Diablo 3: Reaper of Souls, παρουσίαση

Αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, πρέπει να δεχτούμε ότι τα Diablo, από το πρώτο κιόλας παιχνίδι, δίχαζαν την κοινή γνώμη. Το 1996, οι φανατικοί των RPGs άφριζαν με το «βαρετό και επαναλαμβανόμενο» gameplay του πρώτου παιχνιδιού, ενώ στο Diablo II (2000) πολλοί αναθεματίζαν το μηχανισμό του Save & Exit, τις ιδιαιτερότητες του νεοφερμένου τότε Battle.net, αλλά και τα «απογοητευτικά» γραφικά.

Όπως περνάνε τα χρόνια, όμως, ξεχνάμε τα αρνητικά και φοράμε τα γυαλιά ρετρολαγνείας προκειμένου να θεοποιήσουμε αναμνήσεις, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση. Το Diablo 3 πάντως (2012) δεν ξέφυγε από την παράδοση και πυροδότησε έντονες διαμάχες, με τους κατακριτές του να κάνουν λόγο για “νερωμένο” gameplay, γραφικά χαρούμενα και παιδικά, μισοτελειωμένο ή κομμένο περιεχόμενο και, κυρίως, την κακή επιρροή του Auction House.

Δύο χρόνια μετά, το expansion Reaper of Souls, ανατρέπει τα δεδομένα και φαίνεται να κάνει μόνο καλές κινήσεις, ώστε να ανανεώσει το ενδιαφέρον των φανατικών, να κερδίσει πίσω όσους απογοήτευσε, αλλά και να προσελκύσει καινούριους υποστηρικτές. Diablo III: Reaper of Souls Image 01

Το βασικό campaign του RoS μας ταξιδεύει, μέσα από τρεις μεγάλους χάρτες, στην ιστορία εκδίκησης του Malthael, ενός εκπεσώντα αγγέλου που θέλει να αφανίσει την ανθρωπότητα. Με το σενάριο του RoS δεν έχει νόημα να πολυασχοληθούμε: η Blizzard δεν φημιζόταν ποτέ για την πρωτοτυπία στις ιδέες της και εξάλλου, μιλάμε για ένα loot'em up που παραδοσιακά χρησιμοποιεί ως πρόφαση την όποια ιστορία για ανελέητο clickfest. Παρόλα αυτά, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι, σε σχέση με το αρχικό Diablo 3, υπάρχουν μερικά αρκετά καλογραμμένα κείμενα και ορισμένες προαιρετικές αποστολές που εκπλήσουν με την πρωτοτυπία τους, όπως οι αναζητήσεις των henchmen (Templar, Scoundrel, Enchantress) και, η αποκορύφωση, η αποστολή που σας δίνει ο αινιγματικός κοσμηματοπώλης Shen.

Ξεκινάμε λοιπόν στο Westmarch, έναν αριστουργηματικό χάρτη πόλης, που δέχεται νυχτερινή επίθεση από τη δαιμονική στρατιά του αινιγματικού Malthael. Για άλλη μια φορά, η Blizzard παραδίδει μαθήματα καλοσχεδιασμένου, προσεγμένου, λουστραρισμένου environment design, σε απόλυτη αρμονία με ένα εξωπραγματικά ατμοσφαιρικό soundtrack. Τα δαιδαλώδη σοκάκια της πόλης είναι γεμάτα λεπτομέρειες και χαρακτήρα και δεν μπορείς παρά να θαυμάσεις το μεράκι των σχεδιαστών.

Αυτό που προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση, τουλάχιστον την πρώτη φορά που παίζεις, είνα η έμφαση στα random events. Στο Diablo 3 είχαμε ορισμένα διάσπαρτα, ίσως ένα ή δύο σε κάθε χάρτη, scripted events που έδιναν μια επί τόπου αποστολή. Το Westmarch είναι γεμάτο από αυτά! Κάθε πόρτα είναι πιθανό να κρύβει από μια διάσωση χωρικού, μια εξάρθρωση συμμορίας, ή ένα κρυσφήγετο επαναστατών.

Ο δεύτερος χάρτης, έρχεται σε αντίθεση με την αρχιτεκτονική του Westmarch και είναι μια αχανής βαλτώδης έκταση, τα Blood Marshes. Σκοτεινά πράσινη παλέτα με κοκκινωπές λίμνες, αλλά και αρκετούς αρχαίους τύμβους για εξερεύνηση.

Διαβάστε τη συνέχεια της παρουσίασης εδώ