Η Ιταλία δεν αστειεύεται! (SportDay / Τόλης Κοτζιάς)

Σε περίπου ένα μήνα η καρδιά του ελληνικού μπάσκετ θα χτυπάει στην Ισπανία. Εκεί που η Εθνική μας, η επίσημη αγαπημένη, όπως έχουμε συνηθίσει να την αποκαλούμε από το 1987, θα προσπαθήσει να διατηρήσει τα κεκτημένα. Αυτά που με πολύ πάθος, τύχη και βέβαια ικανότητες κατέκτησε στα γήπεδα της Σερβίας πριν από δύο χρόνια. Ακόμα είναι νωρίς να κάνουμε ασφαλή προγνωστικά, τη στιγμή που μεσολαβούν 30 μέρες μέχρι την έναρξη της διοργάνωσης και πολλά μπορούν να γίνουν. Υπάρχουν, όμως, κάποια πράγματα που είναι ξεκάθαρα. Οι πολλοί αναφέρουν ότι βασικοί ανταγωνιστές της Εθνικής μας ομάδας στον δρόμο προς το νέο χρυσό μετάλλιο είναι η οικοδέσποινα και πανίσχυρη Ισπανία, η ομάδα που, εκτός των άλλων, μας έδωσε ηχηρό χαστούκι πέρυσι στο Μουντομπάσκετ, και η με Γιασικεβίτσιους, αλλά χωρίς Μασιγιάουσκας Λιθουανία.

Ρίξτε, όμως, μια ματιά και σε μία ακόμα ομάδα και ίσως μας θυμηθείτε στο τέλος του Ευρωμπάσκετ. Μιλάμε για την Ιταλία, μία ομάδα που απέτυχε παταγωδώς στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας και στο Ευρωμπάσκετ της Σερβίας, πλην όμως φαντάζει πλέον πανέτοιμη ακόμα και για το χρυσό. Παρακολούθησα το νέο σύνολο που φτιάχνει ο έμπειρος Κάρλο Ρεκαλκάτι στο δορυφορικό RAISPORTSAT και πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Πρόκειται για μία ομάδα με μεγάλο ενθουσιασμό, νιάτα και κυρίως τεράστιο ταλέντο. Καλά, θα πείτε, μέσα σ' ένα μόλις χρόνο τέτοια μεταμόρφωση; Ναι, είναι η απάντηση και οι λόγοι είναι αρκετοί και ευδιάκριτοι. Εχουμε και λέμε:

α) Πρώτη φορά θα παίξει σε μεγάλη διοργάνωση ο Αντρέα Μπαρνιάνι. Ενας παίκτης που πέρυσι ήταν Νο 1 στο ντραφτ του ΝΒΑ και που στην πρώτη του χρονιά σε αυτό εντυπωσίασε με τους Τορόντο Ράπτορς (65 ματς, 11,6 πόντοι). Ενας σπουδαίος παίκτης, στο στυλ του Ντιρκ Νοβίτζκι, που άνετα παίζει τον ρόλο του ηγέτη, όχι μόνο στην εθνική Ιταλίας, αλλά και σε πολλές ομάδες του ΝΒΑ.

β) Ο Μάρκο Μπελινέλι παρουσιάζεται έτοιμος όσο ποτέ. Τα προσόντα ο 21χρονος τα είχε, πλέον όμως περνάει από το στάδιο του πιτσιρικά σε αυτό του άντρα. Οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς τον επέλεξαν φέτος στο Νο18 του ντραφτ και μάλιστα την πρώτη μέρα του Λας Βέγκας Σάμερ Λιγκ ο Ιταλός σημείωσε 37 πόντους!

γ) Κρατήστε ένα ακόμα όνομα: αυτό του Ντανίλο Γκαλινάρι. Αν σας λέει κάτι το επίθετο, δεν είναι παρά ο γιος του Βιτόριο, παλαίμαχου Ιταλού άσου. Οσο μπάσκετ, όμως, δεν ήξερε ο φιλότιμος Βιτόριο, το ξέρει ο 19χρονος Ντανίλο, ο οποίος με ύψος 2,02 χειρίζεται άψογα την μπάλα, σουτάρει εξαιρετικά και γενικώς έχει τα προσόντα που απαιτούνται για να τον οδηγήσουν λίαν συντόμως στο ΝΒΑ.

«Καλοί οι παίκτες, οι μονάδες, αλλά το μπάσκετ είναι ομαδικό», θα πει κάποιος. Συμφωνούμε. Ομως σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, η Ιταλία έχει αυτούς τους τρεις σπέσιαλ παίκτες και είναι κάτι που θα παίξει μεγάλο ρόλο. Προσθέστε τους έμπειρους Μπαζίλε, Μαρκονάτο, Γκαλάντα, Σοράνια, τον «ιπτάμενο» Μαντσινέλι και τους Αμερικανοτραφείς Κροσαριόλ και Χάκετ και φτάνετε στο συμπέρασμα ότι οι «ατζούρι» δεν αστειεύονται. Ενα πράγμα μπορεί να τους σταματήσει: αν ο γερο-Ρεκαλκάτι δεν μπορέσει να φτιάξει το κατάλληλο σύνολο και δεν μπορέσει επίσης να κουβαλήσει το βαρύ αυτό φορτίο.
ΥΓ.: Οσοι είδαν τα φιλικά της Ιταλίας και διαπίστωσαν πρόβλημα στη θέση του πλέι μέικερ, έχουν δίκιο. Απλώς, όμως, πρέπει να γνωρίζουμε ότι στους υπάρχοντες Μορντέντε και Ντι Μπέλα θα προστεθεί λίαν συντόμως και ο Μάσιμο Μπουλέρι, ο οποίος αυτόν τον καιρό είναι τραυματίας.