FC: Το Μοναστήρι ήταν, είναι και θα είναι καλά

Από τότε που ήμουν μικρός και έκανα Θρησκευτικά στο σχολείο, δυο ιστορίες με «χάλαγαν»: αυτή του Ιώβ και αυτή του Άσωτου Υιού. Η πρώτη διότι δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω πώς γίνεται ο Θεός της Αγάπης να δοκιμάζει την υπομονή του ανθρώπου στέλνοντάς του την απόλυτη Δυστυχία, τη φτώχεια, την πείνα και τον θάνατο των παιδιών του και στη συνέχεια να ανταμείβει την υπομονή του χαρίζοντάς του πλούτη, σπίτια, ζώα και άλλα παιδιά, λες και τα παιδιά είναι αυτοκίνητα, που σου τρακάρουν το ένα, το πετάς, παίρνεις άλλο και δεν τρέχει τίποτα. Και με τον Άσωτο Υιό, διότι πάντα ήμουν με τον δουλευτάρη και προκομμένο που έμεινε δίπλα στον πατέρα του και δεν τον παράτησε ποτέ και όχι με τον ρεμπεσκέ που την κοπάνησε, έφαγε τα λεφτά του στο ποτό και τις γκόμενες και όταν γύρισε πίσω ο πατέρας του έσφαξε τον μόσχο τον σιτευτό για να δείξει τη χαρά του. Συμπάσχω απόλυτα με τον άλλον αδελφό, που παραπονέθηκε στον πατέρα του, λέγοντάς του ότι «για πάρτη μου, που δεν σε εγκατέλειψα ποτέ, δεν έσφαξες ποτέ ούτε σπουργίτι και για το ρεμάλι τον μπράδερ κανόνισες τέτοιο τσιμπούσι και μόνο τον Ρέμο δεν έφερες για να τραγουδήσει».

Πέρυσι το καλοκαίρι στον Παναθηναϊκό, άνοιξαν την πόρτα της εξόδου ο Ομπράντοβιτς με τον Ιτούδη και βλέποντας την πόρτα ανοιχτή, αποχώρησαν ένα σωρό παίκτες: Νικ Καλάθης, Μπατίστ, Καϊμακόγλου, Βουγιούκας, Περπέρογλου, «Σάρας» και άλλοι διάφοροι. Δεν γνωρίζω αν αυτό που είπε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος για τον Δημήτρη Ιτούδη ισχύει και αν ο τελευταίος συμβούλευε τους παίκτες να την κάνουν, λέγοντάς τους ότι η ομάδα διαλύεται, ότι δεν θα πάρουν τα λεφτά τους και άλλα τέτοια. Αυτό είναι θέμα των δυο αντρών, ο Πρόεδρος της ΚΑΕ τοποθετήθηκε και είπε όσα είπε και περιμένω απάντηση από τον Δημήτρη Ιτούδη την οποία δεν έχω δει ή ακούσει ακόμα. Επίσης δεν εξετάζω πόσοι απ’ αυτούς που έφυγαν είχαν πρόταση να μείνουν ή τους ζητήθηκε να περιμένουν λίγο, νομίζω όμως πως στους περισσότερους του βασικού κορμού ζητήθηκε να κάνουν λίγες μέρες υπομονή ή έγινε συγκεκριμένη πρόταση, με χρήματα μειωμένα σε σχέση με αυτά που έπαιρναν.

Όλοι τους, πλην Διαμαντίδη και Τσαρτσαρή, τράβηξαν κατευθείαν για άλλες πολιτείες. Και με εξαίρεση τον Περπέρογλου, που πήγε σε μια μεγάλη ομάδα, που πρωταγωνιστεί όχι μόνο στο πρωτάθλημα αλλά και στην Ευρωλίγκα, οι υπόλοιποι πήγαν όπου τους οδήγησε η μυρωδιά του δολαρίου και του καλού συμβολαίου και όχι η ανάγκη να διακριθούν σε μια ανταγωνιστική ομάδα της Ευρωλίγκας. Έφυγαν και άφησαν την ομάδα αβοήθητη, που είχε ανάγκη να στηριχθεί σε 4-5 παλιούς και να συνεχίσει την πορεία της. Έφυγαν, απαξιώνοντας ουσιαστικά και τον νέο προπονητή αλλά και τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο που τον επέλεξε, δείχνοντας με τη στάση τους ή με τις δηλώσεις τους ότι μετά τον Ομπράντοβιτς δεν υπάρχει επόμενη μέρα.

Οι περισσότεροι απ’ αυτούς που την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια πέρυσι το καλοκαίρι, ψήνονται, ενδιαφέρονται ή θα συζητούσαν να επιστρέψουν στον Παναθηναϊκό. Είδαν ότι η ομάδα δεν διαλύθηκε, ότι ο Πεδουλάκης δεν είναι μυρωδιάς, ότι το χρήμα πέφτει στην ώρα του, ότι ο Παναθηναϊκός είναι ανταγωνιστικός σε Ελλάδα και Ευρώπη, ότι ο κόσμος δεν γύρισε την πλάτη στην αγαπημένη του ομάδα. Αυτό που δεν είδαν τότε, είναι ότι υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν μια χαρά πορτοκάλια, όπως είναι ο Λάσμε, ο Γκιστ, ο Ούκιτς, ο Μασιούλις, ο Μπράμος ο Σόφο και οι υπόλοιποι που ήρθαν πέρυσι το καλοκαίρι ή στη διάρκεια της χρονιάς. Δεν είδαν επίσης αυτό που λέει ο λαός, ότι δηλαδή «το Μοναστήρι να είναι καλά». Μια χαρά αποδείχθηκε το Μοναστήρι, μόνο που εκείνοι το κατάλαβαν με καθυστέρηση ενός χρόνου.

Για όλα αυτά, αν ο «στοργικός πατέρας» Δημήτρης Γιαννακόπουλος θέλει να σφάξει τον «μόσχο τον σιτευτό», προτιμώ να το κάνει για τα παιδιά εκείνα που έμειναν στη δούλεψή του όταν τους είχε ανάγκη, που δεν τον εγκατέλειψαν, που μόχθησαν κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες για να κρατήσουν τη σημαία της ομάδας ψηλά. Τον Διαμαντίδη δηλαδή, που τον περιμένει νέο τριετές συμβόλαιο (ο Τσαρτσαρής σταμάτησε το μπάσκετ) και τους περσινούς τους οποίους έχει ήδη ανταμείψει με νέα συμβόλαια. Γούσταρα που έκανε την υπέρβαση με τον Λάσμε και δεν «μανούριασε» με τον Γκαμπονέζο, που έδειξε από πέρυσι που ήταν να έρθει ότι είναι έναν ιδιαίτερο παιδί που θέλει ειδική μεταχείριση, στοργή και Προδέρμ. Και γούσταρα επίσης που επέστρεψε ο Φώτσης, ο οποίος έφυγε πριν από το περσινό πατιρντί, όπως έχει φύγει και άλλες φορές στο παρελθόν προς διάφορες κατευθύνσεις, ποτέ όμως αφήνοντας την ομάδα στα κρύα του λουτρού και στριμωγμένη στα σκοινιά.


Κώστας Βαϊμάκης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr

Follow @fightclub_