Το Lost Planet είναι ένα από εκείνα τα franchises, ο ακριβής λόγος για τη δημιουργία των οποίων διαφεύγει των περισσοτέρων.
Μετά τον πρώτο τίτλο, η Capcom αποφάσισε τη δημιουργία ενός sequel ριζικά διαφορετικού, το οποίο εν τέλει δεν κατάφερε να δημιουργήσει μεγαλύτερο αντίκτυπο από τον προκάτοχό του.
Αυτό όμως δε φαίνεται να προβλημάτισε ιδιαίτερα, με το Lost Planet 3 να αποτελεί το τελευταίο (μέχρι στιγμής) κεφάλαιο του -όχι και τόσο δημοφιλούς- franchise, αυτή τη φορά με τη Capcom να αναθέτει την ανάπτυξη στην Spark Unlimited. Βέβαια, η ανάθεση ενός ήδη υπάρχοντος IP σε μια μικρότερη ομάδα έχει αποφέρει θετικά αποτελέσματα στο παρελθόν (βλ. Dead Rising 2), από την άλλη όμως, το Lost Planet είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία.
Είναι άραγε εφικτό ένα franchise να πάρει νέα πνοή μέσα από μια διαφορετική, «φρέσκια» ματιά; Ή μήπως τελικά κάποια πράγματα είναι καλύτερο να μένουν ως έχουν;
Το Lost Planet 3 ουσιαστικά αποτελεί ένα prequel, στον παγωμένο E.D.N. III, ακολουθώντας την ιστορία του Jim Peyton, ενός μηχανικού που αποφασίζει να μεταβεί στον παγωμένο πλανήτη και να βοηθήσει στην προσπάθεια της NEVEC για την ανεύρεση πηγών ενέργειας αλλά και την δημιουργία της αποικίας που θα στεγάσει την προσπάθεια αυτή.
Όλα αυτά βέβαια, με το αζημίωτο, αφού ο μόνος λόγος που ο ήρωας μας ανέλαβε τη δουλειά αυτή είναι η οικονομική βοήθεια στην σύζυγο, η οποία έχει μείνει πίσω στη Γη για να μεγαλώσει το νεογέννητο παιδί τους.
Η αλήθεια είναι πως παρά το κλισέ υπόβαθρο και τα σεναριακά στοιχεία που έχουν υιοθετηθεί από την ομάδα ανάπτυξης και πάντα θυμίζουν κάτι που έχουμε ξαναδεί, ο τίτλος δεν «πέφτει» σε πολλά σεναριακά στερεότυπα, καταφέρνοντας να διηγηθεί μια αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία, ακόμα και αν οι πρώτες ώρες μάλλον κουράζουν με την (ιδιαίτερα) αργή πρόοδο.
Με πρωταγωνιστή τον Jim (και την εκπληκτική του ομοιότητα στο Nicolas Cage), λοιπόν, θα ξεκινήσουμε το ταξίδι μας στον E.D.N. III, εξερευνώντας τα αφιλόξενα εδάφη του, διορθώνοντας ότι χρειάζεται επιδιόρθωση και σκοτώνοντας οτιδήποτε βρεθεί στο δρόμο μας. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Διαβάστε τη συνέχεια της παρουσίασης εδώ