Επανάληψη του 2004; Μα η Ελλάδα ήταν η καλύτερη ομάδα! (Sportday / Βασίλης Σαμπράκος)

Δεν είχαμε αμφιβολία στο κόρνερ του 89ου λεπτού. Μόνο τον σκόρερ ψάχναμε. Ποιος θα ήταν ο Δέλλας του 2007. Αλλος έλεγε Παπασταθόπουλος, άλλος Μήτρογλου, δεν βρήκαμε τον Λαμπρόπουλο επειδή δεν τον είχαμε να πηδά τόσο ψηλά και να διαθέτει τεχνική στην κεφαλιά.

Repeat του ημιτελικού του 2004; Μόνο στο δράμα της έκβασης. Διότι στο γήπεδο τούτη τη φορά η Ελλάδα ήταν καλύτερη από τη μεγάλη αντίπαλό της. Αν ο Πλιάτσικας δεν έκανε το αδικαιολόγητο για την εμπειρία του τάκλιν, που άφησε για τριάντα λεπτά την Ελλάδα με παίκτη λιγότερο, τα παιδιά του Νίκου Νιόπλια θα είχαν επικρατήσει πολύ πιο άνετα επί των πιο ποιοτικών Γερμανών πιτσιρικάδων που έχουν εμφανιστεί στη νεότερη ιστορία του ποδοσφαίρου της χώρας τους.

Στο προηγούμενο σημείωμα στεκόμουν στην απουσία ενός ικανού δημιουργικού χαφ, ο οποίος θα μπορούσε να προσθέσει ποιότητα, φαντασία και ταχύτητα στην ανάπτυξη και θα βοηθούσε την Ελλάδα να κρατήσει μπάλα. Αυτός χθες ονομαζόταν Ελίνι Δημούτσος. Ο χαφ που τόσο έλειψε στο παιχνίδι με τους Ισπανούς ήταν ο άξιος συμπαραστάτης του πολύ καλού Νίνη, του πολύ μαχητικού Μήτρογλου, του πολύ αξιόλογου δημιουργικά (στο β') Μπουκουβάλα. Μαζί με τον Πλιάτσικα (πριν από την ανοησία), τον Παπαδόπουλο και τον Ιωαννίδη κατάφεραν να μπουν στο ματς μετά το πρώτο 25λεπτο, όταν άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι αδικούσαν τον εαυτό τους με τον χώρο που είχαν δώσει στους Γερμανούς, που είχαν πάρει προβάδισμα.

Με τα χθεσινά χαφ, τον χθεσινό Μπουκουβάλα, τον χθεσινό -ανασταλτικά- Μονιάκη και αυτό τον αμυντικό κλάσης που λέγεται Σωκράτης Παπασταθόπουλος, που θα κάνει μεγάλο έγκλημα με θύμα τον εαυτό του αν δεν δουλέψει περισσότερο για να τελειοποιηθεί, η ομάδα των Ελλήνων Νέων δεν χάνει. Διότι μπροστά έχει ένα παιδί-θαύμα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, τον Σωτήρη Νίνη. Και ένα θρασύτατο φορ, που ο Ολυμπιακός πρέπει οπωσδήποτε να εκμεταλλευτεί, να τον εξελίξει, ώστε μια μέρα να καμαρώσουμε τον Ελληνα Κάρεου, έναν ανίκητο ψηλό επιθετικό κλάσης, που όμοιός του δεν έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια.

Σήμερα πανηγυρίζουμε για την επιτυχία των πιτσιρικάδων. Θα καθίσουμε όλοι να δούμε τον τελικό. Οι συνειδητοποιημένοι φίλοι του ποδοσφαίρου, μαζί και οι πανηγυρτζήδες. Η χαρά των πανηγυρτζήδων εξαρτάται από το αποτέλεσμα του τελικού. Η δική μας χαρά είναι ανεξάντλητη. Διότι με απεριόριστη ικανοποίηση διαπιστώνουμε ότι ο νέος έφηβος Ελληνας ποδοσφαιριστής έχει το ίδιο καλή ή και καλύτερη τεχνική από τον πρόγονό του και έχει πολύ καλύτερη ποδοσφαιρική παιδεία, πολύ καλύτερα δουλεμένο κορμί και εξοικείωση από πολύ τρυφερή ηλικία στην επαγγελματική μέθοδο δουλειάς. Ο νέος Ελληνας παίκτης ετοιμάζεται πολύ πιο σωστά από τον πρόγονό του. Και αν έχει την τύχη να δουλέψει με μορφές σαν τον Νιόπλια, έχει την ελπίδα να εξευρωπαΐσει και τη νοοτροπία του. Τουλάχιστον σε εθνικό επίπεδο η Ελλάδα έχει καλύτερο μέλλον.

ΥΓ.: Θέλει να δουλέψει σε πάγκο επαγγελματικής ομάδας. Μπορεί να μας κάνει τη χάρη να το ξεχάσει για μερικά χρόνια, ώστε να συνεχίσει να διαλέγει ταλέντα, να τα συγκεντρώνει και να τους διδάσκει ποδόσφαιρο την ίδια ώρα που αναβλύζει ήθος. Νίκο Νιόπλια, είσαι μία από τις μεγαλύτερες ελπίδες του ελληνικού ποδοσφαίρου!