Πριν από μερικές μέρες ο Πίνι Γκέρσον ξάφνιασε –για μία ακόμη φορά– με τις δηλώσεις του. Και ενώ πέρυσι με το που ήρθε είχε πει ότι ο Ολυμπιακός είναι ικανός για την κορυφή, φέτος άλλαξε το... ποίημα και μιλώντας στον σταθμό Radio 99 του Ισραήλ τόνισε πως «ας περάσουμε την πρώτη φάση της Ευρωλίγκας και μετά έχει ο Θεός». Πρόκειται για δήλωση που λογικά δεν αρμόζει σε προπονητή του Ολυμπιακού, αλλά μήπως είναι η πραγματικότητα; Μήπως, δηλαδή, όντως τα πράγματα θα είναι δύσκολα για να κατακτηθεί μία από τις πέντε πρώτες θέσεις (ή η καλύτερη έκτη) που οδηγούν στους «16» της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης; Μπορεί. Ο Γκέρσον, πάντως, μας έδωσε μία ευκαιρία να φρεσκάρουμε τη γνώση μας για τους αντιπάλους της ομάδας του και να δούμε πόσο απέχει η δήλωσή του από την πραγματικότητα. Εχουμε και λέμε:
α) Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας μοιάζει δυνατή όσο ποτέ. Ο Θοδωρής Παπαλουκάς κάθισε στα αυγά του, όπως και οι περισσότεροι από αυτούς που ο Ετόρε Μεσίνα έκρινε σκόπιμο ότι δεν έπρεπε να αλλάξουν στρατόπεδο. Επίσης, έγιναν μεγάλες μεταγραφές. Τα ονόματα των Σισκάουσκας, Ζήση και Γκορί λένε πολλά. Η πλειονότητα θεωρεί τους Ρώσους φαβορί για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας.
β) Υπάρχει η αίσθηση ότι η Ταουγκρές έχει αποδυναμωθεί. Μάλλον, όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Εντάξει, έφυγε ο εξαιρετικός Λουίς Σκόλα, αλλά 1) στη θέση του απογοητευτικού Μάλκοβιτς πήγε ο, αν μη τι άλλο, πιο λογικός Σπάχια, 2) αντί του κάκιστου Φρεντ Χάουζ όλο και κάποιος καλύτερος θα αποκτηθεί (πιθανώς ο Αλεξ Ακερ), 3) έμεινε ο βασικός κορμός (Πλάνινιτς, Πριτζιόνι, Ερντογκάν, Ρακόσεβιτς) και 4) αποκτήθηκε από την Εστουντιάντες ο ποιοτικός σέντερ Ουίλ ΜακΝτόναλντ και σίγουρα θα γίνουν 1-2 ακόμα πολύ καλές μεταγραφές.
γ) Η Σιένα εντυπωσίασε πέρυσι στο ιταλικό πρωτάθλημα, το οποίο κατέκτησε δίχως να ιδρώσει. Δεν είναι το μεγάλο μέγεθος ως ομάδα, αλλά δεν είναι και αμελητέα ποσότητα. Στην επιστροφή της στην Ευρωλίγκα δεν θα έχει τον Τζόζεφ Φορτέ, ο οποίος πήγε στην Ούνιξ Καζάν, πλην όμως της έμεινε ο βασικός κορμός (ΜακΙντάιρ, Στόουνρουκ, Σάτο, Καουκένας) και αποκτήθηκαν σπουδαίοι παίκτες, όπως ο Λαβρίνοβιτς, ο Θόρντον και ο Ιλιέφσκι.
δ) Η Βίρτους Μπολόνια, η πάλαι ποτέ Κίντερ, θα αργήσει να αποκτήσει το παλιό ειδικό βάρος της. Είναι, πάντως, ομάδα που δεν μπορείς να την αγνοήσεις. Ακόμα δεν έχει ολοκληρώσει το ρόστερ της, οπότε δεν είμαστε σε θέση για ασφαλή εκτίμηση. Εχει πάρει, όμως, μέχρι στιγμής σημαντικούς παίκτες, όπως τον σούπερ σκόρερ Ντεουόρικ Σπένσερ (πέρυσι οδήγησε τη γαλλική Ροάν σε πρωτάθλημα και Κύπελλο), τον έμπειρο Κιάτσιτζ και τον Ντελόντε Χόλαντ, από τους καλύτερους Αμερικανούς του ιταλικού πρωταθλήματος.
ε) Η Πρόκομ Τρεφλ μέχρι πέρυσι δεν «έλεγε» τίποτα. Φέτος, όμως, ρίχνει του κόσμου τα χρήματα και πάει για πολύ ψηλά. Οι μεταγραφές των Γκούροβιτς, Βαν ντε Σπίγκελ, Βολκοβίσκι, Τράβις Μπεστ και Χρήστου Χαρίση λένε πολλά.
στ) Υπάρχει και η Ζαλγκίρις. Κι αυτή μέχρι πρότινος δεν προβλημάτιζε τους αντιπάλους της. Φέτος, όμως, παρουσιάζεται πιο αποφασισμένη. Εχει πάρει μέχρι στιγμής τον Μάρκους Μπράουν, τον Σαλένγκα, τον Εουρέλιους Ζουκάουσκας και έπεται συνέχεια.
Τον όμιλο συμπληρώνει η Ολίμπια Λιουμπλιάνας, η οποία, όμως, δεν έχει δυνατότητες. Τι λέτε τελικά εσείς; Εχει δίκιο ο Γκέρσον; Στα χαρτιά φαίνεται πως μπορεί να έχει, αλλά είπαμε: σε προπονητή του Ολυμπιακού, που έχει ό,τι θέλει από τον πρόεδρό του, η πρόκριση στους «16» της Ευρωλίγκας δεν θα έπρεπε να μοιάζει με δύσβατο μονοπάτι.