Υπάρχουν τα φαβορί στο γήπεδο, υπάρχουν και τα φαβορί στην καρδιά μας.
Οι συντάκτες του sport-fm.gr καταθέτουν τα δικά τους (λογικά ή μη) επιχειρήματα και ψηφίζουν την ομάδα που βλέπουν νικήτρια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος!
Ολλανδία - Χρήστος Ρομπόλης
Είναι από τις περιπτώσεις που θέλεις κάτι τόσο πολύ να συμβεί που… αυθυποβάλλεσαι και το προβλέπεις, κόντρα σε κάθε λογική. Έχοντας αρχίσει να αντιλαμβάνομαι το ποδόσφαιρο στα 80’s ήταν αδύνατο να μην αγαπήσω την Ολλανδία με Γκούλιτ, Ράικαρντ, Φαν Μπάστεν, Κούμαν και Φαν Μπρόκελεν. Η σύγχρονη έκδοση των «οράνιε» δεν έχει ούτε στο ελάχιστο το ταλέντο της παλιάς, δεν έχει ούτε τον Φαν Ντάικ, αλλά της χρωστά η μοίρα. Γιατί δεν είναι δυνατό η ολλανδική ποδοσφαιρική σχολή να έχει όσα τρόπαια έχει η Ελλάδα, δηλαδή… ένα. Μήπως ήρθε η ώρα να αποκατασταθεί η αδικία;
Αγγλία - Νίκος Ράλλης
1998. Παγκόσμιο Κύπελλο Γαλλίας. Το πρώτο μου. Κλείνω το FIFA, έχοντας πετύχει ακόμη ένα χατ-τρικ με τον Άλαν Σίρερ, νομίζω σε ένα Νιούκαστλ-Άρσεναλ, και ετοιμάζομαι να δω τον αληθινό απέναντι στην Τυνησία. Η επιλογή είχε γίνει, βέβαια, βαθιά μέσα μου δυο χρόνια πριν, όταν αποφάσισα να πάω κόντρα στον «Γερμανό» ξάδερφο στον ημιτελικό του Euro (δεν θυμάμαι τίποτα άλλο από αυτό), με αποτέλεσμα τα μαξιλάρια από τον καναπέ της θείας να χρησιμοποιηθούν ως πολεμοφόδια για αμφότερες τις πλευρές, ευτυχώς χωρίς απώλειες μπιμπελών και διαφόρων άλλων διακοσμητικών. Αγγλία, λοιπόν, αν δεν το καταλάβατε. Και ναι, ΡΕ, σε κάθε διοργάνωση θα λέμε πως είναι η χρονιά μας και θα τραγουδάμε «it's coming home». Κάποια στιγμή θα το πετύχουμε. Εμείς ή τα εγγόνια μας.
Ιταλία - Γιώργος Τσανάκας
Αν ήταν το Μουντιάλ, θα έλεγα πως θέλω να το σηκώσει η Ουρουγουάη με κλειστά μάτια! Ψάχνοντας, όμως, μια άλλη ΟΜΑΔΑ με όλη τη σημασία της λέξης, με παίκτες που παίζουν για τη φανέλα και δίνουν και την... ψυχή τους για τη χώρα τους, βρίσκουμε την Ιταλία. Ομάδα με παίκτες-σκυλιά αλλά και... φινέτσα έξω από το γήπεδο, με παικταράδες που γουστάρεις να βλέπεις και αρέσουν. Μπεράρντι, Ιμόμπιλε, Ζορζίνιο, Λοκατέλι... Μακάρι να μπορούσα να πω την λέξη που θέλω, αλλά δυστυχώς δεν γίνεται!
Και αν μη τι άλλο, η Ιταλία πρέπει να φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου και για έναν ακόμη λόγο που την... γουστάρουμε. Αυτός ο ύμνος που έχουν οι Ιταλοί είναι ξεσηκωτικός και ο τρόπος που το ζουν και τον τραγουδούν οι ποδοσφαιριστές, προκαλεί ανατριχίλα.
«Ας σφιχτούμε σε ένα σώμα, είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε, η Ιταλία μας κάλεσε»...
