Ανοήτως κατηγορούμενος... την 4η Ιουλίου! (SportDay / Αλέξης Σπυρόπουλος)

Ο Βρύζας δικαιούται να κλείσει την καριέρα του ως πεντακάθαρος, σαν το κρύσταλλο, ποδοσφαιριστής. Με τιμή. Με δόξα; Δεν φάνηκε να τον ενδιαφέρει και δεν την επιδίωξε ποτέ. Είναι εντελώς ανόητο και κατάφωρα άδικο όμως, όταν πέσουν τα φώτα, να μείνει ο λεκές... ότι βρέθηκε, στα 34, ντοπαρισμένος!

Αύριο το μεσημέρι, για την ειρωνεία, ο Βρύζας θα εμφανιστεί στο Πειθαρχικό της Σούπερ Λίγκας. Αύριο είναι 4 Ιουλίου, εθνική γιορτή του ποδοσφαίρου, και ο «κατηγορούμενος» έχει ανεκτίμητη συνεισφορά. Οχι ευχάριστη σύμπτωση, οπωσδήποτε.

Θυμάμαι, παραμονή του τελικού της Λισσαβώνας, τον διεισδυτικό αναλυτή του παιγνιδιού, Κατσουράνη, να εκτιμά (off the record): «Καλά οργανωμένοι και Ζήσης Βρύζας να κρατάει μπάλα μπροστά, απ' τους Πορτογάλους δεν χάνουμε ποτέ». Επέμενε σ' αυτά τα δύο. Αρραγής οργάνωση και Βρύζας.

Πάντοτε, Βρύζας. Ανέκαθεν, ο Βρύζας είχε την εκτίμηση των συμπαικτών και των προπονητών του πολύ πιο γενναιόδωρη απ' όσο των εφημερίδων ή των οπαδών. Δεν έπαιξε ποτέ στο κέντρο, δεν έχτισε γέφυρες με τον Τύπο της Αθήνας, δεν πουλούσε...

Αλλά όσοι έπρεπε να ξέρουν, ήξεραν. Αρκούσε μια κουβέντα του στην Περούτζα, για ν' ανοίξει η ιταλική καριέρα του (ανύπαρκτου, τον καιρό εκείνο στον χάρτη) Δέλλα. Οταν ο Ζήσης αποχαιρέτησε το «Ρενάτο Κούρι», τα λόγια του κόουτς Κόσμι ήταν ελεγεία. Στο εξωτερικό, ο Βρύζας έμαθε και ήταν σέντερ φορ για την ομάδα.
Οχι για την πάρτη του, όχι για τη στατιστική, όχι για τα χάιλαϊτ. Ο «οικονομικός» σέντερ φορ. Με τούτη τη νοοτροπία, δε, έφτιαξε... και τη στατιστική του. Στη Σέριε A, με αξιόπιστο δείγμα εκατό (και πλέον) συμμετοχών, σκόραρε περίπου ένα γκολ ανά τέσσερα παιχνίδια. Επάνω απ' τους μέσους όρους του στην Ξάνθη και στον ΠΑΟΚ.

Οι κανονισμοί είναι για όλους. Ουδεμία εξαίρεση χωρεί. Είτε σε δύση καριέρας είτε σε ανατολή, όπως προ ετών ο Σπυρόπουλος. Ο Βρύζας δεν χρειάζεται εξαίρεση... επειδή έχει προσφορά. Δεν διέπραξε λαδιά, για να του δώσουν χάρη! Αύριο, θα υπερασπιστεί το αυτονόητο. Οτι ζει μ' αυτό κι έκανε διεθνή καριέρα απ' το 1993.

Ζώντας με την ιδιαιτερότητα του οργανισμού, έγινε και καθηγητής σ' αυτό! Στην Εθνική, έχουν να λένε για την επιμέλειά του. Στην Πορτογαλία πήγε, το 2004, εφοδιασμένος (απ' την Ιταλία) με όλα τα δικαιολογητικά που εξηγούσαν επιστημονικά την περίπτωσή του.

Δεν έτυχε, τότε, να κληρωθεί για κοντρόλ. Ετυχε, ένα χρόνο μετά, στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών, τελευταίο παιχνίδι με το Μεξικό. Ο Βρύζας είχε μεριμνήσει, και στη Γερμανία, ο πλήρης φάκελος να φτάσει απ' τον Βίγο (τότε έπαιζε στη Θέλτα) εγκαίρως. Η FIFA, στη Φρανκφούρτη, διενήργησε τον έλεγχο και έπειτα έστειλε δύο φαξ στην ΕΠΟ.

Το ένα, ότι το δείγμα του Βρύζα είχε βρεθεί θετικό σε τεστοστερόνη. Το άλλο, ότι (εν όψει των στοιχείων που είχαν στη διάθεσή τους) δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Εάν υπήρχε, δηλαδή εάν ο φάκελος δεν κρινόταν ικανοποιητικά πειστικός, η διαδικασία μετά θα ήταν να βάλουν τον Βρύζα σε εξάμηνη περίοδο εντατικής παρακολούθησης.
Η όλη ιστορία δεν έλαβε, όπως και οι αλλεπάλληλοι έλεγχοι στην Ιταλία, καμία δημοσιότητα. Εδώ έγκειται, σε σχέση με τη Σούπερ Λίγκα, η διαφορά. Στην αντιμετώπιση. Στην ευαισθησία, απέναντι στο όνομα του αθλητή. Οπως και να 'χει, ο Βρύζας θα πάρει το all-clear.

Θα φορέσει ξανά, για τον επίλογο, τη φανέλα του... νέου ΠΑΟΚ. Δεν ξέρω τι είδους εκτίμηση απολαμβάνει, απ' τους ΠΑΟΚτσήδες, ο ποδοσφαιριστής-Βρύζας. Ξέρω ότι στον ΠΑΟΚ αγαπήθηκε όσο πουθενά αλλού στη χώρα. Αρα, είναι η σωστή ομάδα για να γράψει τον επίλογό του.