Δεν θα κρύψω πως είμαι χαρούμενος για την πρόσληψη του Γουστάβο Πογέτ στην Εθνική ομάδα. Οκ, θα αναρωτηθούν φίλοι ομοϊδεάτες πως θα με χαροποιούσε περισσότερο αν πήγαινε στην ΑΕΚ, αλλά δεν θέλω να το φτάσω μέχρι εκεί. Για μένα είναι σημαντικό που αυτός ο άνθρωπος, αυτή η σπουδαία προσωπικότητα, αναλαμβάνει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Είναι μια σωστή επιλογή, για λόγους που ο καθένας από εμάς μπορεί να καταλάβει. Αλλά και επειδή δεν είναι κάποιος που δεν έχει επαφή με την ελληνική πραγματικότητα και πάνω απ’ όλα παρακολουθεί όλες τις εξελίξεις στη χώρα μας. Αυτό έχει να κάνει και με την συνεργασία που έχει πολύ τακτικά σε ομάδες με τον γυμναστή της Ένωσης, Παναγιώτη Βούλγαρη, που τον είχε μαζί και στην Κίνα, αλλά και στο πρόσφατο κοινό πέρασμα τους από την Ουνιβερσιτάτ Κατόλικα, το προηγούμενο ημερολογιακό έτος. Μαζί την οδήγησαν μέχρι τα νοκ-άουτ παιχνίδια του Κόπα Λιμπερταδόρες, όπου αποκλείστηκε από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Νότιας Αμερικής, Παλμέιρας.
Ο Πογέτ αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη συνταγή για να μπορέσει η Εθνική να επιστρέψει στον δρόμο των αποτελεσμάτων. Είναι κουραστικό να επαναλαμβανόμαστε, αλλά αυτό που μετράει στα μικρά διαστήματα που μαζεύονται οι ποδοσφαιριστές για να παίξουν με τα χρώματα της πατρίδας τους, είναι πολύ μικρό το διάστημα, ειδικά στα προκριματικά για να δούμε, σπουδαίο ποδόσφαιρο και φαντεζί παιχνίδι. Η έμφαση στην αμυντική λειτουργία, αλλά με έναν επιθετικό τρόπο στο να αμύνεσαι, θεωρώ πως αποτελεί ένα συστατικό που πρέπει να επιστρέψει στην Εθνική. Όπως και το να μπορέσει η Εθνική να είναι όσο πιο κυνική γίνεται και να μαζεύει τους βαθμούς ειδικά στα παιχνίδια με τους αντιπάλους που επιβάλλεται να τα πάρει. Από εκεί ξεκινάς και βάζεις μια βάση, για να μπορέσεις μετά να δεις τι μπορείς να διεκδικήσεις.
Σε αυτό το μονοπάτι βάδισε άλλωστε η Εθνική μας ομάδα στα χρόνια της επιτυχίας από το 2003 ως το 2014. Ένας χαρακτήρας που αποτελεί μια τεράστια ποδοσφαιρική προσωπικότητα και που θεωρώ πως έχει πολλά να προσφέρει σε γνώσεις και σε ψυχολογία πάνω απ’ όλα στον Έλληνα ποδοσφαιριστή. Ένας άνθρωπος που θ’ αποτελούσε μια λογική συνέχεια, αν για παράδειγμα ερχόταν νωρίτερα στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Αλλά κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Ο Ουρουγουανός έχει ένα ταπεραμέντο που μπορεί να οδηγήσει ξανά την Εθνική σε τελικές φάσεις. Αλλά που πάνω απ’ όλα θα της δώσει μια ταυτότητα, που θα ταιριάζει πολύ περισσότερο, σε αυτό που έχουμε στο μυαλό μας σαν Εθνική ομάδα. Αυτό που μπορεί να μας αντιπροσωπεύει σαν ποδόσφαιρο. Γιατί και με επιθετικές συνταγές, είδαμε πως τελικά, τα αποτελέσματα δεν ήταν και τόσο ευχάριστα.
Δύο σημαντικές λεπτομέρειες ακόμα που είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε από το ρεπορτάζ, είναι πως ο Ουρουγουανός παρουσίασε ένα πολύ ολοκληρωμένο πλάνο και παρουσίασε στους ανθρώπους της Ομοσπονδίας μια έκθεση στην οποία φαίνεται πως είναι εξαιρετικά διαβασμένος για τους Έλληνες ποδοσφαιριστές με κάθε λεπτομέρεια. Η άλλη έχει να κάνει με τον γυμναστή Παναγιώτη Βούλγαρη που σίγουρα θέλει μαζί του, αλλά αυτή είναι μια υπόθεση που είναι ξεκάθαρα στο χέρι της Ένωσης, αλλά και της ΕΠΟ, μιας και πρόκειται για ένα πολύ λεπτό ζήτημα.
Η ΑΕΚ την πρώτη χρονιά της επιστροφής της στην Σούπερ Λίγκα, έμαθε με τον Πογέτ, είτε αρέσει σε μερικούς, είτε όχι, να επικρατεί στα ντέρμπι. Με το κυνικό, αλλά πολύ ουσιαστικό 1-0, πήρε τρία σερί ντέρμπι σε διάστημα μερικών εβδομάδων. Ο Ουρουγουανός καλείται να ξαναβάλει την Εθνική ομάδα, στη διαδικασία του κυνισμού, προκειμένου να παίρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Την μπάλα και το καλό ποδόσφαιρο, ας τ΄αφήσουμε για κάποια άλλη περίοδο.