Σε δέκα μέρες τελικά- καλώς εχόντων τρων πραγμάτων- ο Άρης ρίχνεται στη μάχη του πολύπαθου πρωταθλήματος της Football League σε μια σεζόν που μπορεί εξόχως να τη χαρακτηρίσεις κανείς και οριακή για το μέλλον του. Την επιβίωσή του. Ήδη φέτος συμπληρώνει τέσσερα μαρτυρικά για τον κόσμο του χρόνια απουσίας από τα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πολλά για ένα τέτοιου επιπέδου club.
Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος
Ο εκούσιος υποβιβασμός αποδείχθηκε στην πραγματικότητα αρκετά επώδυνος για τον σύλλογο και η επιστροφή στη Σούπερ Λιγκ και την κανονικότητα δεν χωράει άλλη αναβολή. Είναι μονόδρομος και απαιτεί τη συμμετοχή, τη συστράτευση όλων. Αρέσει δεν αρέσει ο Καρυπίδης, ο Μυροφορίδης, ο Σπανός, το ρόστερ, αυτοί θα κληθούν να οδηγήσουν τον Άρη στην μεγάλη κατηγορία, οπότε πρέπει να στηριχτούν. Με τα λάθη τους, τις παραλείψεις τους, τα καλά και τα… στραβά τους. Ο Άρης μέρα με τη μέρα συρρικνώνεται, απαξιώνεται, ο κόσμος του… ξενερώνει και βρίσκει άλλα ενδιαφέροντα για να περάσει το σαββατοκύριακό του και πληγωμένος όντας επιλέγει την αποχή.
Ο οργανισμός που λέγεται Άρης σαφώς και δεν ικανοποιείται από τα ημίμετρα, όμως τα σπουδαία μπορεί να έρθουν μόνο με την άνοδο. Όλα τα άλλα είναι πομφόλυγες στις οποίες αρέσκονται οι έλληνες πολιτικοί. Η χρονιά δεν θα είναι εύκολη. Οι μνηστήρες και πάλι αρκετοί, μερικοί εκ των οποίων και με γερές πλάτες. Άλλη Λαμία δεν… αντέχεται. Οικονομικά τα έσοδα αναμένεται να είναι και πάλι ελάχιστα και θα απαιτηθεί θυσία από τον Καρυπίδη για να ανταποκριθεί στα δυο μπάτζετ που έχει να πληρώνει και ήδη δυσκολεύεται. Ασφαλώς και το ήξερε και από τη στιγμή που είναι μεγαλομέτοχος, είναι και υποχρέωσή του να τα καλύψει και να μην τα μετακυλύει. Λίγη βοήθεια για να γίνει πιο εύκολο, θα ήταν όμως καλοδεχούμενη, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ώστε να μπορέσει να στηρίξει την ομάδα και να εξασφαλιστεί η υγεία στα αποδυτήρια. Το ξέρει και ο ίδιος ότι φέτος ρίχνει την τελευταία του ζαριά. Ανεβαίνει και αυτομάτως πολλαπλασιάζονται οι επιλογές του. Είτε αποφασίσει να οδηγήσει μόνος του τα καράβι με τα σαφώς αυξημένα έσοδα της Σούπερ Λιγκ, είτε βρίσκοντας συμπαίκτες ή ακόμη αποφασίζοντας να πουλήσει έχοντας δημιουργήσει- ευεργετική και για τον ίδιο- υπεραξία.
Η ομάδα από την άλλη δείχνει διαφορετική από πέρσι. Πιο υποψιασμένη, με χαμηλά την μπάλα και δίχως υπερφίαλες δηλώσεις. Με παίκτες διψασμένους, με υψηλό κίνητρο διάκρισης και καθιέρωσης αλλά και γνώση αυτής της ιδιαίτερης κατηγορίας. Με λίγη τύχη που πάντα χρειάζεται στο ποδόσφαιρο, ένα καλό ξεκίνημα, ένα πλήρες γήπεδο, και 2-3 στοχευμένες προσθήκες τον Γενάρη μπορεί φέτος να τα καταφέρει…