Στις 10 Ιουνίου του 1934, στο Εθνικό Στάδιο της Ρώμης το οποίο στις μέρες μας δεν λειτουργεί, η Ιταλία λύγιζε την αντίσταση της τότε ενωμένης Τσεχοσλοβακίας και κατακτούσε το πρώτο της τρόπαιο.
Για να το πετύχει αυτό η «σκουάντρα ατζούρα» εκμεταλλεύτηκε τις αντίξοες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν αλλά και το ταλέντο ενός παίκτη που είχε στο παρελθόν αγωνιστεί με τη φανέλα της Εθνικής Αργεντινής.
Το ματς διεξήχθη με τον υδράργυρο να σκαρφαλώνει στους 40 βαθμούς. Θερμοκρασία που επιβάρυνε τους Τσεχοσλοβάκους προφανώς και έδωσε ακόμα μεγαλύτερο πλεονέκτημα στους Ιταλούς όσο προχωρούσε το ματς.
Είναι, δε, ο πρώτος τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου που κρίθηκε στην παράταση. Οι Τσεχοσλοβάκοι, παρουσία 55 χιλιάδων θεατών πήραν το προβάδισμα με τον Πουτς στο 71’, αλλά 10 λεπτά αργότερα δέχτηκαν την ισοφάριση από τον Ραιμούντο Όρσι.
Γεννημένος στην Αργεντινή, ο Όρσι είχε προλάβει να εκπροσωπήσει και την «μπιανκοτσελέστε» σε επίσημα τουρνουά, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Άμστερνταμ το 1928 αλλά και το Κόπα Αμέρικα του 1927, πριν πατήσει πάνω στη διπλή του υπηκοότητα και φορέσει τα μπλε της Εθνικής Ιταλίας.
Μόλις στο 5ο λεπτό της παράτασης, ο Άντζελο Σκιάβιο σκόραρε το δεύτερο γκολ για την Ιταλία και διαμόρφωσε αυτό που έμελλε να είναι το τελικό αποτέλεσμα.