Δεν λέμε. Αξίζει και παραξίζει η κίνηση του Ολυμπιακού να περιμένει τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Δεν είναι μόνο το ότι πρόκειται για τεράστιο παίκτη, ικανό να αλλάξει τις ισορροπίες. Δεν είναι, ακόμη, ότι θα δώσει τη δυνατότητα και στον Κουιντέλ Γουντς να αγωνιστεί στο ελληνικό πρωτάθλημα. Είναι, επίσης, ότι η απόκτησή του θα αλλάξει την ψυχολογία του κόσμου του Ολυμπιακού και επικοινωνιακά από πλευράς ΚΑΕ θα είναι το κόλπο της δεκαετίας.
Επειδή, όμως, όπως έχουμε ξαναπεί και όπως είναι ξεκάθαρο, η απόκτηση του Σάρας δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο, το θέμα είναι τι γίνεται από κει και πέρα. Ποιες επιλογές θα υπάρχουν για τους Πειραιώτες στην περίπτωση που δεν γίνει του Λιθουανού; Η απάντηση δεν είναι δύσκολο να δοθεί: οι λύσεις είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Ο ΜακΛίοντ είναι η περίπτωση που ξεχωρίζει, αλλά κι αυτός –τουλάχιστον με τα τωρινά δεδομένα– είναι άγνωστο αν θέλει να έρθει και επίσης είναι πιθανό να μείνει στο ΝΒΑ.
Ο Ντι Μπράουν, που προσόντα έχει, αλλά είναι άπειρος, δεν είναι 100% αρεστός στον Γκέρσον. Και πώς, αλήθεια, να πάρεις έναν παίκτη που δεν τον πολυπιστεύεις; Υπάρχει, βέβαια, και ο Σκούνι Πεν. Ο παίκτης που πολλοί φίλαθλοι του Ολυμπιακού έβριζαν καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς, αλλά στο τέλος λίγο ήθελε να τον κάνουν εθνικό ήρωα. Ο Πεν θα είναι για αρκετό διάστημα ακόμα διαθέσιμος. Ετσι πιστεύουμε, έτσι λέει κι αυτός, ο οποίος δεν έχει βρει ακόμα την πρόταση που θέλει.
Από μεριά ΝΒΑ (πέρα από ΜακΛίοντ και Ντι Μπράουν δηλαδή) δεν υπάρχει κάποια λύση που να ικανοποιεί: ο Ρόαγιαλ Αϊβι των Χοκς είναι περισσότερο αμυντικός, ο Τζούνιορ Χάρινγκτον απέτυχε πέρυσι στη Βαλένθια, Γκάρι Πέιτον και Ντάρελ Αρμστρονγκ είναι κοντά στα 40 και δεν ξέρει κανείς αν έρχονται στην Ευρώπη…
Τι μπορεί να προκύψει ενόσω αναμένεται ο Γιασικεβίτσιους (π.χ. κάποιος παίκτης που θα «κοπεί» από το ΝΒΑ), ουδείς μπορεί να το πει με σιγουριά. Το πλέον βέβαιο, όμως, είναι ότι τα περιθώρια για τον Ολυμπιακό είναι πάρα πολύ στενά. Ειδικά αν Γιασικεβίτσιους και ΜακΛίοντ μείνουν στο ΝΒΑ.