Σε ένα πρωτάθλημα δυο «ταχυτήτων», η ομορφιά που δίνει η έκπληξη ή το απροσδόκητο, είναι ξεχωριστή. Πολλοί, και ίσως όχι άδικα, έχουν χαρακτηρίσει αθεράπευτα ρομαντικούς, όσους ασχολούνται ενδελεχώς με την κανονική περίοδο της Α1 μπάσκετ, όμως η προσέγγιση των αγώνων τους διαψεύδει. Μπορεί η έβδομη αγωνιστική να μην επεφύλασσε την «γλύκα» που δίνει το μη αναμενόμενο, όμως έδειξε πως δεδομένο δεν είναι τίποτα. Ανέδειξε και πάλι τις σωστές προσπάθειες και υπενθύμισε πως ταλέντο υπάρχει. Σε μικρότερες δόσεις, αλλά αξίζει να μην μείνει ακατέργαστο. Ο ΠΑΟΚ πήρε στο «παγωμένο» ΣΕΦ τον ρόλο της ομάδας που δεν δέχθηκε να παίξει τον κομπάρσο και δικαιώθηκε. Εκμεταλλεύτηκε την αδικαιολόγητη χαλαρότητα του Ολυμπιακού, έκανε την καλύτερη ίσως φετινή του εμφάνιση και αν ήταν λίγο πιο προσεκτικός, ίσως να είχε κάνει την έκπληξη της χρονιάς.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Ο Σούλης Μαρκόπουλος, έπεισε τους παίκτες του πως τίποτα δεν τελειώνει πριν καν αρχίσει και ανταμείφθηκε, παρόλο που η λογική επικράτησε και το φύλλο που έβαλε στο τσεπάκι του ήταν κίτρινο. Κατάφερε όμως να μπολιάσει αρκετά «κιλά» εμπιστοσύνης στους παίκτες του, που σίγουρα θα παρουσιάσουν καλύτερο πρόσωπο στην συνέχεια. Ιδιαίτερα αν ο δικέφαλος έχει τους Μάρσαλ και ΜακΓκράθ σε τέτοια κατάσταση, θα αφήσει καλύτερες εντυπώσεις στο άμεσο μέλλον. Όσο για τον Ολυμπιακό, αν κρατάει κάτι από αυτό το ματς, είναι ένα (ακόμη) περιστατικό ανάμεσα σε Ίβκοβιτς και Παπαλουκά. Ο Σέρβος τεχνικός, έκανε έντονες παρατηρήσεις πάνω στο παιχνίδι στον αρχηγό, κάτι που -προς αποφυγή παρεξηγήσεων- δείχνει πολλά και μάλλον θετικά. Ο Ίβκοβιτς ξέρει πως όσο μπιζάρει τον εγωισμό του 33χρονου πλέι-μέικερ, τόσο πιο πολλά κέρδη θα έχει. Όχι μόνο γιατί δημιουργείται ένα επιπλέον κίνητρο για τον «Τεό» που δουλεύει φέτος πιο σκληρά, αλλά παραδειγματίζει και τους υπόλοιπους, φανερώνοντας πως όλοι είναι ίσοι με όλους. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια δηλαδή, αφού εκτός από το ότι κρατάει σε εγρήγορση ένα πολύτιμο «όπλο» του, θωρακίζει με τον καλύτερο τρόπο την πειθαρχία.
