Τραγωδίες και δράματα (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Είναι δύσκολο να κρίνεις την άρνηση της ΟΥΕΦΑ να αναβάλει το ματς της ΑΕΚ με τη Σεβίλλη λόγω των θυμάτων των πυρκαγιών σε σύγκριση με την απόφαση αναβολής του ματς για τον θάνατο του Αντόνιο Πουέρτα. Αρχικά, η απόφαση μοιάζει αδικαιολόγητη. Από τη μία είχαμε τον θάνατο δεκάδων ανθρώπων και από την άλλη τον θάνατο ενός. Υπάρχει όμως το επιχείρημα ότι στη μία περίπτωση ο θάνατος των ανθρώπων δεν σχετιζόταν με το ποδόσφαιρο, αλλά ο Πουέρτα έπεσε κατά την άσκηση του καθήκοντος.

Οσο για το επιχείρημα ότι η ΦΙΦΑ και η ΟΥΕΦΑ δεν εμπλέκονται σε εξωποδοσφαιρικές τραγωδίες, θα ίσχυε εάν δεν είχε κρατηθεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων της επίθεσης κατά των δίδυμων πύργων. Υπάρχουν φυσικά διαφορές, όπως η διαφορά του αριθμού των θυμάτων και ο σαφής τρομοκρατικός χαρακτήρας στη μία επίθεση και τις υποψίες στην άλλη. Η ουσία όμως παραμένει. Αποδείχθηκε ότι το πρόβλημα δεν ήταν η αναβολή του αγώνα, αλλά το μικρό ειδικό βάρος της Ελλάδας στην ΟΥΕΦΑ. Γιατί αν οι παίκτες της Σεβίλλης δεν θα μπορούσαν να παίξουν μπάλα λόγω της απώλειας του συμπαίκτη τους, οι παίκτες της ΑΕΚ, έστω και αν οι Ελληνες στην ενδεκάδα είναι η μειοψηφία, δεν μπορεί παρά να είχαν επηρεαστεί από την παραμονή σε μια χώρα με κόκκινο ουρανό. Πώς όμως αντιμετωπίστηκε η καταστροφή από τις πυρκαγιές από την ΕΠΟ και τη Σούπερ Λίγκα; Ας μου επιτραπεί να πιστεύω με ελάχιστα μεγαλύτερη ευαισθησία από την ΟΥΕΦΑ.

Εκτιμώ όσο τίποτα άλλο την ειλικρίνεια, αλλά η Σούπερ Λίγκα και η ΕΠΟ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο έδειξαν ενοχλημένες από την αναβολή. Επίσης και οι δύο έδειξαν μια αξιοθαύμαστη αυτοσυγκράτηση σε όποια πράξη θα μπορούσε να τους στοιχίσει σε χρήμα. Με την ΕΠΟ να σκέφτεται να διαθέσει στους πυρόπληκτους μέρος των εισπράξεων του αγώνα με τη Βοσνία και τη Σούπερ Λίγκα αρχικά να εξετάζει τη διάθεση των εισπράξεων των δύο πρώτων αγωνιστικών. Σκέψεις που με θαυμαστή σύμπνοια ΕΠΟ και Σούπερ Λίγκα παρέπεμψαν στις καλένδες, με το αιτιολογικό ότι τέτοιες αποφάσεις πρέπει να παίρνονται με καθαρό μυαλό και αντί για πράξη φιλανθρωπίας να είναι κήρυξη πολέμου. Και είναι απογοητευτικό ότι άλλοι, όπως οι Αγγελόπουλοι και οι απλοί πολίτες που κατέθεσαν χρήματα για του πυρόπληκτους, δεν περίμεναν να καθαρίσει το μυαλό πριν το κάνουν.
Στην Ελλάδα κάθε δράμα που παίρνει δημοσιότητα, από τον Αλεξ μέχρι το «Sea Diamond», μέσα σε μερικές μέρες ξεφτιλίζεται βοηθώντας στο να ξεχαστεί, διότι κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν ασχολείται με θέμα που απασχολεί τους καραγκιόζηδες. Τα στουπιά και οι ρουκέτες των δημάρχων, η «ασύμμετρος απειλή» του Πολύδωρα, τα μικροτσίπ και τα εμπρηστικά κινητά του Γουδή είναι οι πρώτες κινήσεις για να ξεφτιλιστεί το δράμα από τις πυρκαγιές. Εάν λοιπόν η προσφορά του ποδοσφαίρου θα είναι η διοργάνωση ενός τουρνουά με άδειες κερκίδες και παίκτες να προσπαθούν να λουφάρουν, ΕΠΟ και Σούπερ Λίγκα ας συνεχίσουν να σκέφτονται μέχρι να πάρουν αποφάσεις με καθαρό μυαλό σε, ας πούμε, δέκα χρόνια. Γιατί όταν στο δράμα κάποιου προστίθεται η ξεφτίλα, το βάρος δεν αντέχεται.

