Από την πρώτη στιγμή ο Λίνεν έθεσε ένα μακροπρόθεσμο πλάνο. Ο Πανιώνιος να αποκτήσει τη δική του αγωνιστική ταυτότητα και στη συνέχεια να θέσει στέρεες βάσεις για ένα καλύτερο... αύριο. Αφού πήρε τις απαραίτητες εγγυήσεις για την κατασκευή προπονητικού κέντρου, παρέμεινε η ελπίδα δημιουργίας
του νέου αθλητικού πολυχώρου που φιλοδοξούν να φτιάξουν στη Νέα Σμύρνη
και έγιναν αποδεκτές ορισμένες προσωπικές επιλογές, έγνεψε καταφατικά
Στα τέλη της δεκαετίας του '70, ο Εβαλντ Λίνεν έκανε τη δική του «επανάσταση» ως ποδοσφαιριστής της Γκλάντμπαχ. Μακρυμάλλης, έπαιζε πάνω στην αριστερή γραμμή και με την απαράμιλλη τεχνική του «μάγευε» τα πλήθη. Το ότι δεν κατάφερε να φορέσει τη φανέλα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας του δεν οφειλόταν στην ποδοσφαιρική αξία του, αλλά στις πολιτικές πεποιθήσεις του.
Δημοκράτης, σοσιαλιστής και ένθερμος υποστηρικτής του φιλειρηνικού κινήματος, τα «έχωνε» συχνά-πυκνά στις εφημερίδες που ανήκαν στη Δεξιά!
Εκτοτε τα χρόνια πέρασαν. Το πλήρωμα του χρόνου έφθασε. Ο Λίνεν σταμάτησε το ποδόσφαιρο -τον Μάιο του 1992-, αλλά δεν εγκατέλειψε τον χώρο. Ηδη από το καλοκαίρι του 1987 είχε προετοιμάσει το έδαφος για να ακολουθήσει το επάγγελμα του προπονητή. Παρέα με τον Μπένο Μέλμαν και τον Φρανκ Πάγκελσντορφ έφτιαξαν ένα ποδοσφαιρικό σχολείο στο Ντούισμπουργκ και δύο χρόνια αργότερα απέκτησε το δίπλωμα προπονητή με αριστείο, το οποίο χρησιμοποίησε στη νέα σελίδα της ζωής του.
Λίνεν ή «Λένιν», αναρχικός ή όχι, «όλα αυτά είναι ανοησίες», όπως ο ίδιος είχε δηλώσει. Η μοίρα το έφερε έτσι που πέρυσι το καλοκαίρι γνώρισε την... πλατεία. Ο αθλητικός διευθυντής του Πανιωνίου, Γιώργος Τσέλιος, ήταν ο άνθρωπος που τον εντόπισε και έκανε την πρώτη αναγνωριστική επαφή. Στη συνέχεια το... μπαλάκι πέρασε στον Κωνσταντίνο Τσακίρη, ο οποίος έψαχνε τον κατάλληλο άνθρωπο για τον πάγκο της ομάδας στην πρώτη χρονιά του ως ιδιοκτήτης της «κυανέρυθρης» ΠΑΕ.
Τα... κλειδιά του «μαγαζιού» παραδόθηκαν στον 54χρονο Γερμανό. Το ξεκίνημα δεν ήταν καλό. Ο νέος σε όλα τα επίπεδα Πανιώνιος ήταν... ψαρωμένος. Μέχρι τα Χριστούγεννα η ομάδα βολόδερνε και οι αμφισβητίες του Λίνεν δεν ήταν λίγοι. Δημοσιεύματα από Γερμανία ξεκίνησαν να τον συνδέουν με την Αρμίνια Μπίλεφελντ. Ο ίδιος τα διέψευδε μέχρι που... βαρέθηκε να ασχολείται.
Αντίθετα, διοίκηση και «Πάνθηρες» συνέχισαν να τον στηρίζουν. Και δεν λάθεψαν. Ο Πανιώνιος στον δεύτερο γύρο έκανε πορεία πρωταθλητισμού. Μόνο ο «ισόβιος» πρωταθλητής Ολυμπιακός τον ξεπέρασε σε συγκομιδή βαθμών. Στη Νέα Σμύρνη «μύρισε» και πάλι... ευρωπαϊκός αέρας έπειτα από δύο χρόνια.
