FC: Η μεγάλη αδικία να σε ξέρουν κάποιοι ως «Μπραντζελίνο»

Σε αντίθεση με τις γυναίκες, που σπάνια θα πουν καλή κουβέντα για ωραία γυναίκα, εμείς οι άντρες είμαστε πιο λαρτζ όταν η κουβέντα έρχεται σε έναν ωραίο άντρα. Ένα αντεπιχείρημα έχουμε όλο κι όλο κι αυτό είναι «έλα μωρέ, αυτός είναι αδελφή». Η πλάκα είναι ότι παρόλο που συνήθως το λέμε για χαβαλέ, ακόμα συνηθέστερα αυτός είτε είναι όντως γκέι ή αποδεικνύεται γκέι κάποια στιγμή στο μέλλον, όπου εμείς δικαιωνόμαστε και για εκείνες γκρεμίζεται ένας μύθος. Αντίθετα οι κυρίες, ακόμα κι όταν μιλάνε για κάποια για την οποία ολόκληρος ο στρέιτ πληθυσμός κόβει φλέβα, θα βρουν να πουν κάτι γελοιότητες του τύπου «μμμ, σιγά τη χαμηλοκώλα», «άσε μωρέ με τη βλαχάρα», «μα μαλλί είναι αυτό;», «έχει βάλει βυζιά» (λες και είναι κακό αυτό) ή «βάφεται χάλια». Γελάει ο κόσμος όπως καταλαβαίνετε με τη δύναμη των γυναικείων επιχειρημάτων.

Αφορμή για όλο αυτό πήρα από μια ταινία που είδα πριν λίγες μέρες και είναι μια πραγματικά εξαιρετική ταινία. Το «World War Z» έχει καλό σενάριο, έχει σασπένς που σε κρατάει στην τσίτα πάνω από δυο ώρες, έχει ζόμπι χωρίς να βασίζεται στις φρικαλέες φάτσες και στα τέρατα που τρώνε μυαλά και σπλήνες και - κυρίως - έχει Μπραντ Πιτ. Σ’ αυτόν είναι πάνω η ταινία, οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους που παίζουν είναι καλοί αλλά όχι φίρμες και μόνος του σηκώνει το βάρος μια χαρά. Διότι εκτός από ωραίο παλικάρι, είναι και ηθοποιάρα, αλλά δυστυχώς για κάποιους το πρώτο σκεπάζει το δεύτερο και κάπως έτσι τα υποκριτικά του χαρίσματα πέρασαν σε δεύτερη μοίρα.

Τι είναι ο Μπραντ Πιτ για μεγάλη μερίδα του κόσμου; Είναι ο σύζυγος της Αντζελίνα Τζολί, ο Μπραντζελίνος, ένας ωραίος άντρας με μια ωραία γυναίκα και μισή ντουζίνα κουτσούβελα - δικά τους και υιοθετημένα - που συνιστούν μια μεγάλη, χαρούμενη και διάσημη οικογένεια. Για μένα ο Μπραντ Πιτ δεν είναι καθόλου μα καθόλου Μπραντζελίνος (καθώς έχει το τριπλάσιο ταλέντο από την Τζολί), είναι ένας πολύ ωραίος τύπος που έχει παίξει σε πολλές καλές ταινίες, μερικές από τις οποίες είναι ορόσημα για τον παγκόσμιο κινηματογράφο: έχει παίξει στο «Fight Club», το οποίο πέρα από εργάρα, είναι και ο νονός της ραδιοφωνικής μας εκπομπής. Έχει παίξει στο εκπληκτικό «Se7en», έχει παίξει σε μια ταινία που εμένα που άρεσε πάρα πολύ και ήταν ο «Μπέντζαμιν Μπάτον», στην επίσης πολύ ενδιαφέρουσα «βαβέλ»στο «Άδωξοι Μπάσταρδη» του Ταραντίνο από το οποίο περιμέναμε περισσότερα, στην «Αρπαχτή» του Γκάι Ρίτσι που ήταν τόσο καλό όσο το περιμέναμε, το βαρετό για κάποιους λόγω baseball αλλά ενδιαφέρον σαν κόνσεπτ «Moneyball».

Έχει παίξει φυσικά και σε ταινίες αδιάφορες ή μέτριες, όπου κάνει τον ωραίο όπως είναι το «Συνάντησε τον Τζο Μπλακ» και ο «Μεξικάνος», έχει κάνει την αρπαχτή του στην «Τροία» και στη «Συμμορία των 11» (κυρίως διότι έπαιξε στις δυο συνέχειες που μου φάνηκαν πολύ κατώτερες της πρώτης), στον «Τρομοκράτη» και το «Sleepers» που δεν πέρασαν και στο πάνθεον των καλύτερων ταινιών, έχει τακιμιάσει με την καλή του στο «Ο Κύριος και η Κυρία Σμιθ», έχει συμπρωταγωνιστήσει στο «Θρύλοι του Πάθους» και το «Συνέντευξη με έναν Βρυκόλακα» που τα βλέπεις αν τύχει αλλά όχι και δεύτερη φορά, Έχει παίξει και σε πολλές ακόμα ταινίες, όπως το «Θέλμα και Λουίζ» όπου μας πρωτοσυστήθηκε, το «Καλιφόρνια», το «Επτά χρόνια στο Θιβέτ» και άλλες, έχοντας πλέον, στα 50 του σχεδόν ένα πλούσιο βιογραφικό.

Άφησα τελευταία μια ταινία όπου πιθανότατα μας χαρίζει την πιο δυνατή του ερμηνεία: Στους «12 Πιθήκους» δεν παίζει ούτε τον ωραίο, ούτε τον γκόμενο, ούτε αυτόν που θα σώσει τον κόσμο ή θα το πάρει το κορίτσι, αλλά έναν ρόλο εντελώς κόντρα στο παρουσιαστικό του. Και μας δείχνει έναν υπέροχο ημίτρελο τύπο που νοστιμίζει ακόμα περισσότερο μια ήδη ωραία ταινία, αλλά οι σχετικές επιτροπές δεν τον επιβράβευσαν με καμία υποψηφιότητα και κανένα Όσκαρ Β’ Αντρικού, διότι πολύ απλά παραείναι ωραίος για να είναι και καλός ηθοποιός. Ε, σας έχω νέα: είναι και ωραίος και καλός ηθοποιός και επειδή δεν είμαστε ζηλιάρες γυναίκες, δεν έχουμε και κάτι κακό να του προσάψουμε.

Όπως για παράδειγμα έκανε εκείνη η αχάριστη η πρώην - πρώην του, η Γκουίνεθ Πάλτροου, την οποία έβαλε στον κινηματογραφικό χάρτη όταν έπαιξε ένα ρολάκι δίπλα του στο «Se7en», την έμαθε ο κόσμος κι εκείνη βγήκε μετά τον χωρισμό και υπονόησε ότι δεν είναι και πολύ προικισμένος ανατομικά... Φτου σου ξετσίπωτη! Που και έτσι να είναι δεν το λες φόρα - παρτίδα. Και στην τελική, αν ισχύει, έχει και μια λογική εξήγηση: δεν μπορεί ο Θεός να στα δώσει όλα, πώς να το κάνουμε; Αν έδωσε και ομορφιά και ταλέντο και μια ωραία ζωή με καλούς ρόλους, λεφτά και επιτυχία, μπορεί και κάτι να μην το έδωσε σε αφθονία...

Κώστας Βαϊμάκης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr

Follow @fightclub_