Βρήκε, επιτέλους, δεξί χαφ (SportDay / Μπάμπης Χριστόγλου)

O Λουτσιάνο Γκαλέτι, παρά το γεγονός πως έπαιζε αρκετά συγκρατημένα, λόγω του τραυματισμού του, ήταν στο πρώτο μέρος του φιλικού με την Ανκαραγκουτσού ο κορυφαίος. Ο Ολυμπιακός στο πρόσωπο του Αργεντινού έχει σοβαρές ελπίδες να βρει έναν αξιόλογο ποδοσφαιριστή στη θέση του δεξιού χαφ ύστερα από αρκετά χρόνια. Ο Αργεντινός ήταν μέσα στις φάσεις, είχε πολλές και σωστές μεταβιβάσεις και μια καλή ευκαιρία για να σκοράρει ο ίδιος, στην οποία, αν και βρέθηκε σε πλάγια θέση, πραγματοποίησε ένα σουτ που λίγο έλειψε να βρει δίχτυα. Αυτό που έκανε εντύπωση είναι ότι διαθέτει και πολύ καλή μακρινή μεταβίβαση, μια και ήταν εύστοχος και στις δύο που πραγματοποίησε. Εδινε την μπάλα με τη μία, κάτι που απαιτεί ο Τάκης Λεμονής ώστε να γίνει περισσότερο γρήγορο το παιχνίδι του Θρύλου.

Ο Ολυμπιακός μετά το 20' κατάφερε στο δημιουργικό κομμάτι να δείξει σημάδια αισθητής βελτίωσης, συγκριτικά με την εικόνα που είχαμε παρακολουθήσει στα προηγούμενα παιχνίδια. Και ο Νούνιες, πάντως, αν και δεν ξεκίνησε καλά στο πρώτο μέρος, στη συνέχεια σημείωσε το γκολ και είχε αρκετές θετικές προσπάθειες, κυρίως μετά το 30' και ιδιαίτερα στο δεύτερο μέρος, ένα χαμένο τετ α τετ και δύο καλές κάθετες πάσες, εκ των οποίων την πρώτη αξιοποίησε ο Φέλιξ Μπόρχα.
Από τους Ελληνες, ο Τοροσίδης ήταν ιδιαίτερα δημιουργικός και ήταν μέσα σε όλες τις φάσεις σε πολλά σημεία του αγώνα. Πολύ ενθαρρυντική ήταν και η απόδοση του Χρήστου Πατσατζόγλου, που πέρασε δεξί χαφ στην επανάληψη και θύμισε κάποιες παλιές μεγάλες του στιγμές σε ορισμένες φάσεις. Αρκετά κουρασμένος φάνηκε ο Ιεροκλής Στολτίδης, ο οποίος πιστεύω ότι σταδιακά θα βρει τον εαυτό του και θα παρουσιαστεί και πάλι έτοιμος όταν οι συνθήκες το απαιτήσουν. Το σημείο που δεν με ικανοποίησε ήταν η συνεργασία των Αντζα και Σέζαρ, ειδικά στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού. Τέτοια διαστήματα με τόσα λάθη στην άμυνα δεν επιτρέπονται και οι δύο ποδοσφαιριστές δεν νομίζω ότι έχουν χημεία μεταξύ τους για να μπορέσουν να συνυπάρξουν.