Μήπως μας έχουν φλομώσει στο παραμύθι; (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Ουκ εά με καθεύδειν το του Τζορτζ Μπους τρόπαιον και όποιος είχε τη μεγάλη ιδέα να μεταβάλει την υπόθεση των πυρκαγιών σε «Εντεκάτη Σεπτεμβρίου» και να προσπαθήσει να σώσει την εικόνα του «Καταλληλότερου», μεταβάλλοντάς τον σε πολέμαρχο Μπους μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, θα έπρεπε τουλάχιστον να λάβει υπ’ όψιν του τα περιθώρια των ελληνικών Μέσων.

Οπως το ότι μια δεκάδα τσατσογράφοι που επαναλαμβάνουν το «Ακήρυχτος Πόλεμος» στο ραδιόφωνο και μια ελληνική σημαιούλα στη γωνία της οθόνης του ΑΝΤ1 γελοιοποιούν αντί να δραματοποιούν. Οτι οι επισκέψεις του Κώστα Καραμανλή στο Πεντάγωνο περισσότερο παραπέμπουν στον Μπρανκαλεόνε παρά στον Μπους και ότι οι Ελληνες ανεξαρτήτως βλακείας δύσκολα θα αποτελέσουν τους «γενναίους του» που θα τον οδηγήσουν στην εκλογική σταυροφορία.
Μήπως αν δεν είχαμε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή οι καταστροφές θα ήταν μεγαλύτερες; Μήπως όλοι μας θα πρέπει να παραδώσουμε ψυχή, μυαλό και ψήφο στον πολέμαρχο της κατάσβεσης για να σώσουμε τη χώρα από τον εξωτερικό (καταλαβαίνετε ποιον) ή τον εσωτερικό (καταλαβαίνετε και αυτόν) εχθρό; Μήπως πρέπει να φορέσουμε τις χλαίνες καλοκαιριάτικα και οι γυναίκες μας να πλέκουν κάλτσες για να ξαναζήσουμε το Αλβανικό με τον Καραμανλή πολέμαρχο; Μήπως μας έχουν φλομώσει στο παραμύθι; Οπως παραδείγματος χάριν έκανε ο δήμαρχος Αιγάλεω, Δημήτρης Καλογερόπουλος.

Ο οποίος δήμαρχος με την ιδιότητα του προέδρου της Τοπικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων δήλωσε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ ότι οι πυρκαγιές στην Αττική οφείλονταν σε εμπρησμούς, αφού ο ίδιος είδε εμπρηστικό μηχανισμό που αποτελείτο από ρουκέτα με γκαζάκια. Ελπίζω ότι δεν τον πέταξαν στα σκουπίδια και θα τον παραδώσουν σε κάποιον εισαγγελέα, για να μάθουμε την αλήθεια. Οι εμπρηστές είναι πραγματικοί ή βολικοί βάρβαροι που αν χαθούν θα φανεί η κυβερνητική ανικανότητα;

Φυσικά η όποια κυβερνητική ανικανότητα δεν δικαιώνει την αντιπολίτευση. Γιατί οι πυρκαγιές δεν είναι μια επιτυχία των κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπως πάει να περάσει η αίσθηση στον κόσμο. Αν οι καταστροφές στην Πελοπόννησο είναι λόγος για να μην ψηφίσει κάποιος την κυβέρνηση δεν είναι και λόγος για να ψηφίσει κόμμα της αντιπολίτευσης. Με καμία λογική η ανικανότητα της κυβέρνησης δεν αποδεικνύει ικανότητα της αντιπολίτευσης. Οπως και με καμία λογική δεν μπορούν να γίνονται οι ταρζανιές που ακούγονταν χθες στο ραδιόφωνο. Οπως η προτροπή σε ακροατές να κατέβουν στη Ζαχάρω με Νουνού και νερά, δημιουργώντας ενδεχομένως μπλοκαρίσματα σε δρόμους που χρησιμοποιούνται από πυροσβεστικά.

Ευτυχώς, δηλαδή, που υπάρχει και ο Ταμαντανί Ενσαλίβα με το blog του για να εκφράζει τη συμπαράστασή του και των συμπαικτών του στα θύματα της εθνικής τραγωδίας. Ενός προσδιορισμού που οφείλω να διευκρινίσω. Πήρα ένα mail από τον αναγνώστη Λ.Μ. που μου ζητούσε να επανατοποθετηθώ δημόσια στον ορισμό της «εθνικής τραγωδίας». Τη στιγμή που γραφόταν το κυριακάτικο κείμενο, η έκταση της καταστροφής δεν έδινε το μέγεθος της εθνικής τραγωδίας. Αν όμως οι πυρκαγιές συνεχιστούν, σύντομα ο αναγνώστης θα έχει δίκιο.

Κλείνω ακούγοντας τον Πολύδωρα να αναφέρεται στις πυρκαγιές με τον όρο «ασύμμετρες απειλές». Ορος που χρησιμοποιήθηκε μετά τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους. Από ποιον, λοιπόν, η χώρα δέχεται επίθεση; Από τον Αλβανό οξυγονοκολλητή ή την 75χρονη γιαγιά που στάλθηκε στον εισαγγελέα; Περιμένουμε από την κυβέρνηση κάτι πιο ουσιαστικό, από τον Κώστα Καραμανλή να «παίζει» τον Μπους και τον Πολύδωρα τον Ράμσφελντ. Γιατί, όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, η κυβέρνηση πάει να κλέψει τις εκλογές βασισμένη στον φόβο του κόσμου για τον άγνωστο εχθρό. Οπως λένε στην πυγμαχία, «το μόνο που πρέπει να φοβάσαι είναι ο φόβος». Το ίδιο ισχύει και στη δημοκρατία και μέχρι να εμφανιστεί κάτι καλύτερο από τη ρουκέτα και τα γκαζάκια του Καλογερόπουλου και κάποιοι πιο τρομακτικοί εμπρηστές από τη γιαγιά και τον Αλβανό εργάτη, δεν υπάρχει ικανή τρομοκρατία, αλλά τρομακτική κυβερνητική ανικανότητα.