Αγγλία - Γιώργος Μαραθιανός
Δεν την υποστηρίζω. Δεν έχω κόλλημα με κανέναν από τους παίκτες της. Δεν σημάδεψε την παιδική μου ηλικία κάποια ανάμνηση με την ίδια πρωταγωνίστρια. Υπάρχει ΕΝΑΣ μόνο λόγος που θέλω αυτό το Euro να το πάρει η Αγγλία:
Να ηρεμήσει επιτέλους το κεφάλι μας από τους μακράν πιο φασαριόζους και θέλω-να-δείχνω-ποια-ομάδα-υποστηρίζω οπαδούς της!
Σκεφτείτε απλώς την επόμενη διοργάνωση αφότου θα έχει σηκώσει την κούπα ο Γκάρεθ ο Σαουθγκέιτ.
Όχι άλλο «it’ s coming home». Όχι άλλο «φέτος είναι η χρονιά μας». Λιγότερα «come on England» να πλημμυρίζουν τα social media.
ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΜΕ (ήρεμα το λέω)!
H «λογική» λέει Αγγλια και η... καρδιά Γερμανία - Σπύρος Σιαμπλής
Η… προφανής επιλογή για την κατάκτηση του Euro είναι η Αγγλία. Ναι, δεν πίστευα ποτέ ότι θα το έγραφα, αλλά… Έχει καλό ρόστερ, κάποια ματς γίνονται «σπίτι» της, ούτε που θυμάται πότε ξαναπήρε έναν τίτλο. Ώπα, μισό. Τώρα που το σκέφτομαι, την τελευταία φορά που τραγουδούσαν «it’s coming home» δεν πήγε πολύ καλά αυτό!
Προφανές και Αγγλία, βλέπετε, δεν συνδυάζονται εύκολα μαζί. «Και τί να ποντάρουμε, τελικά, ρε μάστορα; Ποιος θα το πάρει;», θα πείτε εύλογα. Έλα μου ντε… Σίγουρα, πάντως, εγώ θα ήθελα αυτή να είναι η Γερμανία. Για το 4ο, για τους -κουραστικούς και κυρίως με πολιτικά επιχειρήματα- haters, για το last dance του Λεβ… Στο 9 τη δίνει, είπαμε;
Γαλλία - Γιάννης Πολιάς
Όντας εκ των νεαρών –μπορεί και όχι- του site, έχω παρακολουθήσει τα Euro από το 2004 και μετά. Κοινός παρονομαστής, η κούπα σε ομάδα που βρέχεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα, όπως είχε συμβεί και το 2000, άλλωστε. Από το μακρινό 1996 έχει να πάει το τρόπαιο στον Βορρά και, to be honest που λένε, δεν βλέπω να πηγαίνει ούτε φέτος. Έχετε δει ρόστερ που κατεβάζουν οι πρωταθλητές κόσμου, οι Γάλλοι; Εδώ τις Ελπίδες να κατέβαζαν, πάλι προημιτελικά παίζει να έφταναν. Γι’ αυτό λοιπόν, δίχως να έχω κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια στους τρικολοραίους, θα προβλέψω ότι θα πάνε μέχρι τέλους.
Υ.Γ.: Εμπαπέ, Γκριεζμάν, Πογκμπά, Καντέ και Μπενζεμά στην ίδια ομάδα; Άδικο για τους υπόλοιπους...
Πορτογαλία - Λουκάς Χατζής
Ανέκαθεν αυτό που εξιτάρει τον φίλαθλο κοινό σε τέτοιου είδους διοργανώσεις είναι τα αουτσάιντερ και το... όνειρο μιας τρελής πορείας μέχρι το τέλος του δρόμου. Άλλωστε, σαν χώρα έχουμε ζήσει στο... πετσί μας μια τέτοια πορεία, καταρρίπτοντας κάθε ποδοσφαιρική λογική το καλοκαίρι του 2004!
