«Fedal»: Τι κι αν αργήσει να ξαναγίνει;

Τέσσερις φορές σε λιγότερο από δέκα μήνες

29 Ιανουαρίου – 15 Οκτωβρίου 2017. Μέσα σε 9μιση μήνες, Φέντερερ και Ναδάλ μονομάχησαν τέσσερις φορές (Αυστραλιανό Όπεν, και τα Masters των Indian Wells, Μαϊάμι και Σανγκάης) με νικητή τον Ελβετό σε όλες. Χωρίς αμφιβολία ο αγώνας με τη μεγαλύτερη αίγλη ήταν ο πρώτος εξ αυτών. Fedal. Αυστραλία. Grand Slam. Τελικός. Από μόνες τους αυτές οι λέξεις προσέδιδαν εξαιρετικό ενδιαφέρον στο παιχνίδι. Πόσο μάλλον όταν όλες αυτές μαζί συνδέθηκαν σε αυτόν τον αγώνα. Και οι δυο τους τότε προέρχονταν από προβληματικές σεζόν με τραυματισμούς. Ο Ρότζερ στο γόνατο, ο Ναδάλ σε διάφορα σημεία του σώματος. Το διακύβευμα τεράστιο και το παιχνίδι ήταν πραγματικά εξαιρετικό. 1-0, 1-1, 2-1, 2-2 και τελικά 3-2 στα σετ σε μία σκυταλοδρομία με νικητή τον Φέντερερ σε ένα παιχνίδι με εναλλαγή όχι μόνο στο σκορ, αλλά και στις ισορροπίες του. Έκτοτε Καλιφόρνια, Μαϊάμι και Σανγκάη. Αυτές είναι και οι τελευταίες φορές που οι δυο τους βρέθηκαν αντιμέτωποι μέχρι και σήμερα.

Δεκαεφτά μήνες μετά.. ούτε αυτή τη φορά

Ο σκοπός του κειμένου όμως δεν είναι να θυμηθούμε τι ακριβώς έγινε σε αυτά τα παιχνίδια διεξοδικά, αλλά τι ήταν αυτό που έζησαν όσοι τα παρακολούθησαν. Κι αυτό γιατί δεκαεφτά μήνες μετά, ακόμη δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να ξαναζήσουμε κάτι παρόμοιο. Κι όχι συγκεκριμένα σε κάποιον τελικό Grand Slam. Γενικότερα, το αγαπημένο Fedal των φιλάθλων του τέννις, τον Οκτώβριο του 17΄, σταμάτησε τις εμφανίσεις του. Στο διάστημα που μεσολάβησε και οι δύο κατέκτησαν από ένα Grand Slam τουρνουά, ενώ αμφότεροι έχουν ανέβει (έστω και για λίγο) στο Νο1 κι όμως δεν συνέβη να ξαναμονομαχήσουν και να μας χαρίσουν ένα ακόμα τέτοιο παιχνίδι.

Υπήρξαν περιπτώσεις όπου συμμετείχαν στο ίδιο τουρνουά, ενδεχομένως τύχαιναν και στα ίδια ταμπλό, ωστόσο πάντα κάποιος ήταν «ασυνεπής», κι έτσι το ραντεβού αναβαλλόταν επ΄αόριστον. Και φτάνουμε στο Σάββατο που μας πέρασε (16/3). Και οι δύο έχουν ξεκινήσει μέτρια τη σεζόν, ωστόσο στο Indian Wells οι δρόμοι τους ξαναδιασταυρώνονται στον ημιτελικό. Και οι δύο συνεπείς προς την 39η επίσημη αναμέτρησή τους, μέχρι και την προτελευταία στιγμή. Κι αυτό γιατί η μοίρα έπαιξε για άλλη μια φορά άσχημο παιχνίδι και δεν επέτρεψε στο Ράφα να αγωνιστεί, έπειτα από τραυματισμό στο γόνατο που προκλήθηκε στον προημιτελικό απέναντι στον Κασάνοφ. "Δυστυχώς, πρέπει να αποσύρω τη συμμετοχή μου από τον σημερινό ημιτελικό με τον Roger Federer. Έκανα μια προσπάθεια στο ζέσταμα νωρίτερα το πρωί, αλλά το γόνατό μου δεν είναι σε καλή κατάσταση. Ζητώ συγγνώμη απ' όλους τους φιλάθλους σε όλο τον κόσμο και ειδικά σ' αυτούς που έχουμε εδώ, στο Indian Wells, που πάντα μου έδειχναν εκπληκτική υποστήριξη. Σας ευχαριστώ", ανέφερε στην ανακοίνωσή του ο Ράφα. Κι άλλη χαμένη ευκαιρία.

Η ουσία στο γήπεδο και τον ανταγωνισμό

Πολλές φορές στον αθλητισμό ασχολούμαστε με το αποτέλεσμα, με μια αδικία που μπορεί να αισθανθούμε, με διάφορα εξωαγωνιστικά θέματα που μπορεί να μας τραβήξουν την προσοχή. Δε λέω, καλά κι αυτά που και που, ωστόσο καμιά φορά χάνουμε το ουσιαστικό που συμβαίνει μέσα στο γήπεδο. Την ιστορία που γράφεται εκείνη τη στιγμή, με τους πρωταγωνιστές της και τις επιδόσεις τους. Με τα συναισθήματα, τα στιγμιότυπα και τις κινήσεις τακτικής που μπορεί να γίνουν κ.ά. Και καταλήγουμε εκ των υστέρων να αναπολούμε το παρελθόν.

Έτσι και τώρα μπορεί να φαίνεται απαισιόδοξη η σκέψη πως μπορεί μέχρι την απόσυρση ενός εκ των δύο, να μην έχουν ξανά τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλο. Είναι όμως μια ρεαλιστική τροπή. Ο χρόνος περνά και μάλιστα για την περίπτωση του Ρότζερ μπορεί και κάποιοι να έχουν κουραστεί να το συζητούν. Το σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε τυχεροί που στα χρόνια μας ζούμε δύο εκ των κορυφαίων, των καλύτερων που έπαιξαν ποτέ τέννις. Σε έναν ανταγωνισμό που όμοιός του δεν υπήρξε, που και οι δύο παραδέχθηκαν πως τους βελτίωσε δραματικά. Σε μία ιστορική κούρσα που αν δεν ήταν συγχρονισμένη, πιθανότατα και οι δύο να μην είχαν φτάσει στο επίπεδο που βρίσκονται σήμερα.

Μπορεί λοιπόν να τύχουμε ξανά κάποιου Fedal, μπορεί και όχι. Ακόμα κι έτσι όμως, όσο παίζουν, Φέντερερ και Ναδάλ θα συνεχίσουν να μας χαρίζουν στιγμές ποιότητας και ενθουσιασμού. Χτυπώντας με backhand σκέτη τέχνη ο ένας και με forehand αστραπή ο άλλος, θα χάσουν, θα κερδίσουν και θα υψώσουν γροθιές. Ας τους απολαύσουμε όσο είναι ακόμα καιρός.

Επιμέλεια: Θεόδωρος Μπουρνέλης