Τι ακριβώς κάνει ο Γιάσμινκο Βέλιτς; (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Πόσο έχει αλλάξει ο φετινός ΠΑΟ σε επίπεδο πρώτης ενδεκάδας; Απέκτησε τον Μάλαρτζ. Ο Μάτος μοιάζει να ξέρει τη θέση, αλλά δεν ξέρω αν έχει τον δυναμισμό του Τζιόλη: περιμένω τα επίσημα ματς. Ο Ν'Ντογέ μοιάζει καλός παίκτης, αλλά δεν έχω καταλάβει σε ποια θέση παίζει –δύσκολα θα βγάλει από την ενδεκάδα τον Παπαδόπουλο ή τον Σαλπιγγίδη. Ο Ενακαρχίρε έχει ωραίο όνομα, αλλά δεν μου προκύπτει από συστάσεις καλύτερος του Μόρις. Ο Βέλιτς μιλούσε για έξυπνες μεταγραφές. Δεν τις έχω δει...

Kεντρικό πρόσωπο του φετινού καλοκαιριού στον Παναθηναϊκό δεν είναι ούτε ο Γιώργος Καραγκούνης που επέστρεψε, ούτε ο Γιάννης Βαρδινογιάννης που ασχολείται με τη Σούπερ Λίγκα, ούτε ο Ζοσέ Πεσέιρο που υποσχέθηκε μια ομάδα που θα νικά 4-3 και όχι 1-0. Κεντρικό πρόσωπο είναι ο Γιάσμινκο Βέλιτς, που πήρε το χρίσμα του τεχνικού διευθυντή από τον Ιανουάριο και ανέλαβε τη δύσκολη θέση νωρίς για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι επειδή η διοίκηση έκρινε ότι κάποιος πρέπει να σχεδιάσει τον ΠΑΟ και να έχει και την ευθύνη των επιλογών. Κι ο δεύτερος, επειδή οι επιλογές έπρεπε να γίνουν νωρίς: η εντύπωση των καλόπιστων ήταν ότι ο ΠΑΟ, που πέρυσι άλλαξε τη μισή ομάδα μετά τον Δεκαπενταύγουστο, έμαθε το μάθημά του και φέτος θα προγραμμάτιζε ορθότερα τις κινήσεις του.

Λόγοι

Και οι δύο λόγοι ήταν σεβαστοί. Ο ΠΑΟ πέρυσι και πρόπερσι (δηλαδή μετά τη φυγή του Βέλιμιρ Ζάετς) ήταν «ορφανός»: η πατρότητα της ομάδας δεν ανήκε σε κανέναν! Τα δύο τελευταία χρόνια ο ΠΑΟ έκανε μεταγραφές παρασυρόμενος από ανεύθυνες υποδείξεις προπονητών (ο Μπάκε έφερε τον Αντονσον και ο Μαλεζάνι έλεγε ότι ο Μπίσκαν παίζει στόπερ!), υποχρεωμένος από τον Τύπο (Κονσεϊσάο) και εμπιστευόμενος ή κάποιους μάνατζερ ικανούς στο ψηστήρι ή παλιούς του παίκτες. Δεν μιλάω μόνο για τον Σπύρο Λιβαθηνό, που κατά καιρούς στηνόταν στον τοίχο όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, αλλά και για άλλους. Μην ξεχνάτε ότι τον Μπάκε τον υπέδειξε ο Χένρικσεν…

Πλάνο

Ο ΠΑΟ μετά τον Ζάετς κινούνταν αργά γιατί έλειπε το κεντρικό κουμάντο. Πέρυσι και πρόπερσι έκανε οκτώ μεταγραφές τον Αύγουστο πιεσμένος από τον χρόνο: οι παίκτες που ήρθαν αργά πληρώθηκαν ακριβά κι απέδωσαν ελάχιστα –ο Βίκτορ, ο Μπόβιο, ο Τόργκελε, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Το χειρότερο είναι ότι αρκετοί καλοί παίκτες «κάηκαν» ή δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν γιατί δεν δούλεψαν με τον προπονητή τους στην προετοιμασία. Ο ΠΑΟ μετά το περσινό πάθημα έπρεπε να κινηθεί νωρίς. Ο Βέλιτς διάλεξε γρήγορα προπονητή (τον Ζοσέ Πεσέιρο) και μίλησε στην πρώτη συνέντευξή του για «έξυπνες» μεταγραφικές κινήσεις και έτοιμο πλάνο ενίσχυσης. Δεν ξέρω τι έγινε το πλάνο, αυτό πάντως που ακολούθησε θα μπορούσε να γίνει και χωρίς τον Βέλιτς: για να είμαι ακριβής, ό,τι ακολούθησε δεν μοιάζει ιδιαιτέρως δικό του.