Σύμφωνοι, Γαλλία, Βέλγιο και Αγγλία έχουν τον πρώτο λόγο για την κατάκτηση του φετινού Euro. Αλήθεια όμως, ποιος μπορεί να ποντάρει κατά των Πορτογάλων; Ποιος μπορεί να αφήσει εκτός την παρέα του Ρονάλντο, η οποία απαρτίζεται από τους Ζοάο Φέλιξ, Μπερνάντο Σίλβα, Μπρούνο Φερνάντες, Ντίας αλλά και τον αγέροχο Πέπε συν πολλούς ακόμα παικταράδες;
Εγώ πάντως όχι! Η Πορτογαλία είναι ίσως το πιο δυνατό αουτσάιντερ της διοργάνωσης, κάτι που αυτόματα με κάνει να βλέπω το σύνολο του Φερνάντο Σάντος με... άλλη ματιά!
Αγγλία - Παύλος Κουστέρης
Είναι μία πονεμένη ιστορία την οποία την καταλαβαίνουν μόνο όσοι στηρίζουν την εθνική ομάδα της Αγγλίας. Σε κάθε μεγάλη διοργάνωση ξέρουμε ότι θα κατακτήσουμε την κούπα. Το ξέρουμε ότι τώρα είναι η σειρά μας. Φέτος είναι η χρονιά μας. Ωστόσο, την ίδια ώρα απλά προσπαθούμε να φανταστούμε με ποιον τρόπο θα αποκλειστούμε αυτή τη φορά στα προημιτελικά ή κάπου εκεί. Ε, όχι, λοιπόν… Όσο κι αν έχουμε στον πάγκο έναν προπονητή που έχει να δουλέψει σε ομάδα από το 2009, φέτος θα γίνουν ωραία πραγματάκια. Κέιν, Ράσφορντ, Σάντσο, Στέρλινγκ, Γκρίλις, Κάλβερτ-Λιούιν. Η φετινή Αγγλία έχει ένα μάτσο παικταράδες, έχει την έδρα, οπότε είναι όλα έτοιμα για να δούμε με ποιον τρόπο θα χάσουμε το τρόπαιο. Και μην ξεχνιόμαστε! It’s coming home!
Ιταλία (αλλά θα το πάρει η Γαλλία)- Αποστόλης Λιβάνιος
Για να είμαστε ειλικρινείς, ο πόθος θα ήταν να το πάρει η Ιταλία. Λόγω συμπάθειας. Ακόμα και τώρα η προτίμηση θα ήταν η «σκουάντρα ατζούρα» και ας πηγαίναμε… κουβά. Ο πρώτος θα ήταν;
Παρότι η ομάδα του Μαντσίνι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα κερδίσει ακόμα περισσότερες συμπάθειες με την πορεία της στο Euro, καθώς και τα φόντα έχει για κάτι καλό και μπορεί να το πράξει παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο, βλέπουμε άλλη ομάδα να το κατακτάει. Ο λόγος για τη Γαλλία, που διαθέτει το πιο πειστικό «πακέτο». Το πολύ δυνατό ρόστερ, με παίκτες πολύ υψηλού επιπέδου σε κάθε γραμμή και τους καλύτερους σε κάποιες περιπτώσεις, με δυναμικό στο οποίο συναντάς λίγα ψεγάδια, την απαραίτητη χημεία με λίγες προσθαφαιρέσεις σε βάθος χρόνου και φυσικά έχει το know how να σηκώσει την κούπα, προερχόμενη από την κατάκτηση του Μουντιάλ.
Βέλγιο - Αλέξανδρος Μαούτσος
Το Βέλγιο έφτασε μέχρι τα προημιτελικά στο Euro του 2016 και μέχρι τα ημιτελικά στο Μουντιάλ του 2018. Ποιο είναι το επόμενο βήμα για την ομάδα του Ρομπέρτο Μαρτίνεθ; Ο τελικός του Γουέμπλεϊ στο Euro 2020 και η κατάκτησή του. Το ρόστερ είναι γεμάτο αστέρια, με τους Ρομέλου Λουκάκου και Κέβιν Ντε Μπρόινε τα πιο λαμπερά, και η πρώτη θέση στο παγκόσμιο ranking για τους «Red Devils» ήρθε η ώρα να επαληθευθεί.
