Οπτική επαφή με την παρέα του Κουφού στη Μαδρίτη δεν έχουμε. Τους περισσότερους από τους συμπαίκτες του ψηλού στην Εθνική Εφήβων όσοι δεν έχουμε στενή επαφή με το μπάσκετ δεν τους γνωρίζαμε καν. Ακόμα και τον ίδιο τον Κουφό μόνο σε ματς με το γυμνάσιό του τον έχουμε δει. Δείγμα όχι ικανό για να βγάλουμε αγωνιστικά συμπεράσματα για την ομάδα του Νίκου Κεραμέα. Από το αγωνιστικό καλοκαίρι που διανύουμε ένα μόνο πράγμα μπορεί με σιγουριά κάποιος να πει. Είναι ένα καλοκαίρι στο οποίο πρωταγωνίστησε η ποδοσφαιρική ομάδα των Νέων με την κατάκτηση της δεύτερης θέσης στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και τώρα αρχίζει να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο και η Εθνική ομάδα των Εφήβων στο μπάσκετ, η οποία με οδηγό τον Κουφό συνεχίζει τον δρόμο της προς τα υψηλά στρώματα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Πιο πάνω είχαμε αφήσει μια εκκρεμότητα.
Ποιο είναι το συμπέρασμα που προκύπτει αυθόρμητα; Οτι η μπασκετική πρωταθλήτρια Ευρώπης και δευτεραθλήτρια κόσμου έχει πολύ μέλλον μπροστά της. Η παρουσία των πιτσιρικάδων του Νίκου Κεραμέα, ανεξάρτητα από το τι έκαναν στο χθεσινό ματς (το κείμενο γραφόταν πολύ πριν από το τζάμπολ), δίνει την αφορμή.
Είναι ακόμα μία απόδειξη ότι η Εθνική μπάσκετ έχει πολλή και καλή μαγιά για να συνεχίσει για χρόνια να παίζει μπάσκετ κορυφής. Η ίδια μαγιά για την ποδοσφαιρική Εθνική κρύβεται στα πιτσιρίκια του Νιόπλια. Το πρόβλημα είναι το μετά. Οσο σίγουρο είναι ότι θα βρεθεί και στο (σύντομο) μέλλον μια μπασκετική ομάδα πιτσιρικάδων να πρωταγωνιστεί, δεν μπορεί κανείς με σιγουριά να πει το ίδιο και στο ποδόσφαιρο. Η παρουσία του Νιόπλια αποτελεί μια εγγύηση, αλλά μόνος του δεν μπορεί να αλλάξει άρδην την εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου και κυρίως τον τρόπο που οργανώνονται τα τμήματα υποδομής και τα κλιμάκια των Εθνικών ομάδων.
Ακόμα όμως κι αν έρθουν κι άλλοι Νίνηδες, Παπασταθόπουλοι, Παπαδόπουλοι, Σιόβες, Δημούτσοι κ.ά., ποιος μπορεί με σιγουριά να πει ότι σίγουρα αυτοί θα εξελιχθούν σε Βασιλόπουλους, Βασιλειάδηδες, Μπουρούσηδες, Σχορτσιανίτηδες; Ποιος μπορεί με σιγουριά να πει ότι θα παίξουν σε σύντομο χρονικό διάστημα πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα των μεγάλων; Αυτό είναι και το μεγαλύτερο στοίχημα. Ενα στοίχημα το οποίο για να κερδηθεί ίσως χρειάζεται κλέψιμο της τεχνογνωσίας των ανθρώπων του μπάσκετ. Λένε ότι ο μπασκετικός κόσμος με τον ποδοσφαιρικό είναι πολύ μακριά στη χώρα μας. Μήπως θα ήταν καλύτερο για όλους μας να πάψει αυτό να ισχύει; Μήπως μια συνεργασία μεταξύ των δύο κόσμων θα έφερνε τις επιτυχίες ακόμα πιο κοντά;