Επιλογές

Ο ΠΑΟ απέκτησε τον Γιώργο Καραγκούνη με προσωπική παρέμβαση του Γιάννη Βαρδινογιάνη. Πήρε τον Ν'Ντογέ και (δανεικό) τον Ενακαρχίρε, τους οποίους ο Πεσέιρο γνώριζε από τη θητεία τους στο πρωτάθλημα της Πορτογαλίας. Απέκτησε τον Μάτος με συστάσεις που έγιναν απευθείας στο αφεντικό από τον μάνατζερ Φάνη Κλωνόπουλο, που συνεργάζεται με τον ΠΑΟ εδώ και χρόνια. Πήρε τον Μάλαρτζ από την Ξάνθη και τον νεαρό Δημούτσο, για τους οποίους έλεγε τα καλύτερα λόγια κι ο Σπύρος Λιβαθηνός πριν απομακρυνθεί, για να δουλέψει ο Βέλιτς χωρίς άγχος. Για όλα αυτά μπορεί ο Βέλιτς να έκανε πολλά. Μπορεί να παζάρεψε τα συμβόλαια ή ακόμα και να ενθουσιάστηκε όταν του προτάθηκαν: δύσκολα όμως προκύπτει ως συμπέρασμα ότι αυτοί υπήρξαν δικές του επιλογές ή ότι αποκτήθηκαν χάρη στην παρουσία του!

Παρουσία

Ο Βέλιτς μέχρι τώρα πιο πολύ και από τεχνικός διευθυντής μοιάζει να δουλεύει σαν διαπραγματευτής συμβολαίων. Δεν είναι κακό να ακούει τον προπονητή που ο ίδιος έφερε και να αγοράζει παίκτες που ο Πεσέιρο γνωρίζει –ίσα ίσα. Ομως η τεχνική διεύθυνση είναι άλλο πράγμα. Είναι να έχεις συμπληρώσει το ρόστερ νωρίς, να επισημαίνεις στον προπονητή ότι είναι λάθος να έχει η ομάδα δύο στόπερ που τον Φεβρουάριο θα λείψουν για το Κόπα Αφρικα, να του εξηγείς ότι στη στενή και μικρή Λεωφόρο είναι καλό να υπάρχει ένας επιθετικός καλός στο ψηλό παιχνίδι κόντρα σε ομάδες που κλείνονται. Τεχνική διεύθυνση είναι να κάνεις και λίγο το δικό σου, διαλέγοντας και παίκτες στους οποίους η ομάδα δεν θα έφτανε χωρίς τη δική σου παρουσία. Ετσι, τουλάχιστον, νομίζω.

Ασπίδα

Κάποιος δικαιούται να αναρωτηθεί αν τελικά αυτό είναι τόσο σημαντικό. Από μια άποψη δεν είναι: το σημαντικό είναι οι παίκτες που αποκτήθηκαν να κάνουν την ομάδα καλύτερη. Ομως για να δημιουργηθεί μια αξιόλογη ομάδα θα πρέπει κάποιος να έχει την ευθύνη της κατασκευής της: ο καλός Βέλιτς μού μοιάζει να έχει την ευθύνη χωρίς να έχει κάνει και πολλά για την κατασκευή. Η ανάληψη της ευθύνης κάποιων αποφάσεων που σηκώνουν αρκετή συζήτηση (όπως η μη αγορά επιθετικού, κάτι που πρότασσε ως απαίτηση ο Βίκτορ Μουνιόθ, ή η καθυστερημένη επιλογή κεντρικών αμυντικών, που ένας Θεός ξέρει γιατί ακόμα αναζητούνται ενώ η απουσία τους ήταν εξαρχής κοινή διαπίστωση, ή η απομάκρυνση κάποιων αναπληρωματικών με ακριβά συμβόλαια) δεν σημαίνει τίποτα: ο Βέλιτς δεν επιλέχθηκε σαν «ασπίδα προστασίας» της διοίκησης ή του προπονητή –από «ασπίδες» στον ΠΑΟ έχει γεμίσει ο τόπος! Επιλέχθηκε για να κάνει μια συγκεκριμένη δουλειά, τα αποτελέσματα της οποίας για την ώρα δεν βλέπω.

«Κάρα»

Τι βλέπω; Μια ομάδα με καλές προθέσεις, που για την ώρα έχει μία μόνο σημαντική προσθήκη: τον Γιώργο Καραγκούνη. Ευτυχώς για τον ΠΑΟ που επέστρεψε…

Νεκροθάφτης και με τη βούλα!

Δεν ξέρω πόσοι θυμάστε τον καβγά ανάμεσα στον αντιπρόεδρο της ΟΔΠΕ, Γιάννη Παπαδάκο, και τον πρόεδρο της ΕΠΟ, Βασίλη Γκαγκάτση. Πριν από δύο μήνες ο κ. Παπαδάκος είχε αποκαλέσει τον πρόεδρο «νεκροθάφτη της ελληνικής διαιτησίας», όταν η ΚΕΔ αποφάσισε να μην υπάρξουν αντιπρόσωποι της ΟΔΠΕ στα ετήσια σεμινάρια διαιτησίας για πρώτη φορά έπειτα από καμιά πενηνταριά χρόνια. Ο κ. Γκαγκάτσης θύμωσε για τον βαρύ χαρακτηρισμό (και δικαιολογημένα) και ο κ. Παπαδάκος κατέληξε στα πειθαρχικά όργανα της Ομοσπονδίας, αντιμετωπίζοντας ποινή έκπτωσης από το αξίωμά του. Χθες ο πρόεδρος της πειθαρχικής επιτροπής της Ομοσπονδίας, Διονύσης Πιλαρηνός, τακτικός δικαστής, έβαλε την υπόθεση στο αρχείο, κρίνοντας ότι ο κ. Παπαδάκος είχε κάθε δικαίωμα να κάνει αυτή τη διαπίστωση μιλώντας στο συμβούλιο της ΟΔΠΕ. Νεκροθάφτης και με τη βούλα, δηλαδή…