Γαλλία - Αναστασία Βοσνάκη
Μιας και η Ελλάδα δεν βρίσκεται δυστυχώς στο Euro 2020, θα επιλέξω κάποια άλλη χώρα να «εκπροσωπήσει» τα θέλω μου. Θα… ψηφίσω λοιπόν τη Γαλλία για έναν και μόνο λόγο και δεν ντρέπομαι να το πω. Τον Κιλιάν Εμπαπέ!
Είναι από τους ποδοσφαιριστές που θαυμάζω και κατά τη γνώμη μου από τους καλύτερους παίκτες που υπάρχουν αυτή την στιγμή. Βέβαια, σαν πρωτιά επιλέγω τη Γαλλία, αλλά υπάρχουν συμπάθειες, τόσο για την Ισπανία, όσο και για την Ιταλία που θεωρώ και φαβορί. Ωστόσο, υπάρχουν κι άλλοι ποδοσφαιριστές που θα αγωνιστούν με την εθνική Γαλλίας και μου έχουν ενισχύσει την επιθυμία μου να νικήσει. Ζιρού, Καντέ, Πογκμπά, Ντεμπελέ μεταξύ των… συμπαθειών μου!
Αυτά και avec la victoire!
Δανία - Μανώλης Μουσουράκης
Καταρχάς, για να συστηθούμε: Σε ό, τι αφορά το διεθνές στερέωμα, δεν έχω ΚΑΝΕΝΑ κόλλημα να αλλάζω ομάδες σαν τα πουκάμισα. Διατηρώντας μια σταθερή συμπάθεια προς Ολλανδία και Αργεντινή, αγαπημένη μου δραστηριότητα αποτελεί το ενδελεχές σκάουτινγκ πριν την εκάστοτε διοργάνωση, προκειμένου να βρω το πού θα καταθέσω την ψήφο εμπιστοσύνης μου. Αυτή τη φορά, λοιπόν, στηρίζουμε Δανία.
Τιμιότατο το σύνολο του Κάσπερ Χιούλμαντ. Σε κάθε θέση και ένας παίκτης με ενεργή συμμετοχή σε πρωτάθλημα του ευρωπαϊκού Big-5 και, για τα δεδομένα της χώρας, τριάδα-«φωτιά» στο κέντρο με Χόιμπιεργκ, Ντιλέινι και Έρικσεν. Πολύ καλή η παρουσία του στις φιλικές αναμετρήσεις, έριξε και μια ξεγυρισμένη οκτάρα στη Μολδαβία στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Εμένα με κέρδισε.
Τα... delivery - Σταύρος Καλογεράκης
Αυτό το Euro, όπως και κάθε άλλη μεγάλη διοργάνωση, θα το σηκώσουν τα delivery! Το γεγονός πως στην πρώτη φάση οι αγώνες γίνονται στις 16:00, στις 19:00 και στις 22:00 δίνει τη δυνατότητα σε όλους μας να κινηθούμε με… τακτική, απολαμβάνοντας διαφορετικά και γευστικά γεύματα, κάνοντας συνδυασμούς που θα έπαιρναν τα εύσημα από κάθε προπονητή για να παρακολουθήσουμε από την άνεση του καναπέ μας τους αγώνες για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Βασικό συστατικό, βέβαια, στην απόλαυση είναι και η καλή παρέα, σχολιάζοντας με φίλους τα όσα συμβαίνουν στα γήπεδα που θα διεξαχθεί η διοργάνωση!
Βέλγιο - Χρήστος Κατριμουστάκης
Αν όχι τώρα, ποτέ; Μιλάμε για μια ομάδα με πραγματικούς παικταράδες που διψάνε για διάκριση. Παρουσιάζουν ένα σύνολο που αν και το τρομάζει πάντα στα κρίσιμα σημεία χάνει την αυτοσυγκέντρωση του. Είναι κρίμα ένα τέτοιο σύνολο να μην καταφέρει να σηκώσει την κούπα αφού όσο περνά ο χρόνος θα δυσκολεύει το πράγμα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η φάση των ομίλων θα είναι ένας περίπατος και μετά μακάρι να τους «τρομοκρατήσει» όλους μέχρι να πανηγυρίσει.
