Η καθοριστική μεταγραφή (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Με τη μεταγραφή του Γιώργου Καραγκούνη ο Παναθηναϊκός, εκτός από τον ποδοσφαιριστή, αποκτά και τον άνθρωπο. Διότι, αντίθετα με τους Νίλσον και τους Ρομέρο, μία νίκη ή ήττα από τον Ολυμπιακό επηρεάζει την επόμενη μέρα του Καραγκούνη, με αυτούς που θα του λένε «πάλι σας πατήσαμε, ρε "Κάρα"» ή τους άλλους που θα του λένε «μπράβο που κερδίσατε τους γαύρους, μωρή "τυπάρα"». Από τη γενιά της Ριζούπολης, όπως δυστυχώς πέρασε στη φίλαθλη συνείδηση η συγκεκριμένη φουρνιά ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού χαρακτηρισμένη από μία ήττα, μόνο ο Καραγκούνης θα μπορούσε να επιστρέψει. Το ότι τελικά έγινε και θα βοηθήσει τον Παναθηναϊκό φάνηκε από τις αντιδράσεις των αντιπάλων του, με τους ΑΕΚτσήδες και Ολυμπιακούς να μην τολμούν να κάνουν πλάκα για μια μεταγραφή που μπορεί να αποβεί καθοριστική στην πορεία για τον τίτλο.

Ο Παναθηναϊκός με τον Καραγκούνη βγήκε από την υποχρέωση της «καθοριστικής μεταγραφής». Το ίδιο και η ΑΕΚ με τον Ριβάλντο. Βασισμένη στον πληγωμένο εγωισμό του Ριβάλντο, η ΑΕΚ ελπίζει ότι θα της δώσει τον πρώτο έπειτα από 13 χρόνια τίτλο. Στον Ολυμπιακό, όμως, η καθοριστική μεταγραφή δεν έχει γίνει ακόμα.
Οι παίκτες που κρίνουν τα πρωταθλήματα είναι κατά βάση οι κεντρώοι και δευτερευόντως τα φορ. Ελάχιστες φορές καθοριστικοί παίκτες έχουν αποδειχθεί πλάγιοι και ποτέ πλάγιοι αμυντικοί. Με τον Νούνιες και τον Κοβάσεβιτς στην επίθεση ο Ολυμπιακός είναι πλήρης από φορ, με τον Γκαλέτι στα δεξιά έχει έναν καλό δεξί πλάγιο και με τον Ραούλ Μπράβο έναν καλό αριστεροπόδαρο αμυντικό. Στον άξονα, όμως, τι γίνεται; Τίποτα, ας μου επιτραπεί να προσθέσω.

Με τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, τον πιο ποιοτικό παίκτη του άξονα, να βλέπει το συμβόλαιό του να ανανεώνεται για ένα μόνο χρόνο, δείχνοντας και τις προσδοκίες της διοίκησης του Ολυμπιακού, τον Στολτίδη να έρχεται από τη χειρότερη σεζόν του, τον ξεχασμένο Νε και τον αμφίβολο για σταθερές εμφανίσεις Πατσατζόγλου, ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να βρεθεί στη θέση του περσινού Παναθηναϊκού. Να μην μπορεί να κατεβάσει την μπάλα στον άξονα και όταν την κατεβάζει στο πλάι να βλέπει τους ακραίους να την κατεβάζουν μόνοι, αναγκασμένοι να σεντράρουν από μακριά ή να πέφτουν σε διπλομαρκαρίσματα.

Δεν υπάρχει ομάδα που επιβάλλει το παιχνίδι της στο πρωτάθλημα της χώρας της που να μην έχει στην ενδεκάδα έναν υψηλού επιπέδου κεντρικό χαφ. Τον παίκτη που όταν το ματς στραβώνει να μπορούν να του πετάνε την μπάλα οι συμπαίκτες του με την ελπίδα ότι θα καθαρίσει. Επίσης, δεν είναι συμπτωματικό ότι στην ιεραρχία των τιμών του χρηματιστηρίου του ποδοσφαίρου η θέση του κεντρικού επιθετικού χαφ είναι η ακριβότερη, με την πιθανή εξαίρεση του φορ.

Η μεταγραφική περίοδος από τη φύση της αλλάζει καθημερινά. Με τον Καραγκούνη ο Παναθηναϊκός έκλεισε τη μεγαλύτερη τρύπα της περσινής σεζόν. Την τρύπα στη θέση του παίκτη που παίρνει την μπάλα στα πόδια όταν οι άλλοι τη διώχνουν. Με τη δυσκολότερη θέση καλυμμένη, ο Παναθηναϊκός προχωράει στην επόμενη προτεραιότητα, την οποία αναγνωρίζει και ο Πεσέιρο. Την απόκτηση κεντρικού αμυντικού. Τη μέρα που στον Παναθηναϊκό θα αναγνωρίσουν και το οφθαλμοφανές, ότι υπάρχει πρόβλημα στα αριστερά, και θα πάρουν παίκτη, θα μπορούν να λένε ότι έχουν την ομάδα με την αρτιότερη, αν όχι πιο ποιοτική, ενδεκάδα.