Δεν είχα πιει πάνω από τρία και από την εποχή που το έχω γυρίσει στο Jack δεν φοβάμαι τουλάχιστον την μπόμπα. Οπότε το ότι βρέθηκα μέσα στη μηχανή του χρόνου 18 χρόνια πίσω, με καινούργια αυτοκίνητα των 30 εκατ. δραχμών να κυκλοφορούν με χάρτινες πινακίδες κυκλοφορίας, επειδή το Υπουργείο δεν είχε μέταλλο να τυπώσει κανονικές, με τους «Αυριανιστές» να έχουν κλείσει τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και τα σουβλατζίδικα να γίνονται χρηματιστήρια με την τιμή του σουβλακιού να αλλάζει καθημερινά, δεν οφειλόταν στο ποτό. Η επιστροφή στο 1989 οφειλόταν στην Αλέκα Παπαρρήγα, που σε χθεσινή ομιλία της στόχο έβαλε μια αδύναμη κυβέρνηση και αντιπολίτευση μετά τις εκλογές. Να ανοίξω το πουκάμισο και να φωνάξω σαν ήρωας σε έργο του Τάσσου «Χτύπα εδώ, Αλέκα», αλλά μια ακόμα κυβέρνηση Συνασπισμού δεν θα την αντέξω.

Οπως δεν θα αντέξω μια ακόμα εμφάνιση του Χρίστου Γουδή, εκπροσώπου του ΛΑ.Ο.Σ., σε τηλεοπτική εκπομπή του Mega για να κάνει αποκαλύψεις για τους λόγους των πυρκαγιών. Οντας καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών, ο Γουδής «αποκάλυψε» ότι στα δάση έχουν ριχτεί από τους you know who μικροτσίπ που μπορούν να ενεργοποιηθούν από δορυφόρο. Οι Αμερικανοί, λοιπόν, είχαν προειδοποιήσει ότι αν κάνουμε τον αγωγό Αλεξανδρούπολης-Μπουργκάς θα πατήσουν το κουμπάκι και θα βάλουν φωτιά στα δάση. Επίσης ότι το επόμενο χτύπημα θα γίνει στο Μετρό.

Ως τελευταίος φιλοαμερικανός σε αυτή τη χώρα, πέφτω στα γόνατα να ζητήσω έλεος. Από τη μία οι χοντροκώλες του Ελευθεράτου με τη δημόσια παιδεία, από την άλλη τα φρικιά με τις κάμερες, από την τρίτη ο Γουδής με τα μικροτσίπ, πόσο θα αντέξει ακόμα η Αμερική; Οπως πόσο θα αντέξει και ο Νίκος Καραχάλιος να κάθεται και να ακούει τη θεωρία συνωμοσίας του κάθε πονεμένου και να μην απαντάει. Προχθές το βράδυ είχε σταματήσει να κοιτάζει τους καλεσμένους και είχε καρφώσει τα μάτια του στην κάμερα, με την αποφασιστικότητα του αιχμαλώτου πολέμου, που όσο και να τον βασανίζουν θα απαντάει «Στρατιώτης Καραχάλιος Νίκος. Αριθμός μητρώου 2004. Μονάδα Villa Mercedes».

Είναι βαρύ καθήκον να είσαι έξυπνος άνθρωπος, να μην έχει αρπάξει το εγκεφαλικό μοτέρ και να ακούς τέτοιες παπαριές. Οπως είναι δύσκολο πράγμα να θέλεις να κάνεις την αβάντα, να βλέπεις την ώρα να περνάει και να διαλέγεις τη λάθος ώρα για να χτυπήσεις. Συνέβη στην ίδια εκπομπή του Mega στο στέλεχος του «Ελεύθερου Τύπου» Μανώλη Κοττάκη, που έβλεπε τα δέκα εκατομμύρια του Θόδωρου και της Γιάννας να πηγαίνουν χαμένα διότι δεν είχε βρεθεί άνθρωπος να τα μνημονεύσει. Οπότε έκανε το απονενοημένο διάβημα και ανέφερε τη δωρεά του ζεύγους. Δεν είχε υπολογίσει την «ασύμμετρη απειλή» του εκπροσώπου του ΚΚΕ, Απόστολου Παμφίλη.

