Φιλικών το... ανάγνωσμα (SportDay / Μιχάλης Τσόχος)

Τα φιλικά προετοιμασίας είναι συνήθως αυτά που ξεσηκώνουν τον κόσμο ή τον απογοητεύουν. Με βάση την εικόνα των ομάδων, τόσο ο Τύπος όσο και ο κόσμος ανακαλύπτουν νέους παικταράδες που θα αλλάξουν την ομάδα, βλέπουν φοβερά συστήματα και κόλπα από τον προπονητή και βιώνουν την καλύτερη προετοιμασία όλων των εποχών, που όμοιά της δεν έχει ξαναγίνει. Αυτά όσο τα αποτελέσματα στα φιλικά είναι καλά. Οταν τα αποτελέσματα στραβώσουν, έχουμε την ίδια ιστορία από την ανάποδη. Οι παίκτες που ήρθαν δεν... υπάρχουν, ο προπονητής δεν έχει πλάνο, η διοίκηση δεν έβαλε λεφτά κ.λπ.

Οταν αρχίσουν τα επίσημα ματς, αρχίζει άλλο τροπάριο. Θέλω να σας θυμίσω δύο πράγματα. Πρώτον, το τι ειπώθηκε και γράφτηκε πέρυσι για τον Ολυμπιακό που έριχνε τέσσερα και πέντε στα φιλικά με τη Βέρντερ, την Μπλάκμπερν και τη Σοσιεδάδ και τι επίσης ειπώθηκε και γράφτηκε στη συνέχεια για τον Παναθηναϊκό, όταν πήρε και τον Σαλπιγγίδη και ξεκίνησε το πρωτάθλημα με εκείνα τα τέσσερα τεμάχια στο Αιγάλεω. Στην πορεία της σεζόν ο Ολυμπιακός όχι μόνο δεν έριξε τέσσερα και πέντε στα ευρωπαϊκά ματς, αλλά ξεκίνησε με τέσσερα στο Καραϊσκάκη από τη Βαλένθια και συνέχισε χωρίς να πάρει ούτε μία νίκη στο Τσάμπιονς Λιγκ. Οσο για τον Παναθηναϊκό, που ξεκίνησε με τα τέσσερα και ως υπερομάδα, στο τέλος τερμάτισε τρίτος με 17 βαθμούς διαφορά από τον πρώτο Ολυμπιακό και έχασε το Κύπελλο από τη Λάρισα. Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή φέτος ο Ολυμπιακός χάνει στα φιλικά θα πάρει το Τσάμπιονς Λιγκ. Ούτε βέβαια ότι επειδή ο Παναθηναϊκός με εξαίρεση ένα ημίχρονο με τη Λάτσιο είναι κακός, θα πάρει το ελληνικό πρωτάθλημα διά περιπάτου. Σημαίνει όμως ότι σε γενικές γραμμές θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί στις κρίσεις μας. Από τον τελευταίο οπαδό μέχρι τον πρόεδρο της ομάδας...

Με τον παραπάνω πρόλογο που ισχύει για όλα τα φιλικά, έχω να κάνω τις εξής σημειώσεις με βάση την εικόνα του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Πρώτον, και οι δύο «φωνάζουν» ότι θέλουν ενίσχυση. Ο Ολυμπιακός θέλει επειγόντως γρήγορο επιθετικό και γκολτζή, στόπερ και έναν ακόμα δημιουργικό χαφ, είτε αριστερό είτε κεντρικό. Ο Παναθηναϊκός θέλει επειγόντως στόπερ και τουλάχιστον έναν ακραίο μπακ. Δεν θα ήταν άσχημη και η απόκτηση ενός ακραίου χαφ, αλλά μπακ και στόπερ τού λείπουν. Αυτά όσον αφορά τις ελλείψεις στο ρόστερ. Υπάρχουν όμως και επιπλέον ελλείψεις που δίνουν κάποια ελαφρυντικά. Ο Ολυμπιακός, για παράδειγμα, δεν έχει στη διάθεσή του, εκτός από τους τρεις παίκτες που υποτίθεται ότι θα αποκτηθούν, και τον Γκαλέτι. Επειδή αντικαταστάτης του δεν υπάρχει, στα φιλικά παίζει χωρίς δεξί χαφ. Από τον Παναθηναϊκό λείπουν ο Ιβανσιτς και ο Μόρις, παίκτες που είναι εξαιρετικά πιθανό, όταν επιστρέψουν, να είναι βασικοί.

Παρά ταύτα και οι δύο ομάδες ακόμα δεν μας έχουν δείξει τις επιθετικές αρετές τους. Οι «πράσινοι», που έκαναν την καλύτερη εμφάνισή τους κόντρα στη Λάτσιο, σκόραραν με ένα στημένο και έκαναν όλες και όλες δύο κλασικές ευκαιρίες. Αμύνθηκαν καλά, πρέσαραν σωστά, ήταν συμπαγείς, ήταν σοβαροί, αλλά μέχρις εκεί. Το ίδιο ισχύει και για τον Ολυμπιακό, που επίσης υποτίθεται ότι ήταν καλός στο πρώτο ημίχρονο με την Οσασούνα. Οι «ερυθρόλευκοι» επίσης πρέσαραν, επίσης ήταν συμπαγής, επίσης δεν... έφαγαν παρά μόνο μία φάση στα πρώτα 45 λεπτά, αλλά φάσεις, παρά το γεγονός ότι είχαν μονίμως την μπάλα στα πόδια τους, έφτιαξαν δυο-τρεις. Υπό αυτή την έννοια η ΑΕΚ κόντρα στη Λιβόρνο ήταν πολύ καλύτερη. Εχασε μεν 3-1 γιατί ο τερματοφύλακάς της έκανε αστεία εμφάνιση και γιατί οι κεντρικοί αμυντικοί της με εξαίρεση τον Παπασταθόπουλο συμπεριφέρθηκαν παιδικά, αλλά φάσεις έφτιαξε. Δεν τις έκανε γκολ ο Λυμπερόπουλος (κυρίως) και κάνα δύο άλλοι, αλλά την μπάλα την κυκλοφόρησε καλά και απέναντι από την αντίπαλη εστία έφτανε πιο εύκολα.

Μ' αυτά και μ' αυτά, πάντως, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε βλέποντας τα φιλικά είναι να σχηματίζουμε μια πρώτη εικόνα. Οτιδήποτε άλλο είναι παρακινδυνευμένο. Και είναι αλήθεια ότι στον Ολυμπιακό οι απώλειες των Ριβάλντο και Καστίγιο είναι πολύ δύσκολο να καλυφθούν όποιοι κι αν έρθουν, στην ΑΕΚ οι αντίστοιχες του Σορεντίνο και του Τσιρίλο θα βγάλουν εκτός ρυθμού την άμυνα για πολύ καιρό, διότι μιλάμε για τέσσερις στους πέντε νέους παίκτες (Μορέτο, Αρουαμπαρένα, Ράμος και Ζεράλντο) και στον Παναθηναϊκό η προσθήκη του Καραγκούνη, του Μάτος (κόφτης) και ενός ακατέργαστου μεσοεπιθετικού δεν ξέρω αν είναι ικανή για να καλύψει δεκαεπτά βαθμούς διαφορά. Οι «πράσινοι» μπορούν να ελπίζουν περισσότερο στο ότι οι υπόλοιποι θα είναι χειρότεροι ή λιγότερο αποτελεσματικοί, παρά στο ότι θα βελτιωθούν τόσο πολύ οι ίδιοι ώστε να καλύψουν την απόσταση.