Τι είδα στα φιλικά... (SportDay / Μιχάλης Τσόχος)

...από τον Παναθηναϊκό

1. Ο Μάτος είναι ένας παίκτης που δεν του αρέσει ή δεν θέλει να συμμετέχει στην ανάπτυξη του παιχνιδιού του Παναθηναϊκού. Ερχεται σε επαφή με την μπάλα όσο λιγότερο μπορεί και τη δίνει εννέα στις δέκα φορές δίπλα του και σε απόσταση το πολύ δέκα μέτρων. Πιθανόν να είναι εντολή του προπονητή ο Βραζιλιάνος να μένει πίσω και να λειτουργεί ως λίμπερο μπροστά από τα στόπερ, αλλά περισσότερο μου μοιάζει ως δική του διάθεση να μένει αμέτοχος στην ανάπτυξη του παιχνιδιού.

2.Ο Ν'Ντογέ φαίνεται πολύ καλός παίκτης. Για το ύψος του και τον σωματότυπό του ξέρει πολλή μπάλα. Μου μοιάζει (οι παλιότεροι θα καταλάβουν) με τον Οτιτζι της Παναχαϊκής, αλλά έχει καλύτερη τεχνική κατάρτιση και φυσικά είναι δέκα χρόνια νεότερος. Δεν είναι, νομίζω, τυχαίο ότι καλείται στη Σενεγάλη. Αν δείτε το ρόστερ της αφρικανικής ομάδας, θα καταλάβετε ότι πρέπει να έχεις επίπεδο (υψηλό) για να κληθείς σε αυτήν.

3. Ο Γκούμας, ανεξάρτητα απ' όσα μπορεί να του καταλογίζουν, εξακολουθεί να είναι ο πιο αξιόπιστος αμυντικός του Παναθηναϊκού. Δεν ξέρω τι παίκτης είναι ο Σαριέγκι και πόσο θα βοηθήσει, δεν έχω ακόμα σαφή εικόνα από τον Ενακαρίρε, αλλά και τη φετινή χρονιά το βλέπω δύσκολο ο Γκούμας να μην είναι στη βασική ενδεκάδα του ΠΑΟ, όχι μόνο στο ντέρμπι, αλλά και στο 80% των αγώνων των «πρασίνων».

4.Ομολογώ ότι υπάρχουν πράγματα στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού που είναι «φιλοσοφία Πεσέιρο» και μου αρέσουν. Εστω κι αν δεν με πείθουν πάρα πολύ τα ακραία μπακ της ομάδας, χαίρομαι που ο Πορτογάλος δοκιμάζει και τα ανεβάζει πολύ στο παιχνίδι. Χαίρομαι επίσης και το πρέσινγκ του Παναθηναϊκού, το οποίο ξεκινά από πολύ ψηλά από τα δύο φορ της ομάδας.

5.Υπάρχουν όμως και ορισμένα πράγματα που δεν τα πολυκαταλαβαίνω. Πρώτο και καλύτερο, τον Τζιόλη δεξί χαφ. Πώς θα γίνει αυτό, δεν το ξέρω. Μου φαίνεται λίγο παράδοξο να ζητείς παιχνίδι από τα άκρα και να βάζεις δεξί χαφ τον Τζιόλη, έστω από ανάγκη. Επίσης, δεν πολυκαταλαβαίνω τη διάταξη των χαφ του Πορτογάλου. Μπερδεύομαι με τον ρόλο του Καραγκούνη στην ομάδα και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν πείθει τον Μάτος να παίξει πιο δημιουργικά.

6.Οπως επίσης δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται η φιλοσοφία του Πορτογάλου να είναι «παίζουμε ποδόσφαιρο με τη μία» και η καλύτερη μεταγραφή της ομάδας (ίσως και όλων των ομάδων με αυτά που έχουμε δει έως τώρα...) να είναι ο Καραγκούνης. Ο Γιώργαρος, αν έχει ένα μειονέκτημα, τότε αυτό είναι ότι δεν παίζει με τη μία. Ο «Κάρα» θέλει να κουβαλάει την μπάλα, να βάζει το σώμα του μπροστά και να παίρνει φάουλ, να, να, να... Κάνει πράγματα πολλά και χρήσιμα, που όμως δεν ταιριάζουν με το ποδόσφαιρο με τη μία που θέλει ο Πορτογάλος.

