Τελικά ποια ήταν η επιτυχία για την Εθνική σε αυτά τα προκριματικά;

Το ματς με το Κόσοβο έχει τελειώσει. Ξέρω θα αναφέρουν οι περισσότεροι ένας ανούσιος αγώνας, αφού δεν υπήρχε βαθμολογικό κίνητρο. Λάθος. Γιατί κάθε πόντος μετράει για το ranking που δεν είμαστε και στα καλύτερα μας (τη στιγμή που τελειώνει το παιχνίδι είμαστε 47οι και λογικά θα πέσουμε κι άλλο). Κι επειδή πάντοτε η σούμα γίνεται στο τέλος, ο τελικός απολογισμός, αν εξαιρέσει κανείς τη νίκη με τη Σουηδία, δεν είναι για να πετάμε τη σκούφια μας. Δέκα πόντοι με τέσσερις ισοπαλίες και από δύο νίκες και ήττες. Στα δε ματς που κρίνουν τις προκρίσεις, η Εθνική νίκησε μόνον την Γεωργία εκτός, δεν τα κατάφερε εντός έδρας στα δύο ματς που ήταν υποχρεωμένη να πάρει, όχι για να προκριθεί, αλλά για να έχει να λέει πως έκανε το χρέος της και ισοπαλία εκτός με το Κόσοβο. Σώζει την εικόνα, επαναλαμβάνω, η νίκη με τους Σουηδούς, που στο κάτω της γραφής όμως, πιάστηκαν κορόιδα και από τους Γεωργιανούς.

Φυσικά οι ποδοσφαιριστές, είναι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και σε εκείνους πέφτει λόγος, το ποιόν θα ήθελαν να έχουν εκλέκτορα, αν νιώθουν καλά. Εδώ όμως μπαίνουν και άλλες παράμετροι. Όπως το αν ένα γενικό σουλούπωμα, μπορεί να είναι αρκετό, για να ισχυριστεί κανείς πως αρκεί για να μπορέσει να μιλήσει κανείς, για κάτι που επαρκεί ώστε να παραμένει ο Ολλανδός τεχνικός στην τεχνική ηγεσία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.

Ο γράφων έχει ξεκαθαρίσει πως δεν υπέρ της προοπτικής του Ολλανδού, που τουλάχιστον μέχρι τα μισά του δρόμου, αυτής της προκριματικής φάσης για το Μουντιάλ του Κατάρ, έκανε αλχημείες. Αυτό που μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι συνιστά βελτίωση είναι πως περιόρισε τις αλλαγές που από ένα σημείο και μετά, λόγω τραυματισμών και απωλειών από κάρτες, δεν μπορούσαν να μην συμβούν στα τελευταία ματς.

Κατά τα άλλα όμως, η εικόνα σε ένα ματς που σταθήκαμε και τυχεροί, με την Σουηδία, δε νομίζω πως είναι αρκετό, για να μας κάνει να αισθανόμαστε επιτυχημένοι, ως Εθνική σε αυτόν τον όμιλο. Γιατί απλά η συγκομιδή δεν μαρτυρά πως ήμασταν ποτέ μέσα στο παιχνίδι, άσχετα με το πώς έκατσε να φαίνεται μέσα στη ροή των αγώνων. Μια ομάδα που δεν μπορεί να κερδίσει δύο φορές το Κόσοβο, από το οποίο γλιτώσαμε πολύ φτηνά την ήττα απόψε και δεν μπορεί να πάρει το ματς με τη Γεωργία εντός έδρας, μπορεί να κάνει λόγο για κάποια βελτίωση. Όπως και στα μισά ματς πρέπει να θυμόμαστε πως η ομάδα μας, ήταν πολύ αντιπαραγωγική.

Κατανοώ πως τα κριτήρια μπορεί να είναι του στιλ, να αφήσουμε άλλον έναν κύκλο σε αυτόν τον προπονητή. Δεν είμαι σίγουρος πως δικαιούται την δεύτερη ευκαιρία, αλλά αυτό είναι κάτι που σε τελευταία ανάλυση είναι υποκειμενικό. Με αντικειμενικά κριτήρια πάντως, η βαθμολογική συγκομιδή, δεν μαρτυρά κάποια πρόοδο.