Παίκτης Τσάμπιονς Λιγκ στον ΠΑΟ του UEFA (SportDay / Αλέξης Σπυρόπουλος)

Να μην παίζει η ομάδα στο Τσάμπιονς Λιγκ, και παρά ταύτα να δεχθούν να γίνουν αποκτήματά της οι top-class της αγοράς, αυτή (η ομάδα) πρέπει να 'ναι η Μπάγερν, η Γιουβέντους, η Ατλέτικο Μαδρίτης, η Τότεναμ, η Φέγενορντ, η Παρί Σεν-Ζερμέν. Τουλάχιστον...

Πρόκειται για τη γνωστή (παν)ηλιθιότητα που ανθεί τον χειμώνα, made (μόνον) in Hellas και πουθενά αλλού στην Ευρώπη, ότι δήθεν το δεύτερο «εισιτήριο» από το πρωτάθλημα ενδιαφέρει μονάχα τους λογιστές των ΠΑΕ και τις τσέπες των προέδρων.

Κατά τον (παμ)βλάκα, τον οπαδό-θεατή δεν τον αφορά τι θα πηγαίνει να βλέπει, την επόμενη περίοδο, στην έδρα της ομάδας του. Αν θα 'ναι η Μίλαν ή η Ραπίντ Βουκουρεστίου. Επίσης, δεν τον αφορά τι παίκτες θα βλέπει να φορούν τη φανέλα της δικής του ομάδας.

Διότι, του (παμ)βλάκα, του είναι αδύνατο να σκεφτεί, πολύ περισσότερο να συνειδητοποιήσει, πόσο δραματικά αυξομειώνεται ο βαθμός δυσκολίας της ομάδας στη θερινή (διεθνή) αναζήτηση. Ανάλογα με το πού παίζει, Τσάμπιονς Λιγκ ή Κύπελλο UEFA ή (ακόμη χειρότερα) πουθενά, του χρόνου.

Κι όμως, τούτο είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που ψάχνουν και ερωτούν οι υποψήφιοι να ξενιτευτούν. Σε ποια διοργάνωση θα παίξουν. Σε ποιο «παλκοσένικο» θα τους δουν. Στο ακραίο παράδειγμα των ημερών, ο Αλνταΐρ θα ξαναπαίξει ποδόσφαιρο στα 42 χρόνια του με τη Μουράτα του Σαν Μαρίνο, μες στον Ιούλιο!
Μόνο και μόνο επειδή θα 'χει την ευκαιρία ν' αγωνιστεί σε πρώτο προκριματικό γύρο Τσάμπιονς Λιγκ (κατά της Τάμπερε Γιουνάιτεντ από τη Φινλανδία), ενδεχομένως και στον δεύτερο του Αυγούστου, εναντίον των Βούλγαρων της Λέφσκι.

Τις προάλλες, η UEFA έδωσε στη δημοσιότητα τον πίνακα των εσόδων (των κλαμπ) από τις περσινές διοργανώσεις. Η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός, που δεν προχώρησαν στο Τσάμπιονς Λιγκ πέρα απ' τον Δεκέμβριο, πάνω-κάτω κέρδισαν (εάν θυμάμαι καλά τα νούμερα) τα σχεδόν διπλάσια... απ' τη Σεβίλλη που κατέκτησε το Κύπελλο UEFA!

Οι παίκτες θέλουν το Τσάμπιονς Λιγκ και οι ομάδες θέλουν το Τσάμπιονς Λιγκ (μεταξύ πολλών άλλων, και) για να μπορούν να προσελκύουν τους παίκτες. Ο Γκαλέτι δεν ενθουσιάστηκε πέρυσι με την ιδέα-Παναθηναϊκός. Εφέτος, την ιδέα-Ολυμπιακός ο ίδιος Γκαλέτι την είδε με καταφανώς άλλο μάτι.

Ο Ριβάλντο ή ο Αρουαμπαρένα είναι, στην κοινή λογική, εντελώς απίθανο να φορούσαν τη φανέλα της ΑΕΚ εάν δεν υπήρχε η προοπτική του Τσάμπιονς Λιγκ. Τη φόρεσαν. Κι ας είναι οι ρεαλιστικές πιθανότητες για τον Αύγουστο εναντίον, όχι υπέρ, της «Ενωσης»...

Υπ' αυτό το πρίσμα, συνεπώς (και έκρινα, επίτηδες, σκόπιμο να ξοδέψω περισσότερο χώρο, σήμερα, για το «πρίσμα» της πραγματικότητας, παρά για την ιστορία αυτή καθαυτή), ότι ο Παναθηναϊκός επιβεβαιώνει τη δυνατότητα να ψωνίζει (έναν ποδοσφαιριστή σαν) τον Μαρσέλο Μάτος, το γεγονός αποκτά άλλη διάσταση.
Συμβαίνει να θεωρώ τον εαυτό μου «λίαν καλό» στα της ευρωπαϊκής αγοράς και λίαν επιεικώς... σκράπα, που πιάνει και δεν πιάνει τη βάση, στα της νοτιοαμερικανικής. Αλλ' ως κι ο σκράπας, πάλι, δεν γίνεται να μην έχει τη στοιχειώδη ιδέα τι πακέτο είναι ο Μαρσέλο Μάτος.

Τον θυμάμαι να μου κάνει (την καλύτερη) εντύπωση, στην ακμή της Κορίνθιανς, σε κάτι... άγρια μεταμεσονύχτια του AΝΤ1. Ηξερα Μασκεράνο, Γκουστάβο Νέρι, Τέβες, Κάρλος Αλμπέρτο, Νίλμαρ. Μέχρις εκεί. Τον παρακολουθούσα δίπλα τους, και ήταν ισότιμος συμπαίκτης. Ισοϋψής του επιπέδου. Περίμενα πως σύντομα θα μάθαινα νέα του.

Οι τοποθετήσεις, τα μαρκαρίσματα, οι επιταχύνσεις του, η δύναμή του στον αέρα, η έφεση στο σουτ από μακρινή απόσταση. Στη Βραζιλία, αυτούς που στην Ευρώπη συνηθίζουμε να τους λέμε εξάρια, εκείνοι τους λένε πεντάρια. Ο Μαρσέλο Μάτος είναι τυπικό βραζιλιάνικο πεντάρι περιωπής. Ενας (λευκός) Σέσαρ Σαμπάιο.

Ο Παναθηναϊκός δεν χρειάστηκε, καν, να διαφημίσει κάποιο «ραντεβού στο Λονδίνο» με τον Ισραηλινό Πίνι Ζαχάβι ή τον Ιρανό Κιά Τζοοραμπτσιάν για να επιτύχει τη συμφωνία. Δεν ξέρω πώς τα κατάφερε. Ξέρω πως ο Μαρσέλο Μάτος είν' ο τελευταίος «του Τζοοραμπτσιάν» που είχε απομείνει στην καταχρεωμένη Κορίνθιανς.

Ο Μαρσέλο Μάτος είναι «παίκτης Τσάμπιονς Λιγκ». Εάν ο Παναθηναϊκός διαγωνιζόταν στο Τσάμπιονς Λιγκ, έστω εάν υπήρχε η αυγουστιάτικη προοπτική να το κάνει, η αγορά θα ήταν εξαιρετική. Για τον Παναθηναϊκό «του Κυπέλλου UEFA» ο Μαρσέλο Μάτος είναι θριαμβευτική πολυτέλεια...