Να μάθει να ζει με το λάθος του (SportDay / Νίκος Παπαδογιάννης)

Η αμερικανική περιπέτεια του Βασίλη Σπανούλη πήρε ξαφνικά μια μάλλον θλιβερή τροπή. Στην προσπάθειά του να απεμπλακεί από το συμβόλαιό του με τους Χιούστον Ρόκετς, ο διεθνής μπασκετμπολίστας εκτόξευσε διά του αμερικανικού Τύπου («Ηouston Chronicle») σπαραξικάρδιο μήνυμα, το οποίο έχει τόνο πότε παρακλητικό και πότε ελαφρώς εκβιαστικό: «Θέλω να φύγω. Το θέμα μου είναι καθαρά προσωπικό. Εχω οικογενειακά προβλήματα. Επιθυμώ να μείνω στη χώρα μου. Ελπίζω να παίξω σε μία ομάδα της πατρίδας μου. Περίμενα ότι η ζωή στις ΗΠΑ θα ήταν διαφορετική. Είμαι πολύ κοντά στην οικογένειά μου και προτιμώ να ζήσω δίπλα τους, παρά οπουδήποτε στην Αμερική. Για όλα αυτά που σας λέω έχω κατ' επανάληψη ενημερώσει και τους Ρόκετς».

Στο ίδιο ρεπορτάζ μιλάει και ο μάνατζερ του Βασίλη, Μίοντραγκ Ραζνάτοβιτς. Αυτός είναι που μετατρέπει το θέμα σε ελληνική ταινία της δεκαετίας του '50: «Ο Σπανούλης ψάχνει πώς να αποδράσει. Μου τηλεφωνεί κάθε μέρα. Με παίρνει η μητέρα του κλαίγοντας και μου ζητάει να ξαναφέρω πίσω τον γιο της. Είναι σοβαρά τα πράγματα. Ο παίκτης πούλησε ήδη το σπίτι και το αυτοκίνητό του. Αυτό το μήνυμα θέλει να περάσει το ΝΒΑ προς τους ξένους παίκτες; Οτι τους κρατά στην Αμερική σαν σκλάβους παρά τη θέλησή τους;». Προσθέστε όσα θαυμαστικά θέλετε. Και άλλα τόσα ερωτηματικά.

Ο φίλος Βασίλης μετάνιωσε για την επιλογή του και δεν το κρύβει πια. Μου το είπε άλλωστε ορθά κοφτά το περασμένο Σάββατο στο ΟΑΚΑ: «Με τίποτα δεν γυρίζω πίσω. Μου τηλεφωνούν συνέχεια ο νέος προπονητής των Ρόκετς αλλά και ο Γιάο. Αδικος κόπος όμως. Δεν πρόκειται να επιστρέψω, ούτε στο Χιούστον ούτε σε άλλη ομάδα του ΝΒΑ. Εχω ξενερώσει άσχημα...».

Μέχρις εδώ, ας πούμε καλά. Μόνο που η Αμερική δεν είναι Ελλάδα, ούτε το επαγγελματικό μπάσκετ παιδική χαρά. «Εχουμε επενδύσει στον Σπανούλη 1,8 εκατομμύριο δολάρια σε μισθούς και αρκετά χρήματα ακόμα για σκάουτινγκ», είπε το νέο αφεντικό των Ρόκετς, Ντάριλ Μόρεϊ. «Θα περίμενε κανείς να ξέρει τι θέλει από τη ζωή του ένας 24χρονος», πρόσθεσε τη δική του αιχμή ο αρθρογράφος της «Chronicle» Φραν Μπλάνμπερι. Αμφότεροι βέβαια αναγνωρίζουν ότι οι Ρόκετς δεν μπορούν να κρατήσουν έναν παίκτη αλυσοδεμένο. Ούτε όμως σκοπεύουν να τον αφήσουν ελεύθερο δίχως αποζημίωση. Ο Σπανούλης έχει άλλα 2+1 χρόνια συμβόλαιο (έναντι 3,2 εκατομμυρίων δολαρίων για την ερχόμενη διετία) και αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της ομάδας. Στην πανομοιότυπη περίπτωση Μασιγιάουσκας, ο Ολυμπιακός δεν έδωσε χρήματα για την απελευθέρωσή του, αλλά βρήκε πρόσφορο έδαφος επειδή οι Χόρνετς είχαν ξεγραμμένο τον Λιθουανό. Οι Ρόκετς δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι θέλουν να κρατήσουν τον Σπανούλη. «Να κρατήσουν» σημαίνει εναλλακτικά να τον δώσουν σε άλλη ομάδα του ΝΒΑ (π.χ. Ντάλας), έναντι συγκεκριμένων ανταλλαγμάτων.

Με άλλα λόγια, το «διαζύγιο» μπορεί να εκδοθεί μόνο αν το θέλουν νύφη και γαμπρός. Ισως χρειαστεί να εξαγοραστεί η συγκατάνευση των Ρόκετς από την επόμενη ομάδα του Σπανούλη, όποια κι αν είναι αυτή. Αν αυτοί αποδειχθούν αμετακίνητοι, θα πρέπει ο Μπίλι να καταπιεί τα λόγια του και να επιστρέψει στο Χιούστον για μια νέα αρχή, με κρύα, έστω, καρδιά. Κάθε άνδρας είναι υποχρεωμένος να ζήσει με τις επιλογές και με τα σφάλματά του.