Ο εξαιρετικός κύριος Ράιτ (SportDay / Τόλης Κοτζιάς)

Μέχρι και πριν από 15 μέρες το τοπίο στον μπασκετικό Αρη ήταν θολό. Και η ανησυχία των φιλάθλων του πολύ μεγάλη. Συνέβαινε κάτι που είχε γίνει και πέρυσι, όταν η ομάδα βγήκε στην Ευρωλίγκα και αμέσως μετά αποχώρησαν σημαντικά στελέχη της ομάδας, με βασικότερα τον Ράιαν Στακ και τον Νικολάι Πάντιους. Ο μηχανισμός, όμως, της «κιτρινόμαυρης» ΚΑΕ λειτούργησε εξαιρετικά και έστω κι αν δεν «βγήκαν» δύο από τις μεταγραφές που έγιναν (περισσότερο ο Φλέτσερ, λιγότερο ο Σεραπίνας), η πορεία σε Ελλάδα και Ευρωλίγκα ήταν σούπερ. Ο Αρης έπιασε, δηλαδή, με τα περσινά δεδομένα ταβάνι.

Η διοίκηση της KAE αποδεικνύει πως ξέρει καλά τι της γίνεται και φέτος, που το ταβάνι μάλιστα δείχνει να ανεβαίνει ακόμα πιο πολύ. Την ανησυχία που υπήρχε τις πρώτες μέρες, με την αποχώρηση –πάνω απ' όλα– του πολύτιμου Μάικ Ουίλκινσον και την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον μη δοκιμασμένο προπονητή σε πολύ υψηλό επίπεδο Γκόρντον Χέρμπερτ, διαδέχτηκε μέσα σε σύντομο χρονικό o ενθουσιασμός. Η αρχή έγινε με την «κοινοτικοποίηση» του Τζερεμάια Μάσεϊ. Ο ερχόμενος από τη Λάρισα Αμερικανός έβγαλε μάτια πέρυσι με την απόδοσή του. Σκεφτείτε τι όπλο έχει τώρα στα χέρια του ο νέος προπονητής του Αρη, τη στιγμή που ο Μάσεϊ αποκτά σλοβακικό διαβατήριο, άρα δίνει το δικαίωμα στους Θεσσαλονικείς να πάρουν δύο ατόφιους Αμερικανούς (ο ένας αποκτήθηκε ήδη). Η συνέχεια ήταν επίσης εντυπωσιακή. Πριν από λίγα χρόνια έμοιαζε με όνειρο ένας παίκτης του διαμετρήματος του Χάνο Μότολα να έρθει στην Ελλάδα σε ομάδα πλην του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Η φήμη του Φινλανδού, κάποτε παίκτη των Ατλάντα Χοκς, έχει πέσει πλέον, όχι όμως σε τέτοιο σημείο ώστε να μη θεωρείται πολύ μεγάλη μεταγραφή: τόσο ως όνομα όσο και ως αξία.

Το μέχρι τώρα αποκορύφωμα της μεταγραφικής εξόρμησης του Αρη προέκυψε προχθές το μεσημέρι. Δεν μου έπεσε ακριβώς το ακουστικό του τηλεφώνου, όταν έμαθα ότι η ομάδα της Θεσσαλονίκης πήρε τον Μπρέισι Ράιτ, αλλά η αλήθεια είναι ότι εντυπωσιάστηκα. Δεν είναι μόνο ότι πρόκειται για σπουδαίο παίκτη, ο οποίος θα ενθουσιάσει τους φίλους του Αρη με τους πόντους, που θα φορτώνει τα αντίπαλα καλάθια, αλλά κυρίως για τον έξυπνο τρόπο παιχνιδιού του. Είναι κυρίως το ότι ο Ράιτ ως παίκτης, που αγωνιζόταν τα δύο τελευταία χρόνια στο ΝΒΑ και με τις προοπτικές που έχει μπροστά του (μόλις 23 ετών), θα μπορούσε κάλλιστα να βρει τα διπλάσια χρήματα σε πολλές ομάδες της Ευρώπης. Απλώς να αναφέρουμε ένα παράδειγμα: σε σχέση με τον Ακερ, που πήρε πέρυσι ο Ολυμπιακός με 1.000.000 δολάρια, ο Ράιτ και καλύτερο ντραφτ ήταν (47 έναντι 60) και καλύτερη απόδοση είχε στο NBDL, στο οποίο αμφότεροι αγωνίστηκαν (21 πόντοι ο Ράιτ, 17 ο Ακερ). Συμφωνούμε ότι τα νούμερα δεν παίζουν μπάσκετ, αλλά έχουν κι αυτά τη δική τους λογική στο άθλημα.

Οπως και να έχει, ο Αρης κάνει κινήσεις που πλησιάζουν (αναλογικά πάντα) σε επίπεδο αυτές του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού και μάλιστα, απ' ό,τι λέγεται, η συνέχεια θα είναι το ίδιο εντυπωσιακή. Είναι κάτι που χρειάζεται όχι μόνο η ομάδα της Θεσσαλονίκης, αλλά κυρίως το ελληνικό μπάσκετ και δη το πρωτάθλημα της Α1.