Μια απειλή γεμάτη συμμετρία... (SportDay / Νίκος Παπαδογιάννης)

«Με κάθε μέρα που περνάει, η Εθνική εμπνέει όλο και περισσότερη εμπιστοσύνη και παρουσιάζει το γνωστό της πρόσωπο», μου λένε, αρμοδίως. Αυτό που μόλις ακούσατε ήταν αναστεναγμός ανακούφισης. Για μια ομάδα που (όπως είναι φυσιολογικό) έχει χάσει λίγη από τη φλόγα και τον ενθουσιασμό της, η σιγουριά είναι το μεγάλο όπλο. Η αυτοπεποίθηση προκαλεί στον αντίπαλο δέος και του κόβει τα ποδάρια. Από τη μέρα που έδιωξε τα φαντάσματα της δύσκολης εξαετίας 1999-2004, η Εθνική μας μπαίνει στο γήπεδο με βλέμμα που λέει: «Κρύψτε τα γυναικόπαιδα, ήρθαμε με άγριο σκοπό».

Εκείνος ο προημιτελικός με τη Ρωσία, στο Βελιγράδι, ήταν η νίκη που άλλαξε τη ροή του ποταμού. Εκείνη τη βραδιά, ξορκίστηκαν οι δαίμονες των χαμένων τρένων. Μέχρι τότε, χάναμε ακόμα και τα δικά μας ματς. Εκτοτε, κερδίζουμε ακόμα και τους αγώνες των αντιπάλων. Από τις 11 μεγάλες ελληνικές νίκες στη Σερβία και στην Ιαπωνία, οι 9 επιτεύχθηκαν με τη μέθοδο της ανατροπής: με Ρωσία και Γαλλία στην «Μπεογκράντσκα Αρένα».

Με Λιθουανία, Αυστραλία, Τουρκία, αλλά και Βραζιλία και... Κατάρ στο Χαμαμάτσου. Με Κίνα και ΗΠΑ στη Σαϊτάμα. Σε όλα αυτά τα παιχνίδια, η Εθνική μας βρέθηκε να χάνει, συνήθως με διψήφιες διαφορές. Τα κέρδισε, μηδενός εξαιρουμένου, με το «έτσι γουστάρω». Μόνο η Ισπανία αποδείχθηκε καρύδι υπερβολικά σκληρό για τα δόντια των διεθνών μας. Οι Ρώσοι θα μας περιμένουν στη Γρανάδα διψασμένοι για ρεβάνς.

Για να είμαι ειλικρινής, το εναρκτήριο τριήμερο με φοβίζει περισσότερο από εκείνο που ακολουθεί. Η ομάδα που θα βγει από το συμπληρωματικό προκριματικό τουρνουά θα εμφανιστεί στο Ευρωμπάσκετ μπαρουτοκαπνισμένη και ντυμένη με στολή καμικάζι. Η Σερβία δεν έχει έμπειρα στελέχη, αλλά οιστρηλατείται από τον ενθουσιασμό του τετραπλού θριάμβου των Εθνικών ομάδων Νέων, Εφήβων και Παίδων. Η Ρωσία, πάλι, αποτελεί αίνιγμα και δεν αφήνει κανέναν να κοιμηθεί ήσυχος. Στις άσχημες μέρες της είναι φριχτά κακή, αλλά στις καλές βραδιές κάνει ζημιές.

Το σύστημα διεξαγωγής της διοργάνωσης δεν επιτρέπει πολλές αβαρίες, μια και οι ομάδες κουβαλάνε μαζί τους τα αποτελέσματα της α' φάσης και μπαίνουν με αυτά στον επόμενο γύρο, στον οποίο θα περιμένουν την ελληνική ομάδα η πανίσχυρη Ισπανία και η εξαιρετική Κροατία, μαζί με μία από τις Λεττονία, Πορτογαλία. Αν οι δικοί μας αφήσουν τη Γρανάδα με περισσότερες από 1 ήττες στην καμπούρα τους, τα σύννεφα θα γίνουν μολυβένια.

Θα χρειαστεί λοιπόν εγρήγορση, αυτοσυγκέντρωση, σιγουριά, ρέντα. Η πιθανή απουσία του Αντώνη Φώτση πολλαπλασιάζει τις δυσκολίες και τον προβληματισμό. Ωστόσο, οι αναποδιές των εβδομάδων που προηγήθηκαν φαίνεται ότι σφυρηλάτησαν το ηθικό και προκάλεσαν συσπείρωση, γύρω από έναν ούτως ή άλλως ισχυρό, σκληρό πυρήνα. Αν η ομάδα εμφανίσει στη Γρανάδα το πραγματικό της πρόσωπο, ας αναρωτηθούν οι αντίπαλοι πώς θα αντιμετωπίσουν αυτή την «ασύμμετρη απειλή». Με συγχωρείτε για τον βαρβαρισμό, αλλά αυτή την έκφραση άκουσα να χρησιμοποιούν εσχάτως οι γραμματιζούμενοι...