«Όταν θέλεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις», είχε πει κάποτε ο Πάουλο Κοέλιο και η φράση αυτή βρήκε απόλυτη εφαρμογή στο χορτάρι του «Καμπ Νου». Η Μπαρτσελόνα πέτυχε το αδιανόητο, φτάνοντας σε μια ανατροπή, που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στο παρελθόν στη φάση των νοκ άουτ.
Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος
Μέχρι σήμερα, μνημονεύονται το έπος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον τελικό του 1999 με τη Μπάγερν Μονάχου και το έπος της Λίβερπουλ στον τελικό του 2005 απέναντι στη Μίλαν, αλλά αυτές ήταν ανατροπές κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Η… επιστροφή των «μπλαουγκράνα» μετά την ήττα 4-0 στο Παρίσι και η πρόκριση με 6-1 επί της Παρί Σεν Ζερμέν στα προημιτελικά του Champions League, καταγράφεται πλέον με «χρυσά» γράμματα στην ιστορία της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης.
Όταν ο Λουίς Ενρίκε έλεγε πριν τη ρεβάνς ότι η Μπαρτσελόνα μπορούσε να πετύχει έξι γκολ απέναντι στην ομάδα, από την οποία δέχθηκε τέσσερα στο πρώτο παιχνίδι, προφανώς και πίστευε ότι μπορούσε να συμβεί το θαύμα. Γιατί τέτοιο ήταν αυτό που συνέβη στη Βαρκελώνη. Από το πρώτο λεπτό οι Καταλανοί έδειξαν αποφασισμένοι για την ανατροπή-έπος και μέχρι να φτάσουν στην λύτρωση του 95ου λεπτού και το γκολ του Σέρχι Ρομπέρτο, τα είχαν όλα υπέρ τους.
Κατ’ αρχήν είχαν πίστη, ακόμη κι όταν ο Έντινσον Καβάνι μείωσε σε 3-1 στο 62ο λεπτό. Αν και δεν δημιούργησαν κλασσικές ευκαιρίες για γκολ, δεν παράτησαν το παιχνίδι και δικαιώθηκαν. Είχαν σχεδόν απόλυτη ευστοχία, που είναι απαραίτητη όταν ψάχνεις μεγάλο σκορ. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις επτά τελικές προς την εστία, οι έξι έγιναν γκολ. Μιλάμε για ποσοστά μπάσκετ. Είχαν, επίσης, την τύχη με το μέρος τους και εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο όλα τα δώρα της Παρί Σεν Ζερμέν, η οποία, για τη σπουδαιότητα του παιχνιδιού, έκανε παιδικά λάθη. Οι Παριζιάνοι ήταν παθητικοί στο πρώτο μέρος, ενώ από το 85ο λεπτό και μετά, άλλαξαν μόλις τέσσερις (!) πάσες, εκ των οποίων οι τρεις ήταν μετά τη σέντρα! Με μια πρόταση, η Παρί δεν ήταν προετοιμασμένη πνευματικά για ένα τέτοιο παιχνίδι, ήταν ανέτοιμη να διαχειριστεί με ψυχραιμία το υπέρ της σκορ του πρώτου αγώνα και τιμωρήθηκε σκληρά.
Καλά όλα τα παραπάνω, αλλά για να φτάσει σε αυτό το θαύμα, η Μπαρτσελόνα είχε και την διαιτητική εύνοια. Να τα λέμε όλα… Ο Γερμανός διαιτητής με τουρκικές ρίζες, Ντενίζ Αϊτεκίν έβαλε το χεράκι του, όπου και όπως μπορούσε. Και το έκανε τουλάχιστον δύο φορές. Το πρώτο πέναλτι στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου μπορεί να χαρακτηριστεί επιεικώς ως σφύριγμα έδρας, ενώ το δεύτερο στο τελευταίο λεπτό, θυμίζει σφύριγμα των… χιλιοτραγουδισμένων διαιτητών της ελληνικής Super League. Προσθέστε και αυτό που «πνίγει» υπέρ της Παρί Σεν Ζερμέν με το σκορ στο 3-1. Impossible is nothing, αλλά…