«Δουλειά και πίστη» είναι το δόγμα του. Ο Λίνεν κατάφερε να πάρει από τους παίκτες του το 100% των δυνατοτήτων τους, οι οποίοι έκαναν πράξη αυτό που τους ζητούσε σε καθημερινή βάση: «Να χαίρονται το παιχνίδι».
Το μέχρι πρότινος συμβόλαιο του Λίνεν εξέπνεε το καλοκαίρι του 2008. Οι υψηλές απολαβές του -500.000 ευρώ τον χρόνο- έπαιξαν ασφαλώς ρόλο στο να πει το «ναι», όπως άλλωστε ο ίδιος είχε παραδεχθεί.
Ο ίδιος απέφευγε, από πέρυσι κιόλας, να πει το παραμικρό δημόσια σε ό,τι είχε να κάνει με το μέλλον του. Δείγμα του σεβασμού που έτρεφε και τρέφει για τους ανθρώπους του συλλόγου. Τι ήταν, όμως, αυτό που τον έκανε να υπογράψει πρόωρα νέο συμβόλαιο μέχρι τον Ιούνιο του 2010 με τον Πανιώνιο;
Ξέχωρα από τις βελτιωμένες οικονομικές απολαβές, τα μπόνους, το σπίτι, το αυτοκίνητο κ.λπ. που του παρέχει ο Πανιώνιος, ο Λίνεν έχει όραμα και φιλοδοξίες που συμβαδίζουν με αυτά των διοικούντων. Ο κ. Τσακίρης από την ώρα που διαπίστωσε ότι η δουλειά του Λίνεν έχει αποτελέσματα ήθελε να επεκτείνει «σαν τρελός» την συνεργασία μαζί του. Στα τέλη του περασμένου Μάη επήλθε συμφωνία στο καθοριστικό ραντεβού. Οι επαφές είχαν αρχίσει νωρίτερα.
Από την πρώτη στιγμή ο Λίνεν έθεσε ένα μακροπρόθεσμο πλάνο. Ο Πανιώνιος να αποκτήσει τη δική του αγωνιστική ταυτότητα και στη συνέχεια να θέσει στέρεες βάσεις για ένα καλύτερο... αύριο. Αφού πήρε τις απαραίτητες εγγυήσεις για την κατασκευή προπονητικού κέντρου, παρέμεινε η ελπίδα δημιουργίας του νέου αθλητικού πολυχώρου που φιλοδοξούν να φτιάξουν στη Νέα Σμύρνη και έγιναν αποδεκτές ορισμένες προσωπικές επιλογές, έγνεψε καταφατικά.
Στο τεχνικό επιτελείο της ομάδας συμπεριλήφθηκε ο Αμπντερ Ραμντάν. Ο γαμπρός του, ο οποίος αποτελεί, μαζί με τον Γιώτη Σταματόπουλο, τους άμεσους συνεργάτες του, ήρθε μαζί με την κόρη του Λίνεν και την εγγονή του για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα. Η εγγονή του αποφασίστηκε να γραφτεί σε γερμανικό σχολείο.
Επίσης, η σχέση που έχει πια με τον κ. Τσακίρη δεν είναι μόνο σε επαγγελματικό επίπεδο. Εχει περάσει πια σε στάδιο οικογενειακής φιλίας. Προσθέστε και το ότι λάτρεψε τον... ήλιο, και όχι μόνο, της χώρας μας -του αρέσει να περπατάει με τη γυναίκα του στην παραλία και από την πρώτη μέρα επεδίωξε να μάθει ακόμα και μόνος του ελληνικά- και έχετε μια εικόνα.
Ο Λίνεν ξέρει πολύ καλά ότι τα δύσκολα τώρα αρχίζουν. Ο Πανιώνιος πρέπει να αποδείξει ότι η περσινή σεζόν δεν ήταν πυροτέχνημα. Ο Γερμανός, βάσει πλάνου, θα επιδιώξει να διατηρήσει την ομάδα του για τα επόμενα τρία, τουλάχιστον, χρόνια στις υψηλές θέσεις. Ο χρόνος θα κρίνει αν θα τα καταφέρει. Οι φίλοι του Πανιωνίου θα συνεχίσουν να τραγουδούν «Εβαλντ Λίνεν, οεοεοε...».