Από την υπεραισιοδοξία στον φόβο; (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Τι να πεις για την κλήρωση; Οτι το πράγμα εξαρτάται από τον Ολυμπιακό; Δεν εξαρτάται. Οι τρεις αντίπαλοί του έχουν εμπειρίες και φιλοδοξίες, όμως ευρωπαϊκή υπέρβαση χωρίς να επιβληθείς σε τέτοιου είδους αντιπάλους δεν υπάρχει. Οταν βρίσκεσαι στο τρίτο και το τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας δεν υπάρχουν καλές κληρώσεις: ύστερα από έντεκα συνεχείς συμμετοχές και πολλά στραπάτσα, στον Ολυμπιακό θα 'πρεπε να το έχουν καταλάβει. Δεν υπάρχουν εύκολοι όμιλοι, υπάρχουν μόνο εποποιίες. Αν θες να διακριθείς, με τέτοιους αντιπάλους θα παλέψεις και συνήθως κόντρα σε όλα.

Δεν ξέρω τι τίτλους θα βάλουν οι αθλητικές εφημερίδες σχολιάζοντας σήμερα την κλήρωση του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ. Εψαξα χθες στο Iντερνετ και βρήκα τους περσινούς πρωτοσέλιδους τίτλους και σας τους υπενθυμίζω γιατί έχουν πλάκα.

Ευκαιρία

Το «Goal» και η «SportDay» είχαν τον ίδιο τίτλο: «Να η ευκαιρία» και «Ευκαιρία». Οι εφημερίδες αξιολογούσαν στα πρωτοσέλιδα τους αντιπάλους του Ολυμπιακού (Βαλένθια, Σαχτάρ και Ρόμα) ως «λαχεία», δίνοντας μεγάλες πιθανότητες στον Ολυμπιακό για να πετύχει την ευρωπαϊκή υπέρβαση. Αλλες ήταν περισσότερο αισιόδοξες. Το «Φως» είχε τίτλο «Του ήρθε κουτί η κλήρωση και δείχνει πρόκριση» και ο «Πρωταθλητής» υπερθεμάτιζε: «Αυτή είναι η μεγάλη σου ευκαιρία, Θρύλε, δική σου η πρόκριση».

Δηλώσεις

Πριν βιαστείτε να πείτε ότι οι εφημερίδες είχαν τρελαθεί, θέλω να σας θυμίσω τις δηλώσεις των ανθρώπων και των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού. Ο Τροντ Σόλιντ στη «SportDay» έλεγε ότι «η κλήρωση είναι η καλύτερη και η πρόκριση είναι στο χέρι μας». Ο ίδιος στον «Πρωταθλητή» δήλωνε τη βεβαιότητά του ότι «η ομάδα του θα δίνει παιγνίδια στην Ευρώπη και το 2007». Στο «Φως» ήταν κατηγορηματικός: «Ολα είναι στο χέρι του Ολυμπιακού». Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και ο αρχηγός της ομάδας Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς («είναι η μεγάλη ευκαιρία μας και δεν θα την αφήσουμε να πάει χαμένη») και ο συνήθως φειδωλός στις δηλώσεις, τότε παίκτης του Ολυμπιακού, Ριβάλντο («είναι μια εξαιρετική κλήρωση, θα τη χαρακτήριζα στα μέτρα μας») και ο Γρηγόρης Γεωργάτος, που την είχε χαρακτηρίσει «απόλυτα ευνοϊκή». Αυτό δεν το γράφω για να εκθέσω τους ανθρώπους (καλοκαίρι ήταν και λίγη αισιοδοξία παραπάνω επιτρέπεται), αλλά για να καταλάβετε πώς εξηγείται η ελαφρότητα των πρωτοσέλιδων. Οταν τα στελέχη μιας ομάδας μιλάνε για προκρίσεις, οι εφημερίδες ακολουθούν υπερθεματίζοντας από φόβο, μήπως ο οπαδός τούς γυρίσει την πλάτη έτσι και του πουν την αλήθεια.

Φόβος

Φέτος δεν άκουσα δηλώσεις σιγουριάς. Ο Τζόρτζεβιτς, που σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος που δεν κρύβεται, μίλησε για δύσκολους αντιπάλους, ο Τάκης Λεμονής είπε ότι οι ομάδες αυτές είναι εκπρόσωποι τριών διαφορετικών σχολών: μετά την περσινή υπεραισιοδοξία, το «κούμπωμα» και οι εγκυκλοπαιδικές απαντήσεις ήταν επιβεβλημένα. Το θέμα είναι πίσω από αυτές τις μαγκωμένες απαντήσεις να μην κρύβεται φόβος. Γιατί ο φόβος στο ποδόσφαιρο έχει τα ίδια αποτελέσματα με τις υπερβολές: και τα δύο σε βοηθούν να φας τα μούτρα σου.

Φρένο

Το μάγκωμα και το φρένο είναι χρήσιμα. Ο Ολυμπιακός έχει γνωρίσει τόσο διαφορετικούς αποκλεισμούς, που και να μη θες, όταν αναφέρεσαι στις κληρώσεις του το μυαλό σου πάει πρώτα στο στραβό. Ο πιο μεγάλος κίνδυνος μετά τη χθεσινή κλήρωση με τη Ρεάλ Μαδρίτης, τη Βέρντερ και τη Λάτσιο είναι να μπουν στον Πειραιά στο τρυπάκι ότι το Τσάμπιονς Λιγκ τελείωσε και πάμε γι' άλλα. Σε αυτή την περίπτωση ο αποκλεισμός δεν θα είναι μόνο βέβαιος? θα αποδειχτεί και οδυνηρός.