Η ώρα είναι 17:05. «Τον Μπαλή, ρεεε». «Ο Μπαλής, όμως, δεν φτάνει...». Εσκυψα στο πληκτρολόγιο. Η φράση του Μιχάλη Τσόχου «τον Μπαλή, ρεεε» στον Αποστόλη Κίτσο μού έσκιζε την καρδιά. Ακόμα μια φορά τον Μπαλή... Ακόμα μια φορά η σελίδα του Δημήτρη θα τρωγόταν από την ύλη της εφημερίδας για να διαβάσει ο κόσμος τον ΦΠΑ στην τιμή του Ραούλ Μπράβο, το σκάουτινγκ του Γιάσμινκο Βέλιτς μέχρι να ανακαλυφθεί στην Πορτογαλία το άγνωστο ταλέντο που ονομάζεται Γιώργος Καραγκούνης, που ας ελπίσουμε να προσαρμοστεί γρήγορα στο ελληνικό πρωτάθλημα, και τα καλύτερα αστεία του «Μήτσι». Ακόμα μια φορά ο κόσμος του Δημήτρη θα προδιδόταν από τους Τσοχοχελάκηδες, που αν την εποχή που γραφόταν το «Κεφάλαιο» υπήρχε διαφήμιση, οι σημερινοί κομμουνιστές διανοητές όταν αναφέρονταν στα γραφόμενα του Μαρξ δεν θα έλεγαν «κεφάλαιο 5, σελίς 14», αλλά «στη σελίδα που είναι δεξιά από τη διαφήμιση του Ρουσουνέλου». Τι, όμως, θα έγραφε η σελίδα του Δημήτρη, αν δεν είχε φαγωθεί για να μπει κι άλλη επίκαιρη διαφήμιση; Κανένας δεν μπορεί να είναι βέβαιος, αλλά ως ένας άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στην ανάλυση της σκέψης του Μπαλή θα κάνω μια προσπάθεια να σκεφτώ τι θα έγραφε ο Δημήτρης αν δεν τον φίμωναν οι χασάπηδες της Δαβάκη.

Οι μελετητές της σελίδας του Δημήτρη ξέρουν ότι διαιρείται σε τέσσερα μέρη. Υπάρχουν δύο μικρά κομμάτια στην κορυφή της σελίδας. Το ένα συνήθως αναφέρεται σε αγωνιστικό θέμα, τύπου «ο Αρνε Κοκοκόνεν κερδίζει το Ράλι των Χιλίων Χωματερών», ενώ το δεύτερο είνα μια μίνι παρουσίαση νέου αυτοκινήτου: «Εντυπωσιακό το νέο Sunbeam Perdios». Από κάτω υπάρχει η βασική παρουσίαση αυτοκινήτου με ένα διακριτικό τίτλο τύπου «Γαμάτη προοπτική», στην οποία παρουσιάζεται ένα μοντέλο εταιρείας που βάζει λίγο περισσότερη διαφήμιση από τη Sunbeam. Τέλος, δεξιά η σελίδα κλείνει με τους απαράμιλλους «Δρόμους αντοχής», στους οποίους ο Δημήτρης με την αιχμηρή πένα του έχει ακουμπήσει θέματα όπως το μέγεθος της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου και πόσες στάσεις έχει ο προαστιακός από τη Δουκίσσης Πλακεντίας μέχρι την Κόρινθο. Τι, όμως, θα υπήρχε στη σελίδα του Δημήτρη εάν δεν είχε κοπεί από τα ανθρώπινα κτήνη που δηλώνουν «εκδότης» και «διευθυντής» -τρομάρα τους;

Τα δύο μικρά κομμάτια πάνω θα είχαν τους τίτλους «Εντυπωσίασε το νέο μοντέλο του Golf Volkswagen, που έχει έναν καινούργιο καθρέφτη» και «Λινάτσα αυτόν και όλο του το σόι αποκάλεσε τον Αλόνσο ο Κούλθαρντ». Κάτω θα εμφανιζόταν η μεγάλη παρουσίαση αυτοκινήτου. Ας πούμε του νέου δεκαεξαβάλβιδου Panard Courado. Αποσπάσματα από ένα κείμενο που δεν δημοσιεύθηκε: «Τετρακόσιοι δημοσιογράφοι από όλον τον κόσμο μαζεύτηκαν στα Μέθανα για να παρακολουθήσουν την παρουσίαση του νέου Panard Courado και να απολαύσουν την υπέροχη φιλοξενία της Τζέλας Μπίθα και του Αιμίλιου Λούγκρη, υπευθύνων των δημόσιων σχέσεων της εταιρείας. Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που το Panard Courado είχε παρουσιαστεί στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Μελβούρνης, προκαλώντας με τις τρεις ρόδες και τα δύο τιμόνια του το ενδιαφέρον των δημοσιογράφων αλλά και του κοινού. Αφουγκραζόμενη, όμως, τις ανάγκες του κοινού, η Panard τροποποίησε την αρχική σχεδίαση, αφαιρώντας μία ρόδα και προσθέτοντας ένα τιμόνι. Σήμερα το δίροδο και τριτίμονο Courado κλέβει καρδιές, ματιές και χολές. Με ιπποδύναμη που ξεκινάει από τον κανένα ίππο με τη μηχανή κλειστή, για να αναπτύξει σταδιακά τα τρία άλογα που κρύβει κάτω από το καπό του, το Panard Courado δίνει στον σημερινό οδηγό της πόλης αλλά και τον Αλβανό λαθρομετανάστη αυτό που του χρειάζεται. Ενα όχημα για να τον λυπούνται. Το νέο Courado έχει ήδη κυκλοφορήσει σε μοντέλο δύο, τριών, τεσσάρων, πέντε και έξι θυρών, ενώ σύντομα στα σχέδια της εταιρείας υπάρχει μοντέλο της μιας και καμιάς -για λόγους ασφαλείας- θύρας. Η τιμή του δεν έχει επίσημα ανακοινωθεί, αλλά δεν προβλέπεται να είναι ακριβότερη από μιας μαούνας, ενώ το ελαστικό πρόγραμμα της εταιρείας προβλέπει και ανταλλαγή με αγροτικά προϊόντα ή μεταλλικά αντικείμενα».

