Οι τρείς νίκες που προηγήθηκαν για τον Ολυμπιακό στην Ευρωλίγκα, αποτέλεσαν τη βάση για την πρόκριση, την αντίδραση από το άσχημο ξεκίνημα και την αγωνιστική ανάταση. Το «διπλό» στο Κάουνας με τον επιβλητικό, άριστα διαβασμένο και μπασκετικό τρόπο που ήρθε, έστειλε ηχηρό μήνυμα. Ο πρωταθλητής Ευρώπης είναι πλέον για τα καλά εδώ και δεν σηκώνει…μύγα στο σπαθί του! Είναι ζωσμένος με…εκρηκτικά και αν συνεχίσει έτσι, για να του πάρει κάποιος τα σκήπτρα, θα πρέπει να κοπιάσει πολύ.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Οι «ερυθρόλευκοι» που είχαν προκριθεί με το που…πάτησαν το πόδι του στο Κάουνας, όχι μόνο δεν χαλάρωσαν, αλλά έφεραν εις πέρας την αποστολή με υπέρ του δέοντος πειστικό τρόπο. Λίγο έλειψε μάλιστα να πάρουν και τη διαφορά του πρώτου αγώνα και να καπαρώσουν κατά μεγάλο ποσοστό τη πρώτη θέση. Αυτό όμως, έχει λιγότερη σημασία από όλα τα υπόλοιπα ενθαρρυντικά στοιχεία, που συνεχίζει να δείχνει και να αναπτύσσει στο παιχνίδι του ο Ολυμπιακός. Η Ζαλγκίρις είχε 86 πόντους μέσο όρο στις 7 πρώτες αγωνιστικές και από τη στιγμή που με την άμυνα που εφήρμοσε ο Γιώργος Μπαρτζώκας και εκτέλεσαν σχεδόν άριστα οι παίκτες του, έμεινε στους 63, πολύ δύσκολα το ροζ φύλλο δεν θα κατέληγε σε ελληνικά χέρια.
Εκτός από την ενεργητική άμυνα που απορύθμισε και εγκλώβισε τη Ζαλγκίρις –με εξαιρετικά hands out και περιστροφές-, ο Ολυμπιακός ήταν καλά προετοιμασμένος στο πώς να της….χαλάσει το μυαλό και να αποτρέψει την εκπληκτική σε υποστήριξη εξέδρα της να παίξει σημαντικό ρόλο στο ματς. Έπαιρνε ψυχολογία και αυτοπεποίθηση από τις άμυνες, από κάποια μεγάλα σουτ των Παπανικολάου και Σπανούλη και εκμεταλλεύτηκε με τον σωστό τρόπο την εξαιρετική κατάσταση στην οποία βρίσκεται αγωνιστικά και ψυχολογικά σαν ομάδα. Για ένα ακόμα βράδυ ο προπονητής πήρε κάτι, σχεδόν απ’ όλους όσοι αγωνίστηκαν και αυτό είναι σημαντικό σε βάθος χρόνου. Άπαντες θα πρέπει να είναι σε εγρήγορση, διότι η σεζόν είναι μεγαλύτερη από ποτέ φέτος. Ακόμα και ο… ξεχασμένος Γκετσεβίτσιους έδωσε σημεία ζωής, απαντώντας εμφατικά στις αποδοκιμασίες των συμπατριωτών του. Την ίδια ώρα, ο Πάουελ βοηθάει όλο και πιο πολύ και ο Μαυροειδής τα δίνει όλα για επτά λεπτά σε άμυνα και ριμπάουντ.
Στο στατιστικό κομμάτι, μπορεί τα 14/27 τρίποντα -7/9 στο τέταρτο δεκάλεπτο!- να είναι τεράστιο ποσοστό για εκτός έδρας παιχνίδι σε τόσο θορυβώδες γήπεδο, αλλά όταν με την καλή σου κυκλοφορία βγάζεις ελεύθερα σουτ κάνεις την ζωή σου ευκολότερη. Ένα ακόμα «κλειδί» για την επικράτηση- ευτυχώς δεν στοίχισαν τα 13 χαμένα αμυντικά ριμπάουντ και η έλλειψη σκορ από το «4» στο πρώτο μέρος- ήταν ο περιορισμός του Πόποβιτς αλλά και των τριών Αμερικανών της λιθουανικής ομάδας.
Όλα αυτά βέβαια, δεν θα είχαν καμία σημασία ή δεν θα είχαν γραφτεί ποτέ, αν δεν υπήρχε ο Έισι Λο. Ο πραγματικός MVP του αγώνα, αντέδρασε άψογα στη μία και μοναδική φορά που η Ζαλγκίρις πέρασε μπροστά στο σκορ. Κερδίζει αυτό τον τίτλο, γιατί είχε τα κότσια να επιβάλει τον δικό του…νόμο και να τελειώσει με επιτυχία την αποστολή, με ένα μαγικό τετράλεπτο. Εκεί που έβαλε μεγάλα καλάθια και έπαιξε εξαιρετική άμυνα, «κόβοντας και ράβοντας» ξανά στα μέτρα του Ολυμπιακού το παιχνίδι. Στην καταπληκτική «Zalgirio Arena», το κατά γενική ομολογία πιο φορμαρισμένο μέχρι χθες στη διοργάνωση σύνολο του Πλάθα, παρέδωσε τη σκυτάλη σε «ερυθρόλευκα» χέρια. Μένει πλέον να γίνει σωστά η διαχείριση της, για να συνεχίσει να βαδίζει το καράβι στη σωστή ρότα.
Υ.Γ. Θα είναι ευχής έργο να αποκτήσει ο Ολυμπιακός και το ελληνικό μπάσκετ ένα γήπεδο ανάλογο με της Ζαλγκίρις. Όσο και αν οι καιροί δεν το επιτρέπουν, η θέληση και η διάθεση από πλευράς αδελφών Αγγελόπουλων υπάρχει ακόμα. Αρκεί να βοηθήσει ουσιαστικά και ο κόσμος, δίνοντας πιο σταθερό και μαζικό παρών στο ΣΕΦ. Κάτι ανάλογο θα είχε γίνει βέβαια με το Ελληνικό, όμως οι φωστήρες του Κράτους (;) το απέτρεψαν.
Follow @ZervasNikolaos