FC: Ο Ζιντάν το έκανε «his way»

Σε λίγες μέρες θα έκλεινε τα 34. Ο τελικός με την Ιταλία ήταν το τελευταίο του παιχνίδι. Ταιριαστό τελευταίο παιχνίδι για έναν από τους μεγαλύτερους αρτίστες που χάϊδεψαν ποτέ ποδοσφαιρική μπάλα. Στην κανονική διάρκεια του αγώνα οι πρωταγωνιστές είναι δύο: Στο 7ο λεπτό ο Ματεράτσι κάνει πέναλτι στον Μαλουντά. Εκτελεί ο Ζιντάν. 1-0. Στο 19ο λεπτό ο Πίρλο εκτελεί κόρνερ και ο Μαρεράτσι ισοφαρίζει με κεφαλιά. 1-1. Μέχρι το 90’.

Ξεκινάει η παράταση. Στο πρώτο της ημίχρονο κεφαλιά του Ζιντάν υποχρεώνει τον Μπουφόν στην απόκρουση -ίσως- του τουρνουά. Στο 110’ έχουν όλοι αρχίσει να σκέφτονται τα πέναλτι. Όχι όλοι. Ο Ματεράτσι σκέφτεται κάτι άλλο. Μόλις βρίσκει ευκαιρία και πλησιάζει τον Ζιντάν, του λέει κατά πρόσωπο κάτι προσβλητικό για την αδερφή του.

Ο «Ζιζού» δεν σκέφτεται. Κάνει. Ο Ιταλός τινάζεται σαν να τον χτύπησε ρεύμα. Ο διαιτητής Ελιζόντο δεν βλεπει τι γίνεται. Ο τέταρτος διαιτητής, Κανταλέχο, τον ενημερώνει από την ενδοσυνεννόηση και ο Ζιντάν αποβάλλεται. Φεύγοντας από το γήπεδο, περνάει δίπλα από το τρόπαιο που λίγο αργότερα θα σήκωνε στα χέρια του ο Καναβάρο. Ξυστά. Δεν γυρίζει καν να το κοιτάξει.

Οι μήνες που ακολουθούν κυριαρχούνται από αναλύσεις επί αναλύσεων σχετικά με το αν η κουτουλιά «περιποιεί τιμή» στον Γάλλο ή αν αυτός «αυτοξεφτιλίστηκε και κατέστρεψε τη δημόσια εικόνα του στην τελευταία του παράσταση». Ειδικοί επιστήμονες, ανάμεσά τους και πολλοί τσαρλατάνοι, που διαβάζουν τα χείλη βγαίνουν δημοσίως και λένε το μακρύ τους και το κοντό τους.

Την ίδια ώρα, έμπειροι ψυχαναλυτές προσπαθούν να εξηγήσουν στο αθώο πόπολο την ειδική ψυχολογία των Αλγερινών και το «εκρηκτικό/απρόβλεπτο» του χαρακτήρα τους. Τα άρθρα με θέμα «Τι θα συνέβαινε αν...» (σ.σ. δεν τον είχε κουτουλήσει, συνέχιζε να παίζει και έπαιρνε μέρος στη διαδικασία των πέναλτις) συνεχίζονται ατέρμονα μέχρι σήμερα. Ο Ματεράτσι μάλιστα μέχρι και άγαλμα έγινε, απολαμβάνοντας έως και τώρα την εξ’ αντανακλάσεως δημοσιότητα που του έδωσε το επεισόδιο.

Ο ίδιος ο Ζιντάν δεν μίλησε πολύ για το θέμα. Το 2010 είπε πως «θα προτιμούσε να πεθάνει παρά να απολογηθεί» στον Ιταλό για την κουτουλιά. Aφησε τον καθένα να το εισπράξει όπως το εισέπραξε τη στιγμή που το έβλεπε να γίνεται, ζωντανά, και συνέχισε το δρόμο του σφυρίζοντας ένα γνωστό σκοπό:

Yes, there were times, I'm sure you knew
When I bit off more than I could chew
But through it all, when there was doubt
I ate it up and spit it out
I faced it all and I stood tall and did it my way

Γιάννης Τσαούσης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr

Follow @mikros_satrapis


Follow @fightclub_