Πλέον κάθε ματς είναι επιβίωση για την ΑΕΚ

Η εβδομάδα που πέρασε, έφερε ξανά μετά την σχετική ηρεμία, ύστερα από το διπλό απέναντι στον ΟΦΗ. Η ήττα από τον Απόλλωνα έφερε πολλά απόνερα και ειδικά στον τομέα της ψυχολογίας των φίλων της, που φέτος δικαιολογημένα, σε κάθε παιχνίδι, δεν ξέρουν τι θα παρακολουθήσουν. Αν θα δουν μια Ένωση στα υψηλά στάνταρ της ή αν θα τους επιφυλάσσει η ίδια η ομάδα, μια δυσάρεστη έκπληξη.

Πολλή κουβέντα έγινε γύρω από τις επιλογές του Μανόλο Χιμένεθ για το ματς της Ριζούπολης, ειδικά για την μεσαία γραμμή, για το αν έπρεπε να προφυλαχθούν παίκτες για το πώς χτύπησε ο Σάκχοφ που όντως είναι εξαιρετικά επιβαρυμένος. Ο Γαλανόπουλος που ίσως ήταν ο πιο κομβικός ποδοσφαιριστής της Ένωσης τον Ιανουάριο, θα μείνει εκτός για τουλάχιστον δύο μήνες. Ο Ουκρανός με βάση το είδος του τραυματισμού του, δύσκολα θα επιστρέψει κι αυτός, νωρίτερα από έναν μήνα με 40 μέρες, οπότε το ήδη ταλαιπωρημένο κέντρο της Ένωσης, θα δεχτεί τεράστια πίεση.

Ένα πράγμα που με φοβίζει, ειλικρινά για τη συνέχεια, με τον ρυθμό που έρχονται οι τραυματισμοί και οι ατυχίες για την Ένωση, είναι το αν θα επαρκεί το ρόστερ, σε μονάδες, όταν θα φτάσουμε στην κρίσιμη ώρα των πλέι-οφ. Φυσικά θα πουν κάποιοι πως δεν έχει ιδιαίτερο αντίκρισμα το 2ος ή 3ος, αλλά δεν είναι ποτέ έτσι. Η ΑΕΚ ξεκίνησε μια χρονιά που την ήθελε τουλάχιστον να είναι περισσότερο ανταγωνιστική από τις δύο τελευταίες σεζόν, κάτι που φαίνεται πως δεν θα συμβεί. Δυστυχώς, ενώ φαινόταν πως χρειαζόταν βοήθεια η ομάδα το χειμώνα, δεν αποκτήθηκε άλλος πλην του Νταντσένκο.

Ο Χιμένεθ, θέλει να έχει συμμαζεμένο ρόστερ, πλην όμως η κούρσα των 36 αγωνιστικών, συν η επιβάρυνση και από το ματς του Κυπέλλου, δεν αφήνει περιθώρια, για λάθος αναγνώσεις. Η ΑΕΚ το λιγότερο έπρεπε, να προσθέσει στο δυναμικό της, τουλάχιστον έναν στόπερ. Ή έναν ποδοσφαιριστή που να μπορεί να καλύψει λίγο κέντρο και λίγο άμυνα. Η Ένωση αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε οριακή κατάσταση, αφού οποιοσδήποτε άλλος τραυματισμός ή κάποιο ζήτημα που μπορεί να προκύψει με τον ιο, θα την φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Η διοίκηση φέρει μεγάλη ευθύνη και ο ίδιος ο Μανόλο, θεωρώ πως θα σκεφτεί σύντομα, πως ίσως όφειλε απέναντι στην ομάδα να είναι πιο απαιτητικός, αυτή την περίοδο.

Το άλλο που σίγουρα είναι ανησυχητικό, είναι ο τρόπος που διαχειρίζεται κάποια πράγματα ο Μανόλο Χιμένεθ. Πολλά πράγματα ασφαλώς, δεν αποτελούν δική του ευθύνη και σε ακόμα περισσότερα, όσο και αν προσπαθήσει, δεν υπάρχει δρόμος για να διορθωθούν. Ωστόσο, οφείλει να κρατήσει όσο γίνεται περισσότερο κοντά του συναισθηματικά τους παίκτες, είτε είναι παλιοί, είτε νέοι στην ομάδα, πολύ περισσότερο τους δεύτερους. Κι επειδή φαίνεται πως οι Τάνκοβιτς και Καρίμ, αυτόν τον καιρό τουλάχιστον έχουν ίσως κάποια ζητήματα, άλλα άδικα και άλλα δίκαια, αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής. Κινήσεις σαν αυτή της αλλαγής προχθές, δεν εξυπηρετούν σε τίποτα.

Ο Παναθηναϊκός έρχεται δυναμικά, απ’ όσο φαίνεται. Πήρε πράγματα από τα νέα του αποκτήματα και πέρα απ’ αυτό, για δεύτερη σερί αγωνιστική, είχε και καλή διαιτησία, με ένα υπέρ του μη σφύριγμα, την αποβολή του Μολό που δεν δόθηκε. Η ΑΕΚ πλέον έχει να αισθάνεται πολλαπλάσια πίεση πίσω της και για την τελική κατάταξη φέτος, όλα θα παίξουν το ρόλο τους. Κι η ΑΕΚ αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά φαίνεται πως δεν έχει δώσει τη δέουσα σημασία, σε κάποιες λεπτομέρειες.