...από τον Ολυμπιακό

1. Ο Νούνιες είναι ένας παίκτης που ξέρει μπάλα, αλλά δεν ξέρω σε ποια θέση παίζει. Δεν έχει το ένστικτο του φορ, ούτε το σώμα, ούτε και τη διάθεση να παίξει φουνταριστός. Αποφεύγει να πατήσει την περιοχή (τουλάχιστον όσο θα έπρεπε για επιθετικός) και δεν είναι τόσο γρήγορος που να μπορεί να χαρακτηριστεί περιφερειακός. Οι Ιταλοί, που καμιά φορά παίζουν 4-3-2-1, μπορεί να του έβρισκαν θέση στο 2, οι υπόλοιποι δεν ξέρω.

2.Μου αρέσει που ο Λεμονής δοκιμάζει διαφορετικά σχήματα και κυρίως παίκτες σε διαφορετικές θέσεις. Εχουμε δει μέχρι τώρα το 4-4-2 και το 4-5-1 και σίγουρα σε κάποια εύκολα ματς θα δούμε και το 4-3-3 με «Τζόλε» στον άξονα και Γκαλέτι, ψηλό φορ και Λούα Λούα στις τρεις θέσεις της επίθεσης. Καμία ομάδα στον κόσμο δεν μπορεί να παίζει ένα πράγμα μόνο. Πάντα χρειάζονται διαφορετικές επιλογές, ανάλογα με το δυναμικό που έχεις και τον αντίπαλο με τον οποίο παίζεις.

3.Οπως και στην περίπτωση του ΠΑΟ με τον Γκούμα, έτσι και στον Ολυμπιακό υπάρχει ο Αντζας. Αυτός θα είναι ο βασικός και ανάλογα με το ματς και τη φόρμα των υπολοίπων θα παίζει κάποιος δίπλα του. Είτε αυτός λέγεται Σέζαρ, είτε Μπράβο, είτε Ζεβλάκοφ. Σε αντίθεση με τον Αντζα, αυτός που δεν είναι καθόλου καλά και... ίσως και να εξηγείται γιατί έως τώρα άλλαζε κάθε χρόνο ομάδα είναι ο Σέζαρ.

4.Δεν «ψήνομαι» ότι στα εύκολα ματς, που ο Ολυμπιακός θα προσπαθεί να σπάσει κλειστές άμυνες, το 4-4-2 του Λεμονή με δύο κόφτες (όποιοι κι αν είναι αυτοί από τους Τοροσίδη, Λεντέσμα, Στολτίδη και «Πάτσα») θα είναι αποδοτικό. Σε αυτά τα εύκολα ματς ο Ολυμπιακός είναι πιθανό να χρειάζεται έναν πιο επιθετικό και ποιοτικό κεντρικό χαφ. Ο Νε δεν νομίζω ότι μπορεί να αντεπεξέλθει σε αυτόν τον ρόλο και άλλος δεν υπάρχει στο ρόστερ.

5.Παρά τις μεταγραφές που έγιναν, για μία ακόμα χρονιά ο Ολυμπιακός δεν έχει ακραία μπακ που να συμμετέχουν σοβαρά στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Από τους Ραούλ Μπράβο, Ντομί, Ζεβλάκοφ, Πάντο και Πατσατζόγλου, που έχει ο Ολυμπιακός γι' αυτές τις θέσεις, ο μοναδικός που ανεβαίνει ικανοποιητικά και μπορεί να απειλήσει είναι μόνο ο «Πάτσα». Ισως και ο Ντομί, που όταν ανέβει θα του πάρει ώρα για να επιστρέψει. Βεβαίως, θα μου πείτε, εδώ δεν υπάρχει καθαρό στόπερ στο ρόστερ, τα μπακ που δεν ανεβαίνουν σε ενοχλούν; Σωστό κι αυτό...

6.Ο Λούα Λούα είναι αυτός ακριβώς που περιμέναμε όσοι τον είχαμε δει στην Πρέμιερ Λιγκ όλα αυτά τα χρόνια. Επιθετικός γρήγορος, με καλή τεχνική, καλή κίνηση και εντυπωσιακά τελειώματα. Για τον Λούα Λούα εντός των γραμμών του γηπέδου δεν υπάρχουν και πολλές αμφιβολίες. Σε ό,τι έχει να κάνει με το ελληνικό πρωτάθλημα ασφαλώς. Το πρόβλημα ίσως προκύψει με τον Αφρικανό εκτός των γραμμών και όταν θα αρχίσουν τα ταξίδια στην Αφρική...