Πριν από κάποια χρόνια μια φίλη μού είχε πει μια φράση που ποτέ δεν ξέχασα: «Κάποια ζευγάρια σέρνουν μία σχέση επειδή δεν έχουν το θάρρος να τη διακόψουν». Το «σέρνουν» είναι η λέξη-κλειδί και δεν ξέρω πόσο ακόμα η διοίκηση του ΠΑΟΚ και ο Γιώργος Παράσχος θέλουν να αφήσουν τη σχέση τους να σέρνεται, αλλά όσο πιο γρήγορα την τερματίσουν τόσο λιγότερο θα είναι το κόστος στην αξιοπρέπειά τους.
Όταν ο πρόεδρος διαλέγει να πληροφορείται τι συμβαίνει στην ομάδα από οποιονδήποτε άλλον εκτός του προπονητή, τότε η στοιχειώδης λογική λέει ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Αυτό φάνηκε στην πρώτη φιλική «εφτάρα» του ΠΑΟΚ στη Γερμανία. Φάνηκε προχθές στην Ξάνθη, όταν ο Ζαγοράκης άντλησε την πληροφόρησή του από αλλού. Εκτός του ότι οι σχέσεις δεν μπορούν να σέρνονται, κάποιες άλλες σχέσεις πρέπει να βασίζονται στην ειλικρίνεια. Ενας από τους λόγους που ο Ζαγοράκης μπόρεσε να πάρει τη διοίκηση του ΠΑΟΚ ήταν οι πιέσεις των οργανωμένων στον Γούμενο. Κάποιος λοιπόν που σε βοήθησε τόσο δεν μπορεί παρά να περιμένει κάποια ανταλλάγματα.
Στην περίπτωση όμως των οργανωμένων τα ανταλλάγματα δεν αφορούν μόνο τη διοίκηση του Ζαγοράκη. Για παράδειγμα, η απόφαση να μη δοθούν εισιτήρια για το ματς στην Ξάνθη δεν αφορούσε τη διοίκηση του Ζαγοράκη. Αφορούσε την αντίστοιχη της Ξάνθης, η οποία, σύμφωνα με τον σημερινό νόμο, έχει δικαίωμα να αρνηθεί την πώληση μπλοκ εισιτηρίων. Το ότι οι οργανωμένοι του ΠΑΟΚ αποφάσισαν να δοκιμάσουν να μπουν στο γήπεδο με τσαμπουκά δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Το ότι αγνόησαν τις προτροπές για αυτοσυγκράτηση από μία διοίκηση που στηρίζουν είναι ανησυχητικό. Το ότι, γνωρίζοντας τις μεγάλες πιθανότητες να συμβούν επεισόδια, ο Θοδωρής Ζαγοράκης δεν έκανε το ταξίδι από Θεσσαλονίκη στην Ξάνθη για να μπορεί να επέμβει σε επεισόδια είναι ανεξήγητο.
Εκτός αν είναι μια μορφή πολιτικής μη σύγκρουσης με τους οργανωμένους, που είναι όμως αδύνατον να διατηρηθεί, αφού αν στο πρώτο ματς της σεζόν γίνονται επεισόδια στα οποία μέχρι και οι καλαμποκιές παίρνουν φωτιά, στο τέλος της σεζόν μπροστά σε αυτά που θα έχουν συμβεί οι πυρκαγιές της Ηλείας θα μοιάζουν ανέκδοτο. Δεν ξέρω πώς σκέφτεται η σημερινή διοίκηση του ΠΑΟΚ, αλλά η λογική του στρουθοκαμηλισμού δεν θα την οδηγήσει κάπου και οι συγκρίσεις με τη διοίκηση του Ντέμη Νικολαΐδη δεν έχουν λογική, πέραν της δημοσιογραφικής, σύμφωνα με την οποία υπεύθυνοι για τα επεισόδια της Ξάνθης είναι οι αστυνομικοί.
Για να μην πούμε για τη νύφη και τον γαμπρό που είδαν τον γάμο τους να γίνεται μπάχαλο, γιατί είχαν την αναίδεια να παντρευτούν μια μέρα που οι οργανωμένοι δεν είχαν πάρει εισιτήρια. Ελπίζω τα επεισόδια της Ξάνθης να μη φέρουν επιπτώσεις στη διοίκηση Ζαγοράκη, όπως και ότι ο Γιώργος Ορφανός θα μπορέσει να εξαργυρώσει με ψήφους την ατιμωρησία. Αντίθετα, όπως και πέρυσι έτσι και φέτος ο κόσμος του Αρη σε συμπεριφορά δεν έχει καμία σχέση με το πολυτάραχο παρελθόν του. Πρώτον, σεβάστηκε το λεπτό σιγής στη μνήμη των πυρόπληκτων της Ηλείας. Δεύτερον, έδειξε ότι ο σεβασμός πριν από το ματς δεν οφειλόταν στην ευφορία μιας προσδοκώμενης νίκης, αλλά και μετά την ισοπαλία με τον Πανιώνιο ο κόσμος του Αρη έδειξε την ίδια άψογη συμπεριφορά απέναντι στους δικούς του παίκτες αλλά και τους αντίπαλους. Οι εποχές που ο κόσμος αλλά και οι διοικούντες πίστευαν ότι μπορούν να παίρνουν τα αποτελέσματα στην είσοδο της φυσούνας του Χαριλάου μοιάζουν μακρινές. Και ελπίζεται να μην ξαναγυρίσουν σε περίπτωση που ο Αρης συνεχίσει να κάνει εμφανίσεις αντίστοιχες με τη χθεσινή.
Στον αγωνιστικό τομέα της ομάδας του Αρη, ο Κόκε έδειξε ότι παραμένει δύναμη, ότι ο Νάτσο Γκαρσία παίζει σε οποιαδήποτε ελληνική ομάδα αλλά και ότι ο Αρης πάει να πληρώσει την παρουσία τρίτου προπονητή σε ένα χρόνο και τις συνεχείς αλλαγές των Ισπανών παικτών στο ρόστερ του.
Επίσης σε κάποια στιγμή οι ελληνικές ομάδες θα πρέπει να σκεφτούν τη λογική των ξένων προπονητών που προσλαμβάνουν. Ο Αρης έπαιξε με τρεις Ελληνες ποδοσφαιριστές. Το ίδιο προβλέπεται να συμβεί και στον Ατρόμητο και κάτι αντίστοιχο πάει να συμβεί στην ΑΕΚ. Προχωράμε ταχύτατα σε έναν αφελληνισμό του ελληνικού πρωταθλήματος, με την αντικατάσταση των Ελλήνων παικτών από Λατίνους. Και το χειρότερο είναι ότι, αντίθετα με την Αγγλία, αυτοί που φέρνουμε είναι κατά 90% παίκτες δεύτερης διαλογής. Αν το όνειρο είναι να φέρνουμε Ισπανούς προπονητές για να μετατρέψουν το ελληνικό πρωτάθλημα σε Secunda Division, κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει τους ιδιοκτήτες των ελληνικών ομάδων για υπερβολικές φιλοδοξίες.