Η πώληση του Καστίγιο στη Σαχτάρ δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί super deal. Κανείς δεν μπορεί να πει «όχι» σε αυτά τα λεφτά. Θα ήταν επιχειρηματικό λάθος να αρνηθούν οι «ερυθρόλευκοι» τα 15 εκατομμύρια ευρώ που έδωσαν οι Ουκρανοί για τον Νέρι. Δεν το έκαναν τόσοι και τόσοι στην ιστορία του ποδοσφαίρου, με μεγαλύτερα ονόματα στο παγκόσμιο στερέωμα και με λιγότερα λεφτά, θα το έκανε ο Ολυμπιακός;
Αυτά τα χρήματα εξασφαλίζουν για ένα διάστημα οικονομική ευημερία και μεγαλύτερο μπάτζετ για να αποκτηθούν δυο-τρεις παίκτες μεγάλης αξίας, που θα δυναμώσουν ακόμα περισσότερο το ρόστερ. Πάντως, ένα από τα θέματα που προκύπτουν είναι ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει συνηθίσει εδώ και δεκαετίες να βλέπει την ομάδα του με ηγέτη μέσα στο γήπεδο. Τον παίκτη που παίρνει πάνω του τα παιχνίδια και βγάζει τους «ερυθρόλευκους» από το εκάστοτε αδιέξοδο. Εως τώρα ήταν ο Ζιοβάνι, αργότερα ο Ριβάλντο και ο Καστίγιο. Κανείς δεν μπορεί να στέκεται στα πρόσωπα. Ολα έχουν ένα τέλος και ουδείς ζει μόνο με τα ονόματα.
Αυτή τη στιγμή οι Πειραιώτες, παρά την απόκτηση μεγάλων ονομάτων σε όλες τις γραμμές τους, δεν φαίνεται να έχουν αυτόν τον ποδοσφαιριστή που θα ξεσηκώσει την κερκίδα και θα οδηγήσει την ομάδα όταν όλα θα μοιάζουν χαμένα. Κάποιοι θα πουν ότι δεν είναι απαραίτητος. Οτι ο Ολυμπιακός πρέπει να γίνει ομάδα συνόλου και να μη στέκεται στα πρόσωπα. Να λειτουργεί σαν μηχανή και να μην περιμένει τον από μηχανής θεό. Είναι μια λογική. Ξένη σε αυτά που έχουμε μάθει και συνηθίσει.
Δεν είναι κακό, αλλά σίγουρα είναι πρωτόγνωρο. Μπορεί, βέβαια, να μη μείνει έτσι ο Ολυμπιακός. Θα κυνηγήσει τον παίκτη-κράχτη, αυτόν που θα έχει το ειδικό βάρος να καθαρίσει έναν αγώνα και να έχει τον ηγετικό ρόλο, όπως π.χ. ο Καρεμπέ. Εξις δευτέρα φύσις, λένε.
Πάντα υπάρχει καιρός για αλλαγή. Πάντα υπάρχει η πρώτη φορά. Ισως να μην έχει έρθει αυτή η ώρα. Στο γήπεδο θα φανούν όλα. Εκεί ο νέος Ολυμπιακός, δίχως το απόλυτο είδωλο της κερκίδας, το οποίο θα μιλάει στην καρδιά του κόσμου, θα προσπαθήσει να φορέσει ένα νέο προσωπείο. Εκτός κι αν μπορέσει να βρει σε λίγες μέρες αυτόν τον σούπερ σταρ (π.χ. Ρεκόμπα), που θα συνεχίσει την παράδοση στο μεγάλο λιμάνι.