2006, Ιταλία: Κόντρα στα προγνωστικά

Ήταν 9 Ιουλίου του 2006. Στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου η Ιταλία και η Γαλλία ετοιμάζονταν να διεκδικήσουν το τρόπαιο του Μουντιάλ της Γερμανίας.

Ήταν ένας ιστορικός τελικός. Όχι μόνο επειδή στιγματίστηκε από την αποβολή του Ζιντάν σε αυτό που έμελλε να είναι το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του, ούτε επειδή οι Ιταλοί κατάφεραν να κατακτήσουν το τέταρτό τους τρόπαιο ανατρέποντας τα προγνωστικά που τους θεωρούσαν αουτσάιντερ.

Για πρώτη φορά από το 1978 δεν συμμετείχε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου μια εκ των Βραζιλίας και Δυτικής Γερμανίας ή Γερμανίας.

Κάτι που είχε συμβεί μόλις άλλη μία φορά από το 1938 και μετά! Επίσης, ήταν ο πρώτος τελικός μεταξύ Ευρωπαίων μετά από εκείνον του 1982 στον οποίο οι Ιταλοί είχαν πανηγυρίσει ξανά, ενώ ήταν ο δεύτερος τελικός που θα κρινόταν στα πέναλτι μετά το κάζο του Μπάτζιο και της «Σκουάντρα Ατζούρα» το 1994 στην Καλιφόρνια.

Αυτή τη φορά βέβαια σκορ υπήρξε: ο Ζιντάν άνοιξε το σκορ με πέναλτι στο 7’ και ο Ματεράτσι ισοφάρισε για την Ιταλία στο 19’.

Πρωταγωνιστές οι δύο τους και στη φάση της αποβολής του Ζιζού στο 110’ λόγω της κεφαλιάς που έριξε στον αντίπαλό του. Αυτή ήταν η 14η κόκκινη στην καριέρα του Ζιντάν που έγινε μαζί με τον Ριγκομπέρτ Σονγκ ο μόνος που έχει αποβληθεί σε δύο διαφορετικά Παγκόσμια Κύπελλα.

Οι Ιταλοί αποδείχθηκαν αλάνθαστοι από το σημείο του πέναλτι.

Πίρλο, Ματεράτσι, Ντε Ρόσι, Ντελ Πιέρο και Γκρόσο σκόραραν από τη βούλα και έφτασαν στην τελική νίκη εκμεταλλευόμενοι την αστοχία του Τρεζεγκέ στο δεύτερο πέναλτι της Γαλλίας.

Στα άλλα τρία που εκτέλεσαν οι «τρικολόρ» Βιλτόρ, Αμπιντάλ και Σανιόλ βρήκαν τον στόχο.