ζεράλδες, φαίνεται πως μπορεί ν’ αφήσει πίσω της, το ανιαρό και προβλέψιμο παιχνίδι που έπαιζε πέρσι. Όταν θα είναι έτοιμοι και οι Βέρντε και Ολιβέιρα, μπορεί να παρακολουθήσουμε ποδόσφαιρο, που σίγουρα δεν θα είναι πληκτικό από την φετινή ΑΕΚ.

Οι δύο ενέργειες του Σιμάο, που βγάλει με αριστερό φαλτσάκι τον Παουλίνιο μόνο του στο δεξί φτερό στο 11’, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο ξεκινάει με έξοχη ντρίπλα και κάθετη πάσα στον Μάνταλο, που την γύρισε στον Ζεράλδες στο πρώτο γκολ, αποτελούν δείγματα τεράστιας ποιότητας από τον 29χρονο άσο. Η ταχύτητα στη σκέψη είναι αυτό που μετράει κυρίως στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Ο μαέστρος της Ένωσης, ξέρει τι να κάνει την μπάλα, πριν αυτή έρθει στα πόδια του. Κατευθύνει τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές στο χώρο που κινείται για το πού θα πρέπει να τη δώσουν. Δίνει τεράστια ουσία στο παιχνίδι της ΑΕΚ, έτσι όπως τον είδα στον αγωνιστικό χώρο και θεωρώ πως θα είναι ο «εγκέφαλος» μιας ομάδας που θα έχει τη δυνατότητα να παίζει γρήγορα.

Από κοντά του σε απόδοση και ο Τσίκο Ζεράλδες. Ένας ποδοσφαιριστής που είναι βιρτουόζος, επιδιώκει το ένας εναντίον ενός, για να μην γράψω το ένας εναντίον πολλών. Έχει επίσης γρήγορη σκέψη, άμεση εκτέλεση και είναι ικανός επίσης για το απρόβλεπτο. Το καλό στην περίπτωση του, όπως και με τον Σιμάο, είναι πως διαθέτουν και οι δυο και τα δύο πόδια. Ο Σιμάο έχει το αβαντάζ του αριστεροπόδαρου, αλλά και ο Ζεράλδες διαθέτει και τα δύο πόδια. Αυτό τους κάνει ακόμα πιο πολύτιμους. Δύο μονάδες που δίνουν στην ΑΕΚ το στοιχείο του απρόβλεπτου.

Επιπλέον θα τονίσω πως είμαι ικανοποιημένος και από τον βαθμό αφομοίωσης των όσων θέλει ο Καρντόσο από τους ποδοσφαιριστές. Τα ματς στο Κίελτσε αφορούσαν κυρίως το κομμάτι της τακτικής, ωστόσο στο ματς με τον Βόλο άρχισαν να βγαίνουν πράγματα που φαίνεται να έχουν δουλευτεί και αρχίζουν να γίνονται πράξη. Η ελπίδα, πέρα από την επίτευξη των στόχων, είναι φέτος να δούμε μια ΑΕΚ που θα παίζει κανονικό ποδόσφαιρο, και όχι εκείνο το πληκτικό και βαρετό πράγμα, με την μπάλα να γυρίζει μετά από ταλαιπωρία, στον τερματοφύλακα για να γίνει γιόμα.

Αυτό που με απασχολεί σαν εικόνα, είναι η άμυνα. Το παιχνίδι από πίσω, απαιτεί περιορισμό των λαθών στο ελάχιστο, μέγιστη συγκέντρωση και γρήγορη κάλυψη σε περίπτωση λάθους. Αυτό σαφώς και είναι ένα πολύ απαιτητικό κομμάτι στο οποίο θα χρειαστεί δουλειά, ώστε να μπορεί να μεταφέρεται η μπάλα με ασφάλεια από το κέντρο και μπροστά. Ωστόσο αίσθηση μου είναι πως η ΑΕΚ, εκτός από έναν εξτρέμ ακόμα, περισσότερο επιτακτικά, έχει ανάγκη, από έναν ακόμα στόπερ. Χρόνος υπάρχει, για να δυναμώσει και σε αυτό τον τομέα η Ένωση ακόμα περισσότερο.