Η έκταση της ήττας (-30) αλλά και η εμφάνιση του Ολυμπιακού στο Μιλάνο, ίσως να απαιτούσε πιο βαρύγδουπες εκφράσεις και πηχυαίους τίτλους του στυλ «μαύρη νύχτα», «κατάρρευση» και άλλα τέτοια πιο εμπορικά και… πιασάρικα όταν το… κοντέρ έχει γράψει αρκετά. Σε ένα πρωτάθλημα 14 αγώνων όπως το Top 16 όμως, ο παρατηρητής και πολύ περισσότερο οι πρωταγωνιστές, οφείλουν να μένουν ψύχραιμοι και στα καλά και στα άσχημα. Κινδυνεύουν να εκτεθούν από βδομάδα σε βδομάδα και να υποβληθούν σκωτσέζικο ντους σαν και αυτό του πρωταθλητή Ευρώπης στο «Mediolanum Forum».
Γράφει από το Μιλάνο, ο Νίκος Ζέρβας
Η ιστορία θα γράψει ότι οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα, «επηρεασμένοι» από τα γενέθλια της Αρμάνι Μιλάνο, φέρθηκαν υπέρ του δέοντος γενναιόδωρα σε αυτούς του Λούκα Μπάνκι, αλλά και τους οπαδούς της ιταλικής ομάδας. Το δώρο τους, δεν ήταν υλικό, αλλά ανεμική εμφάνιση που έδωσε το δικαίωμα στην αντίπαλο να γιορτάσει με τον καλύτερο τρόπο. Και να γράψει και ιστορία, αφού όχι μόνο έσπασε ένα εκπληκτικό αήττητο του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα, αλλά τον υποχρέωσε στην χειρότερη συγκομιδή πόντων του στην διοργάνωση! Η γιορτή της Αρμάνι, ήταν ξύπνημα φαντασμάτων για τους «ερυθρόλευκους», αφού θα πρέπει κανείς να ανατρέξει δέκα χρόνια πίσω, όταν στην Κωνσταντινούπολη κόντρα στην Εφές, η ελληνική ομάδα πετύχαινε μόλις 52 πόντους…
Κάποιος που δεν θα έχει δει το παιχνίδι, θα πιστέψει πως το Μιλάνο έπαιξε σούπερ άμυνα ή βλέποντας τη συγκομιδή των 81 πόντων, ότι έχει συστήματα και επιθετική τακτική που καθηλώνει το κοινό. Αν αυτό ίσχυε, ίσως να μετρίαζε τον… πόνο του Ολυμπιακού, έλα όμως που για την πενιχρή συγκομιδή ευθύνονται τα παιδαριώδη λάθη στην κυκλοφορία της μπάλας και τα πολλά άστοχα σουτ και για τον επιθετικό οίστρο των ιταλών, η παράλειψη των παικτών του Μπαρτζώκα να παίξουν ανδρική άμυνα. Ο Μπάνκι έχει στη διάθεσή του αρκετούς καλούς σκόρερ που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να δημιουργήσουν πόντους μετά από πολλές συνεργασίες και ο Ολυμπιακός το ήξερε καλά. Άφηνε όμως χωρίς ιδιαίτερα σκληρό μαρκάρισμα και κυρίως βοήθειες, τους αντιπάλους να εκτελούν μετά από μία-δύο πάσες και αλλεπάλληλες ντρίπλες.
Λάνγκφορντ, Χάκετ και Τζέρελς βρέθηκαν στη μέρα τους, «τρέλαναν» την στατιστική υπηρεσία με το εκπληκτικό 13/19 τρίποντα και τα όνειρα των «ερυθρόλευκων» για διατήρηση του απόλυτου πήγαν από τα μέσα της τρίτης περιόδου… βόλτα στην πλατεία Duomo. Δεν ήταν όμως μόνο οι ταλαντούχοι σκόρερ της Αρμάνι που έκαναν τη ζημιά. Ίσως τον μεγαλύτερο ρόλο στην επιθετική ανομβρία του Ολυμπιακού, τον έπαιξε ο Λαουάλ, που στην κυριολεξία σκέπασε το καλάθι της ιταλικής ομάδας και καταδίκασε την οποιαδήποτε απόπειρα του Σπανούλη και των συμπαικτών του για drive, σε αποτυχία. Πέντε τάπες, 9 ριμπάουντ και 10 πόντοι ήταν η συγκομιδή του παίκτη για τον οποίο ενδιαφέρθηκε το καλοκαίρι ο Γιώργος Μπαρτζώκας.
Στην αντίπερα όχθη ο Ολυμπιακός από τη στιγμή που η άμυνα της Αρμάνι κατάφερε να προσαρμοστεί και να καταστρέψει εντελώς τη δημιουργία αλλά και την εκτέλεση του Σπανούλη, δεν μπόρεσε να βρει «στήριγμα» από πουθενά. Το χειρότερο είναι πως σε κανένα σημείο δεν κλονίστηκε ο εγωισμός του και τα παράτησε. Κατάφερε να χάσει με 30 πόντους ένα παιχνίδι στο οποίο είχε περισσότερες κατοχές, πέντε παραπάνω ασίστ (12-7) και διπλάσια επιθετικά ριμπάουντ (14-7), όχι μόνο διότι ήταν απελπιστικά άστοχος, αλλά κυρίως διότι δεν ανταποκρίθηκε ψυχικά στις απαιτήσεις του αγώνα. Δεν έδειξε πάθος και θέληση, όπως στο προ έξι ημερών παιχνίδι με τη Φενέρμπαχτσε και έφυγε με σκυμμένο κεφάλι, χωρίς καν να έχει προσπαθήσει.
Το βράδυ της 9ης Ιανουαρίου, θα πρέπει να αποτελέσει «σταθμό» για τη μετέπειτα πορεία της ομάδας στη φετινή διοργάνωση. Όσο και αν αποτελεί κλισέ, σημασία μετά από ένα τόσο δυνατό «χαστούκι», έχει να ξανασταθείς στα πόδια σου. Το παιχνίδι, ναι μεν πρέπει να διαγραφεί από τον σκληρό δίσκο για να μην επιφέρει ψυχολογικά προβλήματα, οι λεπτομέρειες του, κυρίως στο πνευματικό κομμάτι, όμως, θα πρέπει να μείνουν μέχρι το τέλος της διαδρομής στον… κάδο ανακύκλωσης. Για να υπενθυμίζουν πως, για να επιστρέψει ο Ολυμπιακός στο Μιλάνο και να παίξει στο Final Four, θα πρέπει να ακολουθήσει τον εντελώς αντίθετο δρόμο…
Υ.Γ. Ασφαλώς και η ήττα ήταν ντροπιαστική για τον δις πρωταθλητή Ευρώπης, όμως συντριβή υπήρξε στο Top 16 από την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα, στον δρόμο για την Κωνσταντινούπολη, αλλά και μία ακόμα στην Πόλη από την Εφές πέρυσι, στις αρχές της διαδρομής προς το Λονδίνο…
Follow @ZervasNikolaos