Οσο για τους «Δρόμους Αντοχής», τη ριζοσπαστική στήλη του Δημήτρη που πρώτη επισήμανε ότι, με 2,70 ευρώ τιμή για τα διόδια της αττικής οδού, αν δώσεις πέντε ευρώ θα σου δώσουν 2,30 ρέστα, είναι δύσκολο να σκεφτώ τι θα μπορούσε να γράφει. Μπορεί κάτι αιχμηρό, όπως πόσα πάρκινγκ θα έχει η Εγναντία Οδός μετά το 2011, ή κάτι χρήσιμο, όπως τη γνώμη του Μιχάλη Λιάπη για την ομοφυλοφιλία στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Αλλά ποτέ δεν θα μάθουμε. Αυτό, όμως, που γρήγορα οι Τσοχοχελάκηδες θα μάθουν είναι ότι τα ψωμιά τους τελειώνουν και ότι θα βρεθούν στον χώρο που τους αξίζει. Στο Courado χωρίς πόρτες.

Το καλοκαίρι είναι η σεζόν των αθλητικών εφημερίδων γενικότερα και της «SportDay» ειδικότερα. Εκατοντάδες χιλιάδες συμπολιτών μας σε όρη και νησιά ικανοποιούν το ετήσιο βίτσιο τους να ενημερώνονται για την καριέρα Λατινοαμερικανών ποδοσφαιριστών που, αν δεν έπαιρναν μεταγραφή σε ελληνική ομάδα, ακόμα και η μάνα τους θα ξεκινούσε τη συζήτηση με το «μπορείς να μου θυμίσεις το μικρό σου;». Το καλοκαίρι, όμως, είναι η εποχή που η «SportDay» του Μιχάλη Τσόχου περνάει σε κυκλοφορίες τα «ΝΕΑ» του Παντελή Καψή.

Τρίτη 3/7. Η Πάρνηθα καίγεται, ενώ ο Τσόχος βάζει ένα μπουλκουμέ «Ερχεται» για τον Ραούλ Μπράβο. Παρ' όλα αυτά, όμως, 51 χιλιαρικάκια για τον Μισέλ, 49 για τον Παντέλο, με τον Χαρβαλιά του «Εθνους» να παίρνει την κούρσα από την εξωτερική με 53 χιλιάρικα. Πιθανότατα κυνηγετικό αφιέρωμα με τίτλο «Ο καριόλης ο λαγός». Τετάρτη 4/7. Με τον Παρνηθαϊκό να βγάζει φωτιές, ο γίγαντας Μισέλ ξηγιέται «Κόκκινος ο Ντάρκο» και παίρνει το γκέιμ με ένα χιλιάρικο διαφορά από τον άτυχο Παντελή, που κάνει 53 χιλιάρικα στα 54 του Τσόχου. Οι όροι, όμως, αντιστρέφονται την Πέμπτη. Ο τίτλος «ΑΕΚmania» δίνει 53 χιλιάδες φύλλα στη «SportDay», αλλά οι Eλληνες δείχνουν ότι από τις μανίες προτιμούν τους πετροπολέμους, μια και το «Πετροπόλεμος για συζύγους, γραμματείς» δίνει 54 χιλιάρικα στα «ΝΕΑ». Η μονομαχία, όμως, συνεχίζεται. Τι θα γίνει την Παρασκευή; Kαι κυρίως το Σάββατο. Oταν η «SportDay» με το ειδικό ένθετο «Ο Λάμπρος και οι άσοι του κουβά Νο 2» θα αντιμετωπίσει τα «ΝΕΑ» με τις δέκα προσφορές, ενώ το «ΕΘΝΟΣ» με το DVD «Κυνηγήστε μια μπεκάτσα με κλοτσιές» θα προσπαθήσει να κλέψει την παράσταση.