Δεύτερο μεγάλο γεγονός της αγωνιστικής, είναι η εμφάνιση του Πατ Καλάθη και κατ’ επέκταση η νίκη του Κολοσσού Ρόδου επί της ΑΕΚ στο «ελληνικό». Και τι δεν έκανε ο ομογενής φόργουορντ. 34 πόντους, 14 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 7 κερδισμένα φάουλ, χωρίς λάθος στην στατιστική. Οι νησιώτες συνεχίζουν ακάθεκτοι, ο Σφαιρόπουλος δικαιώνεται για την επιλογή του να πιστέψει στον Καλάθη και ο τελευταίος αποδεικνύει για μία ακόμη φορά, πως αξίζει περισσότερα φλας, όντας «ριγμένος» από την συμμετοχή του αδερφού του στον σαφώς πιο «αστραφτερό» Παναθηναϊκό. Το Περιστέρι, διόρθωσε το λάθος της προηγούμενης αγωνιστικής, νικώντας μέσα στη Νέα Σμύρνη τον Πανιώνιο, επιβεβαιώνοντας το πόσο καλά «χτισμένη» ομάδα είναι από τον μετρ του είδους, Αργύρη Πεδουλάκη. Οι «κυανέρυθροι» μετά από ένα σούπερ φορμάρισμα, ήταν λογικό πως θα κάνουν και ένα κακό ματς. Μόνο με τον Τσιάρα «ζεστό» και εκτός αγώνα τους ΜακΛάουντ και Βούγιανιτς, θα ήταν δύσκολο να νικήσουν, ακόμα και πιο κακή ομάδα. Ο Ίκαρος, έστω και δύσκολα πήρε μεγάλη νίκη για τη συνέχεια κόντρα στον αναμενόμενα μαχητικό σε αυτό το ματς Ηλυσιακό. Ο Λανς Χάρις «έλαμψε» από την πρώτη κιόλας εμφάνισή του με την ομάδα της Καλλιθέας και σίγουρα θα βοηθήσει σημαντικά. Ο πρότερος έντιμος βίος του στον Κολοσσό άλλωστε, σε αυτό το συμπέρασμα οδηγούσε και πριν το ντεμπούτο του.
Το Μαρούσι, απέδειξε με την νίκη του επί του Πανελληνίου πως έχει «σφυγμό», καρδιά και ψυχή. Με το ελλιπές και μέτριων δυνατοτήτων ρόστερ του, αμφιβάλει κανείς πως κύριος υπεύθυνος για την αξιοπρεπή του παρουσία, είναι ο Βαγγέλης Αλεξανδρής; Όσο για τους «ολυμπιονίκες», μελαγχολία. Ακόμα είναι νωρίς, αλλά το φάσμα πιο επικίνδυνων καταστάσεων έχει ξεπροβάλει για τα καλά και είναι να απορεί κανείς, πως σε λίγους μήνες μία ομάδα μοντέλο, οδηγείται στο χείλος του γκρεμού. Αιτίες υπάρχουν πολλές και είναι λίγο-πολύ γνωστές, όμως κανείς δεν περίμενε τέτοια «κατρακύλα». Ο Άρης, νίκησε την αξιόμαχη Καβάλα και «κουκούλωσε» προς το παρών τις ελλείψεις στο ρόστερ και στην ομαδική συνοχή. Άπαντες, εύχονται οι σοβαρές ενδείξεις αποτυχίας να διαψευστούν, αλλά η απουσία ενός ικανού σέντερ και ενός αξιόπιστου πλέι-μέικερ είναι εμφανής. Οι «Αργοναύτες» πάντως, δίκαια βρίσκονται στα υψηλά «στρώματα» της βαθμολογίας και φάνηκε και στο «Αλεξάνδρειο».
Υ.Γ. Δυστυχώς, το ματς του Παναθηναϊκού με τον Ηρακλή δεν προσφέρεται για σχολιασμό. Η αδυναμία του «γηραιού» να προβάλει αντίσταση για περισσότερα από πέντε λεπτά, εμπόδισε τον Ομπράντοβιτς να βγάλει έστω και ένα χρήσιμο στοιχείο από αυτό το ματς. Η προπόνηση στο ΟΑΚΑ θα πρόσφερε περισσότερα. Αχτίδα φωτός, αποτέλεσε μόνο η δεύτερη συμμετοχή του Ζούμπου που μόνο ως 17χρονος δεν αγωνίζεται και αν δουλέψει ίσως στο μέλλον να μας απασχολήσει περισσότερο.
Υ.Γ. 1: Τα προσεχή ματς του Ολυμπιακού με Μάλαγα και Σαρλερουά, δεν είναι τόσο απλά όσο δείχνουν. Ίσως να αποτελέσουν κριτήριο για πολλούς στην ομάδα, για αυτό και ο Ίβκοβιτς με αφορμή την κάκιστη εμφάνιση κόντρα στον ΠΑΟΚ, μίλησε για πρώτη φορά φέτος τόσο «ανοικτά» σε συνέντευξη Τύπου…
Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com