Ο Παμφίλης επιτέθηκε στους Αγγελοπουλαίους, λέγοντας ότι αυτά είναι χρήματα που έχουν βγάλει από τους κόπους του ελληνικού λαού. Μια μετριοπαθής προσέγγιση. Οχι ότι οι Αγγελοπουλαίοι τα βάλανε στην τσέπη, αλλά για να πάρετε μια ιδέα πόσο κόστισε το 2004 στους Ελληνες υπάρχει μία σύγκριση. Χθες δημοσιεύτηκε μια εκτίμηση σύμφωνα με την οποία το συνολικό κόστος από τις εφετινές πυρκαγιές θα φτάσει το 1,5 δισ. ευρώ. Συνολική εκτίμηση για το πραγματικό κόστος των Ολυμπιακών του 2004 δεν υπάρχει. Αλλά οι Αγώνες μαζί με τα απαραίτητα έργα υποδομής πρέπει να έχουν κοστίσει από 6 έως 10 δισ. ευρώ, με όχι περισσότερα από τρία δισ. ευρώ να μπαίνουν στο ταμείο με τη μορφή των εσόδων. Και τα πολυδιαφημισμένα οφέλη από το 2004 στην Ελλάδα και τον αθλητισμό τελικά αποδείχτηκαν φούμαρα. Τα περισσότερα από τα Ολυμπιακά ακίνητα δόθηκαν σε ιδιώτες. Το αντιπυρικό, για παράδειγμα, σύστημα που υποτίθεται ότι θα ήταν Ολυμπιακή προίκα στο μέλλον σταμάτησε να χρησιμοποιείται ως οικονομικά ασύμφορο. Τώρα αυτόν που αποφάσισε να δημιουργήσει ένα πυροσβεστικό σύστημα μιας χρήσης μην τον αναζητήσετε στη βίλα του στα καμένα, αλλά στην Εκάλη ή στο Καβούρι. Ενα καλό από το 2004 είναι ότι βρέθηκε πεδίο ανταγωνισμού για τον Θόδωρο και τον Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο. Δέκα εκατομμύρια έβαλε ο Θόδωρος; Δώδεκα εκατομμύρια ο Κωνσταντίνος.

Στο μεταξύ, ας χαιρετίσουμε τη γενναιοδωρία με την οποία αντιμετωπίζεται από τον χώρο του ποδοσφαίρου η καταστροφή στην Ηλεία. Οι πιο «ευαίσθητες» ΠΑΕ ανακοινώνουν ότι θα κάνουν φιλικό. Ο πιο ενδοσκοπικές ότι σκοπεύουν τις επόμενες μέρες να δημοσιοποιήσουν τις σκέψεις τους. Η πιο ενδιαφέρουσα προσέγγιση είναι του Δαμήλου της Καλαμαριάς, που προσκάλεσε 24 ομάδες να κάνουν τουρνουά στη διάρκεια της διακοπής του πρωταθλήματος, με τα έσοδα να δίνονται στους πυροπαθείς της Πελοποννήσου. Εχοντας πείρα από αγώνες για ιερούς σκοπούς και το ενδιαφέρον που προξενούν στο φίλαθλο κοινό, το μόνο που έχω να πω είναι πριν γίνει το τουρνουά να υπάρξει μια έγγραφη συμφωνία των ομάδων ότι θα καλύψουν τα έξοδα για ξενοδοχεία. Γιατί διαφορετικά βλέπω τους πυροπαθείς της Πελοποννήσου να προσπαθούν να καταλάβουν για ποιον λόγο τους στέλνουν τιμολόγια ξενοδοχεία από τη Θεσσαλονίκη.

Αν υπάρχει ένας κλάδος έτοιμος να κάνει θυσίες για τους πυρόπληκτους, είναι ο τραπεζικός. Χθες, στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ υπήρξαν καταγγελίες από ακροατές που πήγαν να καταθέσουν χρήματα στον λογαριασμό των πυρόπληκτων ότι τους ζητήθηκε προμήθεια. Ο εκπρόσωπος των τραπεζικών είπε ότι αν συνέβη κάτι τέτοιο, θα οφειλόταν σε παραδρομή, αλλά με τη γενναιοδωρία των ελληνικών τραπεζών δεν μου μοιάζει απίθανο.