Ελπίδες

Είναι ξεγραμμένος ο Ολυμπιακός; Η λογική λέει ότι έχει ελάχιστες ελπίδες. Η Ρεάλ Μαδρίτης παραμένει απλησίαστη από κάθε ελληνική ομάδα, παρά τα προβλήματά της. Η Βέρντερ, παρά τα σκαμπανεβάσματά της, είναι μια ομάδα που σκοράρει πολύ και αυτό πάντα δημιουργούσε πρόβλημα στους ελληνικούς συλλόγους. Η Λάτσιο κοστίζει έντεκα φορές λιγότερο (!) από την ταξιαρχία του Σέρτζιο Κρανιότι, που το 2000 κατέκτησε το ιταλικό πρωτάθλημα, όμως ο Ρόκι και ο Πάντεφ αν βρουν χώρους στις αντεπιθέσεις, μπορεί να διαλύσουν κάθε επιπόλαιη άμυνα: θα έλεγα ότι μοιάζουν φτιαγμένοι για να δημιουργήσουν στην μπλαζέ άμυνα του Ολυμπιακού προβλήματα. Ομως κανένα ματς δεν είναι χαμένο πριν τελειώσει και μόνο στο δικό μας κεφάλι καμιά φορά είναι κερδισμένο πριν ξεκινήσει.

Κλήρωση

Η δυσκολότερη κλήρωση που είχε ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια ήταν εκείνη της σεζόν 2004-05. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να αντιμετωπίσει τη Λίβερπουλ (που κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ), τη Μονακό (που ένα χρόνο πριν είχε αγωνιστεί στον τελικό της διοργάνωσης) και τη Λα Κορούνια (που ήταν επικεφαλής του ομίλου, γιατί για χρόνια έπαιζε σε ημιτελικούς και προημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ αποκλείοντας ομαδάρες). Ο Ολυμπιακός παίζοντας ψύχραιμα, μεθοδικά, σοβαρά έκανε δέκα ολόκληρους βαθμούς και έχασε την πρόκριση γιατί σε ένα στημένο ματς στο «Ριαθόρ» η Κορούνια δέχτηκε πέντε γκολ από τους Μονεγάσκους. Σε εκείνο τον Ολυμπιακό δεν υπήρχαν ούτε υπερβολές ούτε φόβοι: υπήρχαν αξίες. Αυτό έχει ανάγκη κυρίως ο φετινός Ολυμπιακός. Να ξαναβρεί τις αξίες του.

Βάση

Εκείνοι οι δέκα πόντοι σε έξι αμφίρροπα ματς που κρίθηκαν στις λεπτομέρειες έπρεπε να είναι η βάση πάνω στην οποία θα στηριζόταν ο πρωταθλητής. Ελαφρά τη καρδία εκείνη η ομάδα αποδομήθηκε για να φτάσουμε πρώτα στον «ευρωπαίο» Ολυμπιακό του Σόλιντ που έκανε 5 πόντους σε δύο χρόνια και σήμερα στον τωρινό Ολυμπιακό που ξόδεψε 12 εκατ. ευρώ και βάλε για μεταγραφές και μοιάζει να φοβάται, γιατί του προέκυψαν ως αντίπαλοι η Λάτσιο (που για μεταγραφές σκόρπισε κυρίως φιλάκια) και η Βέρντερ που έχει χειρότερη ομάδα από πέρυσι!

Τι θέλει

Κάτι μου λέει ότι τα σημερινά πρωτοσέλιδα θα έχουν λίγη απαισιοδοξία: η αισιοδοξία εξαντλήθηκε πέρυσι. Εγώ πάλι λέω ότι αυτό που με ανησυχεί είναι ότι δεν έχω καταλάβει ακόμα τι ομάδα θέλει να φτιάξει ο Ολυμπιακός. Ολα τα άλλα έπονται...

Ευαισθησίες

Ο Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου αποδέχτηκε την πρόσκληση του Ολυμπιακού και θα είναι η ομάδα που θα αντιμετωπίσουν οι «ερυθρόλευκοι», στο φιλικό που θα γίνει στις 12 Σεπτεμβρίου στο Καραϊσκάκη για την ενίσχυση των πυρόπληκτων του Νομού Ηλείας. Μέχρι αυτή τη στιγμή, ο Ολυμπιακός είναι η μόνη ομάδα που έχει ανακοινώσει μια εκδήλωση υπέρ των πληγέντων. Το γεγονός δικαιώνει κάτι που μου είπε ένας πρόεδρος ομάδας Α' Εθνικής χθες. «Αν ήταν πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας ο Πέτρος Κόκκαλης, θα υπήρχε διαφορετική διαχείριση της κατάστασης: ο Πέτρος τον κοινωνικό χαρακτήρα του ποδοσφαίρου τον καταλαβαίνει καλύτερα από τους περισσότερους. Δυστυχώς, λίγοι στον χώρο έχουν ανάλογες ευαισθησίες. Οταν μπήκε θέμα αναβολής του πρωταθλήματος για μετά τις εκλογές, μερικοί είπαν ότι τα μπουζουκάδικα δεν έκλεισαν ούτε το περασμένο Σαββατοκύριακο! Τόσο καταλαβαίνουν».