Glucosamine Sulfate Bicarbonate: Χόνδρινες βλάβες αρθρώσεων η νέα τελευταία λύση;

Η μάστιγα ή το άλυτο πρόβλημα στους αθλητές και όχι μόνο, είναι οι χόνδρινες βλάβες που βαθμολογούνται, ανάλογα με τη βαρύτητα τους, σε έξι βαθμίδες (grades).

Η πιο απλή συνήθης ερώτηση του τραυματία αθλητή ή ασθενή προς τον ιατρό είναι: «Πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να επιστρέψω σε αθλητική δραστηριότητα ή εργασία;» Η απάντηση, όμως, είναι η πιο δύσκολη πρόβλεψη.

Δύο είναι τα μεγάλα προβλήματα στην αντιμετώπιση χόνδρινων βλαβών:

1. Η διάγνωση. Παρά την εξέλιξη των μαγνητικών τομογραφιών (MRI) δεν έχουμε την απόλυτη εικόνα βαρύτητας. Από την πρώτη έως την Τρίτη βαθμίδα η MRI δεν αναδεικνύει την βλάβη.

2. Η βαρύτητα της βλάβης η οποία δεν υποδεικνύει απαραίτητα και το αποτέλεσμα της θεραπείας ή τον χρόνο επιστροφής.

Μια μικρή χόνδρινη βλάβη (grade I), μπορεί να μας εκδικηθεί τη στιγμή που μία μεγαλύτερη ή βαρειά (grade VI) μπορεί να γίνει καλά σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Η θεραπεία των τραυματικών χόνδρινων βλαβών είναι κατά 95% χειρουργική. Μπορεί η κατ’ αρχάς συντηρητική θεραπεία να δοκιμαστεί (HBO + Φ/Θ + Ενέσεις + Φάρμακα) και θα αποδώσει καρπούς σε ένα μικρό αριθμό περιστατικών.

Το δυστύχημα όμως είναι, ότι συνήθως υποτροπιάζουν με αποτέλεσμα η βλάβη να μεγαλώσει. Τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα καθώς διαφορετικά αντιμετωπίζεται μία βλάβη τύπου ΙΙ (δύο) και διαφορετικά όταν περάσει στο στάδιο IV (τέσσερα). Στο 99% των περιπτώσεων η επέμβαση είναι αρθροσκοπική. Σπάνια χρειάζεται ανοικτή επέμβαση.

Οι γνωστές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι πολύ διαδεδομένες (ομαλοποίηση – αιμάτωση – χονδροπλαστική – τρυπανισμοί μεταμόσχευση αυτό ή αλλομοσχευμάτων) και ο χρόνος αποκατάστασης εξαρτάται τόσο από τη μετεγχειρητική αποκατάσταση όσο από την αντίδραση του πάσχοντος. Δυστυχώς, το κόστος των επεμβάσεων και των υλικών αλλά και της αποκατάστασης είναι τραγικά μεγάλο, αν αναλογιστεί κανείς τη σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας και τη μη κάλυψη των υλικών, πλέον, από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Οι μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες εγκατέλειψαν τη χώρα και οι εισαγωγές πραγματοποιούνται μέσω της παράλληλης αγοράς ακόμα και μέσω Αλβανίας, εκτοξεύοντας το τελικό κόστος.

Το καινούριο προϊόν, η καλύτερη λύση; Όλοι γνωρίζουμε ότι τα φαρμακευτικά σκευάσματα που χρησιμοποιούνται ευρέως στην ιατρική αγορά για τη θεραπεία των χόνδρινων βλαβών είναι η χονδροϊτίνη, η γλουκοζαμίνη, το υαλουρονικό οξύ, τα χονδροκύτταρα, τα βλαστοκύτταρα, η κορτιζόνη (;) και μερικά ακόμα σκευάσματα που ο κάθε γιατρός για διάφορους λόγους συστήνει είτε σε πόσιμη μορφή είτε σε ενέσιμη με άλλα κατά καιρούς αποτελέσματα.

Κατά γενική ομολογία και εμπειρία από την παγκόσμια ιατρική πράξη έχει αποδειχθεί ότι η θειούχος γλουκοζαμίνη (Glucosamine Sulfate), έχει το μεγαλύτερο αποτέλεσμα σε φαρμακευτική πόσιμη ή ενέσιμη μορφή. Σήμερα, είμαστε στην ευχάριστη θέση να ενημερώσουμε ότι ήρθε στη χώρα μας η πιο τελειοποιημένη μέθοδος εφαρμογής της γλουκοζαμίνης και μάλιστα επακριβής με αρθροσκοπική επέμβαση σε κενό αέρος.

Το προϊόν είναι από την Αμερική σε ειδική τριπλή συσκευασία που αναμιγνύεται μέσα στο χειρουργείο πριν τοποθετηθεί πάνω στις χόνδρινες βλάβες. Την ώρα της τοποθέτησης η άρθρωση πρέπει να είναι απόλυτα στεγνή με ειδικό τρόπο σαν σε κενό αέρα.
Για δεκαπέντε μέρες το γόνατο ή άλλη άρθρωση δεν πρέπει να φορτιστεί και για άλλες δύο εβδομάδες προοδευτική φόρτιση. Σε τρεις μήνες δεν υπάρχει πόνος και η άρθρωση μπορεί να ακολουθήσει πρώτα πρόγραμμα ενδυνάμωσης και μετά άθλησης. Δύσκολα ξεχνάει κανείς επώνυμους αθλητές με αποχή μακροχρόνια ή και εγκατάλειψη της αθλητικής δραστηριότητας.

Η θεραπεία των χόνδρινων βλαβών χρειάζεται τεράστια εμπειρία και τύχη. Είναι απαραίτητο να ζητάμε από τον ιατρό μας πλήρεις πληροφορίες για το κάθε τι που μας εφαρμόζει συντηρητικά ή χειρουργικά και να ζητάμε το DVD της επέμβασης. Είναι το μοναδικό τεκμήριο πιστοποίησης της ποιότητας της δουλειάς του θεράποντος. Στις μέρες μας δυστυχώς, με την εξάπλωση του διαδικτύου και την ευκολία πρόσβασης σε πλήθος μη διασταυρωμένων και παραπλανητικών πληροφοριών ο ασθενής περισσότερο ταλαιπωρείται παρά εξυπηρετείται.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι το κόστος της ιατρικής Α΄ ποιότητας και ποιος δύναται να το καλύψει, απουσία ιδιωτικής ασφάλισης τη στιγμή που η αναξιοπιστία των κρατικών φορέων οδηγεί τον κλάδο σε ασφυξία.