Το μέλλον των «κίτρινων» ονείρων θερινής νυκτός… (Λάμπρος Γκαραγκάνης)

Η μεταγραφική περίοδος του καλοκαιριού και κατόπιν οι προετοιμασίες των ομάδων ενόψει της επόμενης σεζόν θα έπρεπε να καταγράφονται με οποιονδήποτε τρόπο και μόλις τελειώνει το πρωτάθλημα να είναι στη διάθεση του κοινού μαζί με τη συγκομιδή των αποτελεσμάτων. Στο πρώτο σκέλος αναφέρομαι στην κάλυψη των μεταγραφών, των σχολίων που ακολουθούν την καθεμιά, τι γίνεται ενδιάμεσα στη χρονιά αγωνιστικά και τι προκύπτει στο φινάλε. Τα κλισέ των προετοιμασιών είναι γνωστά: το ενδεχόμενο ν΄ αποφασίσει ένας ρεπόρτερ να αναρτήσει στην εφημερίδα του αντίστοιχο της προηγούμενης και να μην καταλάβει κανένας τίποτα με τρομάζει! Όλες οι μεταγραφές που πραγματοποιούνται είναι οι ιδανικές τη στιγμή της ανακοίνωσης, ενώ η επίκαιρη προετοιμασία είναι η καλύτερη που έχει γίνει ποτέ, με τα προπονητικά κέντρα και τις συνθήκες γενικότερα να είναι οι πιο ποιοτικές που έχει συναντήσει ποτέ η κάθε ομάδα.

Το βάρος των συναδέλφων που καλύπτουν τις προετοιμασίες στο εξωτερικό είναι μεγάλο, μιας και αυτοί δημιουργούν προσδοκίες στο κοινό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εποχή Μπάκε στον Παναθηναϊκό, όπου δεν θυμάμαι ούτε έναν να βγαίνει στο Μέσο που εργάζεται και να λέει: «Παιδιά, εδώ ξύνονται. Δεν δουλεύει κανείς…». Όλα ανακαλύφθηκαν στα πρώτα παιχνίδια που το «τριφύλλι» σερνόταν οικτρά. Η… τούμπα είναι σε όλους τους τομείς της ζωής μέσα στο κόλπο και καθορίζει καταστάσεις που παγιώνονται και εξελίξεις που προκύπτουν. Πόσοι δεν έβριζαν πέρυσι τον Ριβάλντο, όταν φορούσε τη φανέλα του Ολυμπιακού; Πόσοι, οι οποίοι τώρα τον αποκαλούν τη μεγαλύτερη μεταγραφή στην ιστορία της ΑΕΚ και είναι σίγουροι πως ο Φερέρ κτίζει τη νέα Ένωση γύρω του; Είναι αυτοί που σχολίασαν πως η ΑΕΚ ήθελε το ΟΑΚΑ για να το γεμίσει στην πρώτη της προπόνηση, είναι οι ίδιοι που αγκάλιαζαν και φιλούσαν τον μέχρι πέρυσι «περιπατητή»!

Τα διαρκείας που έχουν διαθέσει οι «κίτρινοι» είναι πραγματικά μεγάλη υπόθεση, αλλά δυστυχώς δεν εξασφαλίζουν και την επιτυχία. Πέραν του 35χρονου Ριβάλντο και του 32χρονου Αρουαμπαρένα, οι υπόλοιπες κινήσεις της ΑΕΚ είναι οι Ράμος, Άλβες, Ασκάρατε (που αν τους έπαιρνε ο πρωταθλητής Ολυμπιακός, το «Καραϊσκάκη» θα ήταν σε χειρότερη κατάσταση από την Πάρνηθα τώρα) και ο Παππάς, που αν έπαιξε όλα κι όλα δέκα ματς στους «ερυθρόλευκους» είναι ζήτημα κι έφυγε αποτυχημένος. Πληροί, είναι το ερώτημα, η ΑΕΚ τις προϋποθέσεις να σπάσει την κυριαρχία του Ολυμπιακού στην Ελλάδα, όπως διατίθενται φίλαθλοι και προσκείμενοι δημοσιογράφοι; Ειδικά όταν αυτός και κρατά μικρό καλάθι, για πρώτη φορά μετά από χρόνια, στις προγραμματικές δηλώσεις έχοντας πάρει Κοβάσεβιτς και Γκαλέτι! Δεν εκφράζω καμία άποψη για επικείμενη αποτυχία της ΑΕΚ για να μην παρεξηγηθώ.

Απλά οι πιο χαμηλοί τόνοι δεν βλάπτουν, μάλλον καλό κάνουν. Τα όνειρα θερινής νυκτός, μιας και είμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, είθε να βρουν εφαρμογή και στο δύσκολο χειμώνα που ακολουθεί. Εκεί που ο γαμπρός ξυρίζεται, τα διαρκείας έχουν σταματήσει να πωλούνται, ο κόσμος έχει βαρεθεί ν΄ αποθεώνει στις προπονήσεις και περιμένει να πανηγυρίσει τίτλους, εκεί που ο σχεδιασμός πρέπει να βγάλει καρπούς. Ειδικά σε μία ομάδα που έχει ν΄ αποκτήσει εγχώριο πρωτάθλημα από τότε που εγώ πήγαινα στη Δευτέρα τάξη του Γυμνασίου (δεκατρία χρόνια δηλαδή).