Πέρασαν και τα γενέθλιά του και πλέον τον αποκαλούμε 17χρονο αντί για 16χρονο. Ό,τι ρεκόρ υπήρχε αναφορικά με ηλικία, το έσπασε ο Λαμίν Γιαμάλ στα γήπεδα της Γερμανίας. Στο τέλος, πήρε και το βραβείο του κορυφαίου νέου ποδοσφαιριστή του Euro και φυσικά σήκωσε στα εφηβικά του χέρια το βαρύτιμο τρόπαιο. Αυτό που άλλοι ονειρεύονται μια ζωή, ο Γιαμάλ το πήρε πηγαίνοντας ακόμα λύκειο.
Έξι ματς, ένα γκολ και τέσσερις ασίστ. Μαζί με τον Νίκο Γουίλιαμς, συνέθεσε ένα από τα πιο αποτελεσματικά και συνάμα συναρπαστικά δίδυμα ακραίων επιθετικών που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Ενθουσιασμός, ατελείωτο τρέξιμο, μαγικά αγγίγματα με την μπάλα. Συνδυάστηκαν άψογα στο πρώτο γκολ του τελικού, κάτι που πιθανότατα θα δούμε να συμβαίνει πολλές φορές στο μέλλον.
Ο Λουίς Ντε Λα Φουέντε, αυτό ο άσημος, εκτός Ισπανίας, εργάτης των μικρών εθνικών ομάδων των άλλοτε παντοκρατόρων (2008-2012) του ευρωπαϊκού και παγκοσμίου ποδοσφαίρου, έκανε όσα δεν κατάφερε τα προηγούμενα χρόνια ο Λουίς Ενρίκε και απόλαυσε να έχει στη διάθεσή του τους δύο προαναφερθέντες... διαόλους, όπως φυσικά και τον μεγάλο MVP του τουρνουά, Ρόδρι, τον Όλμο, τον Πέδρι, τον Ρούιθ, τον Μοράτα, τον Κουκουρέγια.
Πλέον, η «ρόχα» μπορεί να υπερηφανεύεται ότι είναι η πολυνίκης στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, με τέσσερα τρόπαια. Και θα μπορεί να το κάνει αυτό μέχρι να καταφέρει να ανέβει στο πρώτο σκαλί του βάθρου η Γερμανία για πρώτη φορά μέχρι το 1996. Κι αυτό φυσικά αν μέχρι τότε, δεν το έχει πράξει ξανά η Ισπανία!
Μάταια περίμεναν και σε αυτό το τουρνουά, οι Άγγλοι, το ποδόσφαιρο να πάει σπίτι. Μπάλα καλή δεν έπαιξαν αλλά βρήκαν τον τρόπο όταν η μπάλα έκαιγε να πάρουν τις προκρίσεις. Η γκολάρα του Πάλμερ τους επέτρεψε να ελπίζουν, όμως η κούπα δεν βρέθηκε τελικά στον δρόμο για τη Μάγχη. Την πήρε στο εντυπωσιακό του... 4X4 του ένας 17χρονος και η ενθουσιώδης παρέα του!